Widzew zaczął „oszukiwać przeznaczenie”

Zwycięstwo odniesione w minioną sobotę w zaległym spotkaniu z Ruchem Chorzów miało szczególne, choć przeoczone przez wielu znaczenie. Był to pierwszy od dawna pojedynek, w którym drużyna Widzewa wygrała, choć na przerwę schodziła na minusie.

Gdy w 16. minucie „Meczu przyjaźni” do bramki Jana Krzywańskiego trafił Mateusz Bartolewski, można było mieć spore obawy o końcowy wynik. Choć to łodzianie prowadzili grę, a „Niebiescy” skoncentrowali się głównie na defensywie, do przerwy wciąż lepsi byli goście. W drugiej połowie widzewiacy jeszcze podkręcili tempo i efekty przyszły bardzo szybko. Zaczęło się od efektownej indywidualnej akcji Fabio Nunesa, który „złamał” do środka i swoją wiodącą lewą nogą ładnym strzałem pokonał świetnie dysponowanego tego dnia Krzysztofa Kamińskiego. Później tempo ataków zespołu Daniela Myśliwca wcale nie spadło. Najpierw dobry pressing Nunesa wymusił błąd i czerwoną kartkę dla Szymona Szymańskiego, a później po faulu Konrada Kasolika na Antonim Klimku z boiska wyleciał kolejny defensor z Cichej 6. W końcówce zawodów gospodarze dopięli swego, po uderzeniu Marka Hanouska i nieco przypadkowym trąceniu piłki przez Jordiego Sancheza golkiper Ruchu skapitulował po raz drugi.

Na pomeczowej konferencji trener Widzewa nie krył irytacji z przebiegu pierwszej części spotkania. „Pierwsza połowa to dla mnie zawód, że nie potrafiłem przygotować zawodników do tego, żeby podejmować inicjatywę. Nie będę tego akceptował” – mówił Myśliwiec. „Z pierwszej połowy jestem bardzo niezadowolony, ale z wejścia w drugiej jestem już bardzo zadowolony. Cieszy mnie, że strata dwóch piłkarzy Ruchu przywróciła w moich piłkarzach odwagę” – dodawał opiekun RTS.

Czerwono-biało-czerwoni odwrócili wynik już drugi raz w tym sezonie. Pierwszy taki przypadek miał miejsce na inaugurację rozgrywek, gdy do siatki trafił Artur Siemaszko, zdobywając prowadzenie dla Puszczy Niepołomice. Dość szybko, bo już po dwudziestu pięciu minutach do wyrównania do prowadził Fran Alvarez, strzelając gola w swoim oficjalnym debiucie. Do przerwy byliśmy więc świadkami remisu, a kolejne bramki miały miejsce po zmianie stron. Dla łodzian zdobyli je jeszcze Patryk Stępiński i Andrejs Ciganiks, a w doliczonym czasie ostatniego gola strzelił jeszcze Rok Kidrić i skończyło się na 3:2 dla piłkarzy prowadzonych jeszcze przez Janusza Niedźwiedzia.

Zwycięstwo z Puszczą było pierwszym po długiej przerwie, w sytuacji gdy to widzewiacy pierwsi tracą gola. Odrobić straty zdołali – jak przypomnieliśmy – jeszcze w pierwszej połowie. To i tak był spory postęp w porównaniu do sezonu 2022/2023, w którym drużyna Niedźwiedzia ani razu nie potrafiła „oszukać przeznaczenia” i sięgnąć po trzy punkty, gdy pierwsza traciła bramkę. Co najwyżej udało się częściowo zadowolić kibiców, doprowadzając do remisu. Doszło do tego w wyjazdowych meczach z Legią Warszawa (dwukrotne wyrównanie), Wisłą Płock oraz Cracovią, dzięki trafieniem Sancheza i Martina Kreuzrieglera z rzutu karnego w samych końcówkach tych dwóch spotkań. Trzy razy zespół zdołał też odrobić straty w domowym pojedynku z Pogonią Szczecin, po raz ostatni także po skutecznie wykonanej jedenastce przez Kreuzrieglera w doliczonym czasie gry. Zawodników z Piłsudskiego niespecjalnie cechował tzw. widzewski charakter, choć coś zaczęło się tlić. 

Aby znaleźć ostatni przykład takiego starcia, trzeba cofnąć się aż półtora roku! W kwietniu 2022 roku RTS podejmował GKS Tychy i po trafieniu Krzysztofa Wołkowicza przegrywał 0:1. Remis osiągnięto dopiero po przerwie, za sprawą bramki Ernesta Terpiłowskiego, natomiast zwycięskiego gola zdobył pod koniec meczu Bartłomiej Pawłowski. W sobotę Widzew ponownie zdołał wygrać, mimo iż to przeciwnik pierwszy wyszedł na prowadzenie. Pokaz determinacji i woli walki cieszy, ale życzymy sobie i piłkarzom, by jak najrzadziej musieli odrabiać straty.