Widzew – Gryf (wypowiedzi)

Wolno rozkręcali się w piątkowym spotkaniu z Gryfem piłkarze Widzewa. Wynik otworzyli tuż przed przerwą, a po zmianie stron dołożyli kolejne trzy gole. Co mówili po końcowym gwizdku trenerzy i zawodnicy?

Łukasz Kowalski:
„Pozostaje mi pogratulować Widzewowi okazałego zwycięstwa i życzyć mu awansu. Całe to przedsięwzięcie, klub, kibice, stadion nie nadają się do II ligi. Tak długo, jak byliśmy w stanie straszyć Widzew i stawiać mu czoła, to robiliśmy to. Nie będę komentował decyzji sędziego odnośnie rzutów karnych, bo czasami można to z ławki źle ocenić. Wydaje mi się, że przy pierwszym się nie pomyliłem, ale przy drugim już tak. Było trochę niepotrzebnych emocji, ale za swoją drużynę trzeba walczyć.

Druga połowa to ładne bramki gospodarzy, szczególnie ta Tanżyny. Nagle zrobiło się po meczu. Daliśmy, ile mogliśmy, ale widać, że brakowało nam umiejętności. Sam Robak ma więcej goli niż cała moja drużyna. Z tych sytuacji, jakie dziś mieliśmy, Robak strzeliłby ze trzy bramki.”

Marcin Kaczmarek:
„Przed meczem kładliśmy dużą wagę na to by, zawodnicy dobrze weszli w mecz narzucili swoje warunki gry i zachowali koncentrację. Po raz kolejny przekonaliśmy się, że gdy ją tracimy, jest nam trudniej. Jedno – dwa gorsze zagrania, trochę nerwów i dlatego tak to się układało. Bardzo potrzebna była nam przerwa i to, co wydarzyło się w szatni. Była to normalna, męska rozmowa. Merytoryczna.

W drugiej połowie wyglądało to już zdecydowanie lepiej. Graliśmy agresywniej, bardziej do przodu. Dążyliśmy do strzelenia kolejnych bramek. Summa summarum odnieśliśmy pewne zwycięstwo, dobrze, że bez strat własnych. Mam nadzieję, że ta passa będzie trwała dalej.”

Daniel Tanżyna:
„Lepiej nie mogłem sobie tego wymarzyć, choć trzeba przyznać, że pierwsza połowa meczu do zapomnienia. Dopiero po przerwie zaczęliśmy szybciej operować piłką, tworzyć sytuacje. Skończyło się na czterech golach, więc bardzo się cieszymy, że sprawiliśmy kibicom radość po trzech meczach u siebie bez zwycięstwa. Niesamowite, gdy tacy kibice śpiewają ci sto lat. Super uczucie, dziękuję im za to.”

Przemysław Kita:
„Rywal mocno się wycofał, ciężko było znaleźć sobie miejsce, dlatego częściej szukałem gry w środku pola. Gryf jest zespołem, który walczy, dopóki nie straci pierwszej bramki. Gdy udało nam się otworzyć wynik, było już dużo łatwiej. W szatni padło kilka mocnych słów, musieliśmy poprawić naszą grę i to zrobiliśmy.”

Mateusz Możdżeń:
„Wiedzieliśmy, że Gryf nie wytrzyma tego meczu tak dobrze kondycyjnie, jak my. I tak się stało. Podobnie jak w Pruszkowie zaczęliśmy drugą połowę od strzelenia na 2:0, co pozwoliło nam praktycznie zamknąć mecz. Kolejne bramki były tylko kwestią czasu. Na dzień dzisiejszy nie ma dla nic ważniejszego, niż zdobycie tych trzech punktów.”

Łukasz Kosakiewicz:
„Nie było łatwo w pierwszej połowie, ale w przerwie powiedzieliśmy sobie, co trzeba zrobić. Pokazaliśmy, na co nas stać i to nie jest przypadek, że wygramy tak wysoko. Każdy gol napędza, rywal tracił siły, co udało nam się wykorzystać. Cieszymy się także z tego, że zagraliśmy na zero z tyłu. Było zarówno efektownie, jak i efektywnie.”

Konrad Gutowski:
„Nie mam żalu, że usiadłem na ławce, w zespole jest rywalizacja i taką decyzję podjął trener. Każdy chce pokazać swoją wartość, i ja też dziś chciałem udowodnić, że potrafię dać jakość drużynie, zrobić dobrą akcję. Ale bardziej chciałem to zrobić sam dla siebie, a nie po to, by coś prezentować trenerowi.”