„Umarł król, niech żyje król”, czyli odrodzenie Juljana Shehu

Seria dobrych występów Albańczyka skłoniła nas do tego, aby przyjrzeć się grze pomocnika. Co więcej, porównaliśmy ją z formą prezentowaną w poprzednim sezonie do momentu kontuzji. 

Odrodzenie Juljana Shehu jest z gatunku takich, których absolutnie się nie spodziewaliśmy. Byliśmy wysoce przekonani, że umowa z rosłą „szóstką” nie zostanie przedłużona po zakończeniu minionego sezonu. Dużym zwolennikiem tego zawodnika okazał się jednak Daniel Myśliwiec, który zastąpił Janusza Niedźwiedzia. Ten drugi niechętnie na niego stawiał.

W pierwszej rundzie w barwach Widzewa wystąpił w dziewięciu meczach i zaliczył zaledwie 195 minut, notując w naszej zabawie średnią ocenę meczową 5,80. Wiosną rozegrał już 778 minut, ale nota wzrosła zaledwie o 0,o5. Nie było widać w nim przyszłego lidera, czy też w ogóle ważną postać środka pola. W kolejnym sezonie jego pozycja się nie zmieniała i Janusz Niedźwiedź dalej preferował innych graczy. Jego sytuacja zmieniła się po przyjściu nowego szkoleniowca, który na niego postawił. Czasu jednak mu nie starczyło, bo niedługo później doznał poważnej kontuzji, przez którą nie wystąpił już w minionych rozgrywkach.

Ten sezon też nie zaczął się dla niego najlepiej, bo pierwszym wyborem był Marek Hanousek nazywany przez łódzkich kibiców „Profesorem”. Czech nie wyglądał wystarczająco dobrze i można było usłyszeć coraz więcej głosów, aby dać szansę Albańczykowi. Ta nadeszła i w końcu udało mu się z niej poważniej skorzystać. Od meczu z GKS-em gra wszystko od deski do deski. Nie jest może największą gwiazdą zespołu, ale jak na razie jest zdecydowanie najrówniej grającym piłkarzem w łódzkim Widzewie. Marek nie może liczyć na grę przy tak dysponowanym Shehu. Stąd tytuł tego tekstu, bo choć Hanousek dalej jest bardzo szanowany i lubiany ze względu na jego wkład w RTS, tak kibice raczej za nim w pierwszej jedenastce nie tęsknią – znaleźli nowego „Profesora”, którym nie mogą przestać się zachwycać.

Liczby nie kłamią. Względem minionego sezonu Albańczyk poprawił praktycznie każdy element gry. Choć nie dołożył jeszcze żadnych konkretnych liczb, to można zauważyć, że ma lepsze xG (gole oczekiwane). W minionym sezonie było to 0,33, a teraz 0,74. Pamiętajmy przy tym, że 26-latek rozegrał 320 minut więcej. Przy czym i tak xA (asysty oczekiwane) rok temu wyglądały lepiej z wynikiem 0,88 – obecnie 0,17.

Nie przez same asysty i bramki ocenia się piłkarza, a szczególnie takiego, który występuje na tej pozycji. Podania w trzecią tercję? 4,50 na mecz – w sezonie 2023/2024 było to 3,44, przy czym celność tych zagrań wzrosła o 4 punkty procentowe do siedemdziesięciu pięciu procent. Oddaje o 0,14 strzałów celnych mniej na mecz, ale ich celność z 0% podniosła się do 16,7%.

Te ważniejsze liczby dla piłkarza grającego na „szóstce” znacznie się poprawiły. Juljan Shehu jest piłkarzem zdecydowanie lepszym, który razem z Sebastianem Kerkiem i Franem Alvarezem tworzą jeden z najlepszych tercetów pomocników w Ekstraklasie. Jego celność podań (z zachowaniem wszelkich proporcji) można porównywać do najlepszych pomocników na świecie, grających na tej samej pozycji. Pamiętajmy również, że 26-latek jest raczej piłkarzem Widzewa, który ma najmniej miejsca i najmniej czasu na zastanowienie się, a to i tak nie przeszkadza mu w dopisywaniu kolejnych dobrych występów. Zachęcamy Was do przyjrzenia się statystykom Albańczyka z poprzednich lat.

Daniel Myśliwiec jako jeden z niewielu uwierzył w niego i chciał go zatrzymać, mimo wcześniej odniesionej kontuzji. Mimo tego, że wcześniej w Widzewie nie zdołał wiele pokazać. Zbudował tego piłkarza całkowicie po swojemu i Albańczyk stał się wręcz jednym z jego żołnierzy. Shehu wygląda pewnie w defensywie, a piłka pod jego nogami jest jak zamknięta w sejfie. Ciężko mu ją odebrać. Cechuje się wysokim procentem celnych podań i wyśmienitym wręcz stosunkiem strat do odzyskanych piłek.

Patrząc na obecną kadrę Widzewa, to on jest najbliżej reprezentacji narodowej. Na jego pozycje powoływany był 34-letni Amir Abrashi czy 19-letni Feta Fai. Ciężko powiedzieć coś więcej o grze obu. Fakt jest taki, że Shehu jest znacznie młodszy od tego pierwszego, a porównując do tego drugiego, gra w znacznie lepszej lidze. To nie są piłkarze poza zasięgiem Juljana i niewykluczone, że podtrzymując dobrą dyspozycję, Albańczyk wkrótce doczeka się tego wyróżnienia i pojedzie na zgrupowanie kadry.