Tylko dwie bramki napastników Widzewa w tej rundzie

Dziewięć bramek w ośmiu wiosennych meczach zdobyli piłkarze Widzewa Łódź. Wynik nie jest może oszałamiający, ale też na pewno nie jest przesadnie zły, zwłaszcza patrząc na dorobek punktowy. Niepokoić może jednak fakt, że tylko dwa z tych goli strzelili zawodnicy występujący na pozycji napastnika.

Jeszcze przed startem rundy wydawało się, że formacja ataku będzie w kolejnych miesiącach najmniejszym zmartwieniem Enkeleida Dobiego. Po długiej przerwie do zdrowia wrócił bowiem Przemysław Kita, a z Lecha Poznań sprowadzony został Paweł Tomczyk. Ten pierwszy już w sparingach zaczynał udowadniać, jak ważną postacią jest dla drużyny, z kolei drugi był niekwestionowanym królem zimowego okresu przygotowawczego. Pięciokrotnie trafił do siatki i można było przypuszczać, że jego pozyskanie okaże się strzałem w dziesiątkę.

To właśnie ten duet bardzo mocno przyczynił się do zwycięstwa nad Koroną Kielce w pierwszym wiosennym spotkaniu – Kita miał spory udział przy obu bramkach, a Tomczyk otworzył wynik pewnie wykonaną jedenastką. W drugiej połowie co prawda zmarnował drugi rzut karny, ale wydawało się, że to wyłącznie wypadek przy pracy. Niestety, o ile wychowanek Włókniarza Pabianice do momentu odniesienia kontuzji regularnie prezentował się z bardzo dobrej strony, to były młodzieżowy reprezentant Polski znalazł się na przeciwległym biegunie. Z kolejki na kolejkę grał coraz gorzej, w Opolu znów spudłował z jedenastego metra, co spowodowało brak wygranej z Odrą, a swoistym „ukoronowaniem” jego kiepskiej formy było zdjęcie z boiska jeszcze przed przerwą podczas sobotniej porażki z Zagłębiem Sosnowiec.

Tomczyk wygląda źle, ale i tak jest jednym z dwóch zawodników formacji ataku, któremu wiosną udało się pokonać bramkarza rywali. Drugi to Marcin Robak – 38-latek dał widzewiakom trzy punkty w starciu z Chrobrym Głogów. Niestety, jak na razie to jedyne tegoroczne trafienie doświadczonego snajpera. Trudno przyczepić się do niego o słabą grę, bo w większości meczów dawał zespołowi bardzo wiele, niezależnie od tego, czy pojawiał się na boisku od początku, czy wchodził na nie z ławki rezerwowych, lecz fakty są takie, że dorobku już nie powiększył. Ani jednej bramki nie zapisali na swoim koncie z kolei wspomniany Kita oraz Karol Czubak. Ten pierwszy już na pewno tego nie zrobi, bo z powodu uszkodzenia więzadła pobocznego straci resztę sezonu, drugi na razie też musi pauzować przez kontuzję.

W kilka tygodni od rozpoczęcia rundy stan posiadania trenera Dobiego z przodu zmienił się więc w bardzo dużym stopniu – zamiast kłopotu bogactwa, ma on do dyspozycji tylko dwóch graczy, z których dodatkowo obaj mają problemy z trafianiem do siatki. Co gorsza, są też podobnymi typami napastników: muszą żyć z podań, dlatego zwyczajnie nie powinni grać ze sobą w parze, a na pewno nie na dłuższym dystansie. Dobrze to było widać w sobotę w Sosnowcu, gdy Tomczyk kompletnie nie radził sobie z wykonywaniem boiskowych założeń.

Co zrobić w takiej sytuacji? Pierwsza, chyba najbardziej oczywista opcja, to zmiana formacji na 4-5-1, a co za tym idzie rezygnacja z jednego ze snajperów kosztem środkowego pomocnika. Druga to pozostanie przy obecnym ustawieniu, ale znalezienie Robakowi (trudno nam sobie wyobrazić, by to on miał stracić miejsce w składzie) bardziej odpowiedniego partnera. Idealnym kandydatem wydaje się Piotr Samiec-Talar. 19-latek często grywał w ataku w Śląsku Wrocław, nie miał też problemów ze strzelaniem goli, choć tylko w rezerwach. Dodatkowo, to piłkarz stylem poruszania się po murawie chyba najbardziej przypominający Kitę, a wszyscy doskonale wiedzą, jak bolesny może być brak gracza o takiej charakterystyce.

Naszym zdaniem, to właśnie Samiec-Talar powinien wyjść w jedenastce na piątkową potyczkę z Puszczą Niepołomice, ale warianty można byłoby znaleźć jeszcze dwa inne (oczywiście zakładając, że Tomczyk usiądzie na ławce). Pierwszy to postawienie na Merveille’a Fundambu, który zwłaszcza na początku sezonu czarował kibiców. Kongijczyk wrócił już do pełni dyspozycji po przebytym koronawirusie, więc w teorii to on mógłby zostać ustawiony jako napastnik, lecz musimy pamiętać, że nominalnie na pewno nim nie jest. Tak samo jak drugi kandydat, czyli Mateusz Michalski, również mający za sobą epizody gry z przodu. Na jaką opcję zdecyduje się trener Dobi, przekonamy się dopiero za kilka dni. Jedno jest pewne – trzeba sprawić, aby formacja ataku w końcu zyskała oczekiwaną skuteczność.