T. Porębski: „Nie będziemy czekać na najniższy wymiar kary”

Jednym z najbardziej znanych graczy Tura Bielsk Podlaski jest Tomasz Porębski. Rosły gracz kilka lat temu był podstawowym środkowym obrońcą ekstraklasowej Jagiellonii Białystok, jednak problemy zarówno zdrowotne, jak i pozasportowe spowodowały, że obecnie próbuje odbudować swoją karierę w III lidze. 26-latek porozmawiał z nami o niedzielnym meczu.

– Nastroje bojowe przed meczem z Widzewem?

– Zgadza się. Wiadomo, każdy w tej lidze podwójnie się wtedy motywuje, bo to nie tylko sama nazwa, ale też cała dodatkowa otoczka wokół klubu. To wytwarza te dodatkowe emocje. Mogę powiedzieć, że jesteśmy gotowi.

– Jesienny mecz był dla wielu graczy Tura życiowym wydarzeniem. Teraz będzie podobnie, czy jednak gra u siebie, a nie przy kilkunastotysięcznej publiczności, nieco stonuje te emocje?

– Doskonale pamiętam to spotkanie z jesieni. Dwóch czy trzech naszych piłkarzy liznęło kiedyś Ekstraklasy i grało przy dużej publice, ale większość chłopaków pierwszy raz zderzyło się wtedy z takim stadionem i było to dla nich niezapomniane przeżycie. Co do niedzieli, z Łodzi podobno wybiera się spora grupa fanów, naszych widzów na trybunach pewnie też będzie komplet, także zapowiada się fajny mecz.

– Tur wiosną spisuje się naprawdę nieźle. Jesienią zdobyliście zaledwie 9 punktów, teraz macie ich już 12. Co się zmieniło zimą?

– Tamta runda była dla wszystkich przejściowa. Dla mnie też, bo wróciłem do rytmu meczowego po tym, jak przez cały poprzedni rok nie grałem. Kilku chłopaków było w podobnej sytuacji, a reszta dopiero uczyła się tej ligi. Brak cwaniactwa czy doświadczenia spowodowały, że przegrywaliśmy te spotkania. Zimą jednak solidnie popracowaliśmy, każdy z nas doszedł do lepszej formy, w sparingach nieźle to wyglądało, więc nabraliśmy pewności siebie. Dużo nam też dał ten pierwszy mecz z Sokołem, gdy zremisowaliśmy z liderem na jego boisku. Do utrzymania nam jednak jeszcze trochę brakuje.

– Ale wciąż wierzycie, że się uda?

– Tak, zostało siedem meczów, mamy 10 punktów straty, ale do zdobycia jest ich ciągle 21. Patrzymy na każdy kolejny mecz, zaczynając od tego z Widzewem. Mam nadzieję, że ugramy dobry wynik i zdobędziemy jakieś punkty. Zrobimy wszystko, co w naszej mocy, by się utrzymać.

– U siebie w tej rundzie jesteście mocni – przegraliście tylko ze Świtem i to dość pechowo. Z Widzewem zagracie o pełną pulę?

– Zgadza się, choć na wyjazdach też graliśmy fajne mecze, choćby ten wspomniany z Sokołem, czy z Polonią, gdy prowadziliśmy. Na pewno u siebie idzie nam lepiej, wygraliśmy tu z ŁKS Łomża i Sokołem Ostróda. W meczu ze Świtem było 1:0, mieliśmy słupek, ale w końcówce przy stanie 1:1 rywal dostał karnego i ponieśliśmy porażkę. Czy zagramy o pełną pulę? Tak, na pewno nie będziemy się tylko bronić i czekać na najniższy wymiar kary. Trzeba podejść do Widzewa z szacunkiem, bo jest liderem i mam nadzieję, że awansuje, zdobywając komplet punktów, ale dopiero po tym meczu.

– Pamiętam, że jesienią, choć przegraliście 0:4, to też nie zamurowaliście bramki i nie broniliście się całą drużyną, tak jak niektóre zespoły przyjeżdżające na Widzew.

– Tak jak wspomniałem, w tamtej rundzie się uczyliśmy. My, jako bardziej doświadczeni, staraliśmy się podpowiadać młodszym. Na pewno nie staliśmy w dziesięciu w polu karnym, wyprowadziliśmy kilka kontr, mieliśmy stałe fragmenty. Przegraliśmy wysoko, ale nie pokazaliśmy się ze złej strony i to teraz procentuje pewnością siebie czy ograniem. Mam nadzieję, że to doświadczenie w niedzielę przyniesie korzyść.

– Podobno boisko w Bielsku Podlaskim niespecjalnie nadaje się do gry po ziemi…

– Faktycznie, przez pierwsze trzy kolejki po srogiej zimie ciężko było doprowadzić murawę do dobrego stanu. Teraz jednak na nim bez problemu trenujemy. Podczas meczu ze Świtem wyglądało ono już naprawdę nieźle, a z każdym dniem jest coraz lepiej. Można pograć po ziemi, piłka nie skacze.           

– Kilka lat temu byłeś wyróżniającym się piłkarzem Jagiellonii. Teraz ta Jagiellonia gra o mistrza Polski, a ty walczysz o utrzymanie w III lidze. Trochę żal straconej szansy?

– Nieraz zastanawiam się, dlaczego to się potoczyło tak, a nie inaczej. Zostawiam to jednak za sobą, patrzę do przodu. Kilka dobrych lat grania przede mną. Liczę, że uda mi się jeszcze zagrać w Ekstraklasie, czy to w Jagiellonii, czy w innej drużynie. Poprzednia runda to był powrót po przerwie, nabranie pewności siebie, a teraz mam nadzieję spełnić dwa cele: utrzymać się z Turem i pójść gdzieś wyżej. A za dwa-trzy lata wrócić do Ekstraklasy.

Rozmawiał Kamil