R. Gikiewicz: „Chciałbym zostać w Widzewie”

W miniony weekend na kanale „Meczyki” ukazał się kolejny odcinek programu „Czas Decyzji”. Jego gościem był stojący na co dzień w bramce Widzewa Łódź Rafał Gikiewicz. Golkiper opowiadał o wielu aspektach polskiej piłki nożnej, również w odniesieniu do jego trwającego pobytu w Łodzi. Poniżej kilka ciekawych fragmentów.

O różnicach standardów w polskiej i niemieckiej piłce

„W Widzewie moim pierwszym pytaniem było to, czy ja naprawdę muszę sam nosić torbę i swoje rzeczy. W Niemczech to jest niespotykane na każdym poziomie. Tam masz kitmanów, którzy mają skrzynie z tym wszystkim i piłkarz pakuje do niej wszystkie rzeczy, bierze kosmetyczkę i wychodzi. Tutaj musisz myśleć, żeby zabrać ze sobą buty i klapki. Może za parę lat w Polsce też tak będzie. Uważam, że na takie rzeczy pieniądze mogą się znaleźć. Sądzę, że w każdym klubie jest kilka niepotrzebnych posad, ale muszą to zrozumieć osoby decyzyjne. Uważam, że spokój zapewniony piłkarzowi jest ważniejszy od stołka na jakiejś tam pozycji”.

O krytyce i pomeczowych rozmowach w szatni

„My, jako Polacy, piłkarze i trenerzy, nie potrafimy przyjmować konstruktywnej krytyki i rozmawiać. My się często po prostu obrażamy. Ja nie lubię przegrywać, ale po takim meczu chciałbym widzieć trochę emocji i wkurzenia. W Polsce często się mówi: nie, nie, nie, teraz jesteśmy zdenerwowani, to porozmawiamy w tygodniu. Później nie masz już jednak takich przemyśleń jak od razu po meczu. Moim zdaniem takie rzeczy powinniśmy załatwiać na gorąco. Tak właśnie było w Niemczech, gdzie często po meczu siedzieliśmy i rozmawialiśmy. W Polsce często, również przez to, że mamy młodych piłkarzy, od razu jest Instagram, Twitter i telefon w dłoni i nie ma takiej dyskusji na temat, co nam uciekło”.

O różnicach między niemiecką a polską szatnią

„Niemiecka szatnia nie cieszy się tak bardzo po wygranych meczach i nie celebruje tego razem. Jest też mniej takich wspólnych wyjść. Im więcej pieniędzy w sporcie, tym bardziej to środowisko jest zepsute, a na pewno inne. Każdy ma tam swoje hobby rodzinę, znajomych. Po każdym meczu wygrywasz kupę kasy i w pewnym sensie trochę bardziej liczysz to w domu, niż cieszysz się z chłopakami w szatni”.

O roli kapitana drużyny w Polsce i na zachodzie

„W Polsce kapitan ma duży wpływ na budowanie atmosfery, na zachodzie ta rola jest mniej odpowiedzialna. W szatni niemieckiej masz piłkarzy, którzy zarabiają od 30 000 euro w górę. Gdy zarabiasz pewne pieniądze, a nie grasz, to i tak jesteś w głębi duszy usatysfakcjonowany, tak od strony życiowej. W polskiej szatni często masz zawodników, którzy zarabiają po 4-5 tys. brutto i są wiecznie niezadowoleni. Wtedy rolą kapitana jest właśnie to, by taka „czarna owca” nie działała negatywnie na grupę, która zarabia więcej”.

O pensjach w polskiej piłce

„W szatni Widzewa rozmawialiśmy też o tym, że w polskiej piłce są za duże pensje, a zbyt małe premie. W Polsce właściwie nie ważne, co robisz w klubie, bo  zawsze ci się należy. To jest różnica całego systemu, bo przykładowo w Niemczech jest tak, że po 6 tygodniach kontuzji klub już ci nie płaci i zawodnik musi wykupić ubezpieczenie. W Polsce zawodnik przychodzi do klubu, ma kontuzję i się rozkłada, a klub co miesiąc mu płaci. Dla mnie to jest chore. W Niemczech pensja jest godziwa, ale masz od 4-10 tys. za punkt w meczu. Dzięki temu na zachodzie jest większa rywalizacja na treningu. Nie ma „sytych kotów” i takiego zarzucania komuś, że mu się nie chce. No musi ci się chcieć, bo jesteś zdenerwowany, że położyłeś mecz. Dlatego właśnie mówiłem o rozmowach po meczach, bo pieniądze w świadomości tych piłkarzy leżą na boisku.  Uważam, że w polskiej piłce piłkarze nie są przepłacani tylko źle opłacani i umowy są źle skonstruowane. Myślę, że gdyby Widzew wprowadził coś takiego, to może nie każdy piłkarz chciałby do tego klubu przyjść, ale gdyby zauważył, że poprzez wygrywanie atmosfera i zarobki są lepsze, to inne kluby też by za tym poszły. Jedna osoba w Widzewie mi powiedziała, że jak wprowadzimy coś takiego, to nikt w Polsce za tym nie pójdzie. Niby dlaczego nie? W Niemczach tak jest od lat. Ja największe pieniądze zarabiałem za zwycięstwa na boisku. Dla mnie nie było pensji, tylko wygrane mecze”.

O swojej najbliższej przyszłości

„Myślę, że ze dwa lata chciałbym jeszcze pograć. Na razie chcę się skupić na graniu. Chciałbym zostać w Widzewie, ale co będzie, to tego też nie wiemy. Chciałbym bardzo dogadać się z prezesami, bo mam nadzieję, że oni ciągle mnie widzą w projekcie Daniela Myśliwca. Jeśli nie, to ja zawsze spadam na cztery łapy. Nie będę na siłę gdzieś się wpychać, żeby tylko być. Mam przyjemność z tego, że jestem w tej szatni i edukuje tych młodych zawodników, bo uważam, że oni na tym korzystają. Widzew ma fajnych ludzi za sterami, dlatego nie widzę przeszkód, żebyśmy się dogadali”.