Przekażcie Ekstraklasie, że mamy się dobrze (relacja)

Wiemy już, że w kolejnej rundzie Pucharu Polski dojdzie do prawdziwego hitu, w którym Widzew zmierzy się z Legią Warszawa. Niemniej ciekawie było jednak we wtorek, gdy łodzianie rywalizowali ze Śląskiem Wrocław.

Poniżej prezentujemy relację z tego meczu, autorstwa „Wiary spod Zegara”:

Za nami najciekawszy mecz, jaki przyszło nam dotąd grać na nowym stadionie. Mecz, który miał sprawdzić kondycję fanów Widzewa, a także jego piłkarzy w rywalizacji z drużyną z ekstraklasy. Tegoroczne losowanie Pucharu Polski uśmiechnęło się do nas, zestawiając nas w parze z naszą starą kosą, jaką jest ekipa Śląska Wrocław.

Bez jakichkolwiek mobilizacji w naszych szeregach i celowego nakręcania się na to spotkanie, w spokoju oczekiwaliśmy dnia meczu. Atmosferę podgrzały za to ogólnopolskie media, które na podstawie wypocin jakiejś taniej dziennikarzyny z tvn-u okrzyknęły trzecią wojnę światową, która wybuchnąć miała wtorkowego wieczoru w naszym mieście. Konsekwencją tej nagonki były niezliczone zastępy zomowców ściągniętych z całego województwa, które otoczyły stadionowe okolice szczelniej, niż Niemcy Leningrad w ’41 roku.

Niewątpliwie dało się odczuć, że ”coś” wisi w powietrzu, co tylko potęgowało kłębiące się w każdym z nas emocje. Te dosłownie wybuchły z pierwszym gwizdkiem sędziego, kiedy to cały stadion ruszył z dopingiem, jakiego w Sercu Łodzi nie było od lat. Z początkiem meczu w wypełnionym po brzegi sektorze gości, swój popis zaczęli ubrani na czarno żałobnicy, podejmując próbę wykręcenia awantury. Wciągnęli nad głowy transparent ”Ludzie Fasad”, pobiegali, poskakali, na patencie otworzyli furtki, lecz nie wysypali się z sektora, odpalone race nie poleciały na nasze sektory, gdyż nie udało im się poprzecinać okalających sektor przyjezdnych siatek ochronnych.

Zarówno piro jak i gorący temperament wrocławian postanowiła ugasić polewaczka, a chwilę później do sektora wjechały psy. Jak to w życiu bywa – z dużej chmury mały deszcz. Całą sytuację określić można mianem marnej pokazówki, z góry skazanej na niepowodzenie patrząc na ilość mundurowych skupionych tego dnia na przyjezdnych. Przez cały czas pacyfikowania WKSu przez milicję, Zegar zarzucał anty policyjne przyśpiewki. W końcu z płyty boiska zeszli smutni panowie, a gra została wznowiona.

Pod koniec 1 połowy młodzi ultras zajęli się prezentacją przygotowanej oprawy, która przedstawiała rozmowę telefoniczną dwóch kibiców – jednego ze śląska, drugiego z lechii, którzy pisząc ze sobą smsy, dochodzą do wniosku, że nie dziwią się Robakowi powrotu właśnie do Widzewa. Wtedy na płocie pojawił się transparent 'Przekażcie Ekstraklasie, że mamy się dobrze’, a na górze Zegara rozbłysnęło 40 rac.

Druga połowa to ciąg dalszy zajebistego dopingu i nieustanna wiara w wygraną. Nie brakowało wzajemnych pozdrowień z kibicami Śląska choć ich okrzyki z perspektywy młyna były niesłyszalne. W momencie, gdy wszyscy nastawiali się na dogrywkę, do bramki swojego byłego klubu w 85 minucie trafił nie kto inny jak MARCIN ROBAK ! Stadion eksplodował. Dawno żadna ze zdobytych bramek nie wywołała takiego wybuchu euforii. Ciężko opisać słowami to co czuli wtedy kibice Widzewa, przyzwyczajeni do boiskowego kopania się po czołach w 2 lidze …

Wisienką na torcie był rzut karny podyktowany w doliczonym czasie gry. Do piłki nie mógł podejść kto inny niż on. Po chwili Marcin zdobył swoją drugą bramkę, a sędzia zakończył spotkanie. Wyeliminowanie wicelidera ekstraklasy stało się faktem. Wspólna cieszynka z wygranej z piłkarzami, ostatnie pociski w kierunku malinowych nosaczy i tym samym dobiegł końca ten niesamowity wieczór w Sercu Łodzi, na który tak długo czekaliśmy.

Żadna z ekip, która nie błąka się po niższych ligach nie zrozumie tego co czuliśmy wychodząc ze stadionu. Ze zdartymi gardłami, zmęczeni, ale dumni jak rzadko kiedy w ostatnich latach. Niech żałują nieobecni ! Na koniec dziękujemy za solidne wsparcie naszym zgodom, na których mogliśmy liczyć – braciom z Chorzowa i Torunia, obecnym w stówę kibolom kaliskiego KaKaeSu oraz fanom krakowskiej Wisły.