Podsumowanie wiosny 2014 – pomocnicy

Druga linia Widzewa była w rundzie wiosennej najbardziej stabilną formacją, jeśli chodzi o kwestie personalne. Jedynie obsada prawego skrzydła bywała niepewna i tam toczyła się rywalizacja o miejsce w składzie. W środku rządziło trio Okachi-Kasprzak-Cetnarski a na lewej flance Kaczmarek. Poniżej podsumowanie rundy w wykonaniu pomocników.

6. PIOTR MROZIŃSKI

Mroziński należał do zaufanych ludzi Artura Skowronka, zagrał we wszystkich 16 spotkaniach. Wiosną był podstawowym zawodnikiem, pierwsze pół rundy rozgrywając na pozycji defensywnego  pomocnika, a drugie nieoczekiwanie na lewej obronie, gdzie zastępował kontuzjowanych Yaniego Urdinowa i Marcina Kikuta.
Rotacja nie ułatwiała mu ustabilizowania formy, ale przyznać trzeba, że katastrofy, nawet w nietypowej roli bocznego obrońcy, nie było. „Mrozu” strzelił bramkę Cracovii, dającą pierwszą od dawna zdobycz punktową na wyjeździe, a przeciwko Wiśle zaliczył ładną asystę. Gracz obdarzony niezłą techniką, boiskową inteligencją, ale oczywiście jeszcze ze sporymi brakami.

Mroziński w liczbach:

Mecze: 16
Minuty: 1210
Bramki: 1
Asysty: 1
Żółte kartki: 1

33. BARTŁOMIEJ KASPRZAK

Kolejny pewny element w układance Skowronka. Ustawiany był w środku pola, jako pomocnik z zadaniami defensywnymi lub ofensywnymi, w zależności od taktyki pod konkretnego przeciwnika. Lepiej wywiązywał się z tej pierwszej roli, a kibice zapamiętają go głównie z licznych odbiorów i czyszczenia przedpola. Nieco słabiej wychodziło mu granie do przodu. Nie zdobył ani jednej bramki i nie zaliczył żadnej asysty – to wiele mówi o ofensywnych możliwościach Kasprzaka.
Musi popracować nad siłą, wytrzymałością i jakością podań. Materiał na bardzo dobrego ligowca.

Kasprzak w liczbach:

Mecze: 13
Minuty: 1099
Bramki: 0
Asysty: 0
Żółte kartki: 4

29. ALEX BRUNO

Wydawało się, że to jego koniec w Widzewie po tym, jak dwa tygodnie spóźnił się z powrotem z urlopu. Artur Skowronek karnie przesunął go do rezerw, ale widząc zaangażowanie Brazylijczyka przywrócił go w środku rundy do pierwszego zespołu. Alex Bruno odpłacił się ambicją, nieszablonową techniką i zmysłem do tworzenia licznych okazji podbramkowych. Niestety wiele z jego starań nie wynikało – w statystykach Alex zapisał się tylko jedną bramką strzeloną Jagiellonii Białystok.
Miniony sezon nie należał do przełomowych, skrzydłowy zbiera doświadczenie, ale naszym zdaniem pod względem umiejętności czysto piłkarskich nic nie drgnęło.

Alex Bruno w liczbach:

Mecze: 11
Minuty: 454
Bramki: 1
Asysty: 0
Żółte kartki: 1

8. PRINCEWILL OKACHI

Z powodu kontuzji stracił niemal cały okres przygotowawczy i siłą rzeczy długo nie był brany przy ustalaniu składu. Kiedy jednak wszedł do pierwszej jedenastki w meczu w Szczecinie, to miejsca w niej nie oddał aż do końca sezonu. Początek miał lepszy – dużo biegał, w parze z Kasprzakiem zakładał skuteczny pressing i kradł rywalom mnóstwo piłek. Później było nieco gorzej i w ostatnich meczach forma Okachiego była dużo niższa.
W I lidze Nigeryjczyk byłby prawdziwym mózgiem drużyny, ale jego wysoki kontrakt prawdopodobnie zmusi klub do pożegnania pomocnika. Chyba, że ten przyjmie znaczną obniżkę pensji. Drużynie wyszłoby to bardzo na plus.

Okachi w liczbach:

Mecze: 10
Minuty: 723
Bramki: 0
Asysty: 0
Żółte kartki: 2

9. MARCIN KACZMAREK

Stalowe płuca i waleczne serce – Tak w skrócie można ocenić występy Marcina Kaczmarka w minionej rundzie. Szkoda, że często z wielką ambicją w parze nie szły takie same umiejętności boiskowe. Wtedy jednak „Kaka” grałby w czołowym polskim klubie, a tak walczył dla Widzewa i robił to i tak nieźle. 2 bramki i 2 asysty mówią same za siebie. Wielka starta dla zespołu, że Kaczmarek przenosi się do Olimpii Grudziądz, bowiem na I ligę skrzydłowy byłby wręcz idealny.

Kaczmarek w liczbach:

Mecze: 10
Minuty: 1206
Bramki: 2
Asysty: 2
Żółte kartki: 1

94. VELJKO BATROVIC

Czarnogórzec z pewnością nie należał do pupilów Artura Skowronka, który bardziej cenił sobie doświadczenie Mateusza Cetnarskiego od młodzieńczej fantazji Veljko Batrovica. Popularny „Batro” zaczął rundę na ławce i tylko razy wybiegł w pierwszym składzie. Na domiar pecha w Kielcach rozgrywający naderwał mięsień dwugłowy i przed czasem skończył sezon 2013/2014. Czy zobaczymy go jeszcze w koszulce Widzewa? Jest to bardzo mało prawdopodobne. Batrovicowi nie pali się do I-ligowej młócki, a jego agent, Dragan Popovic, szuka mu już nowego klubu.

Batrovic w liczbach:

Mecze: 10
Minuty: 401
Bramki: 0
Asysty: 0
Żółte kartki: 0

17. MARIUSZ RYBICKI

Rybicki jeszcze do niedawna określany był mianem wielkiego talentu. W ekstraklasę wchodził jako jeden z tzw. „Dzieciaków Mroczkowskiego”. Z rundy na rundę „Ryba” zalicza jednak coraz większy zjazd. O ile półtora roku temu kibice mogli martwić się, że podebrać Widzewowi chce go Legia, o tyle dziś chętnie oddaliby go do podobno zainteresowanej nim Cracovii.
Słaba runda, bezbarwna gra i dobry występ na zakończenie sezonu w Lubinie – to wciąż za mało, by potwierdzić swój talent.

Rybicki w liczbach:

Mecze: 12
Minuty: 660
Bramki: 2
Asysty: 0
Żółte kartki: 1

23. XHEVDET GELA

Fin o albańskich korzeniach zrobił bardzo dobre wrażenie podczas zimowych sparingów i sztab postanowił zostawić pomocnika w zespole. W lidze Gela niestety zupełnie nie potwierdził swoich walorów. Co prawda, z początku grywał na skrzydle, czyli nie na swojej nominalnej pozycji, ale kiedy przesuwany był do środka pola również zawodził. Bez żalu pożegnano go już na kilka kolejek przed końcem sezonu.

Gela w liczbach:

Mecze: 5
Minuty: 161
Bramki: 0
Asysty: 0
Żółte kartki: 0

10. MATEUSZ CETNARSKI

To właśnie w nim pokładano największe nadzieje i liczono, że piłkarz, który z miejsca otrzymał opaskę kapitana, poprowadzi drużynę do celu, jakim było utrzymanie w T-Mobile Ekstraklasie. Początek Mateusz Cetnarski miał jednak fatalny: człapał, chował się za obrońcami, nie brał na siebie ciężaru rozgrywania piłki. Z meczu na mecz zaczął się jednak zbierać do kupy, a momentem przełomowym było posadzenie kapitana na ławce rezerwowych. Ten ruch Artura Skowronka spowodował ukłucie w ambicji „Cetnara” i większe zaangażowanie w grę.
Ogólnie skończyło się jednak co najwyżej przyzwoicie. Pięć bramek, w tym dwie z karnych, i dwie asysty – to liczby nie rzucające na kolana. Teraz Cetnarski prowadzić do sukcesów ma z założenia Cracovię.

Cetnarski w liczbach:

Mecze: 16
Minuty: 1286
Bramki: 5
Asysty: 2
Żółte kartki: 1

28. POVILAS LEIMONAS

Povilas Leimonas, podobnie jak kilku innych zawodników, z powodu kontuzji stracił większą część przygotowań i wypadł z obiegu. Wyleczył się pod koniec sezonu zasadniczego, ale nie był w stanie wygryźć ze składu dobrze spisujących się Okachiego i Kasprzaka. Dwa razy wszedł z ławki i zdążył nawet strzelić gola. Na dobre na boisko Litwin wrócił dopiero wtedy, gdy kontuzji doznał Marcin Kikut, a trener Skowronek nieoczekiwanie wystawił Leimonasa na prawej obronie. Nie był to dobry pomysł, bo kompletnie on sobie tam nie radził. Przegrywał pojedynki, a do tego nawet jego wzrost niewiele zdał się przy stałych fragmentach.

Leimonas w liczbach:

Mecze: 6
Minuty: 269
Bramki: 1
Asysty: 0
Żółte kartki: 0

25. ALEKSEJS VISNAKOVS

Słaba wiosna w wykonaniu Łotysza, który w minionej rundzie nie zagrał ani razu przez pełne 90 minut. Wchodził tylko z ławki rezerwowych i zazwyczaj niewiele wnosił. Zero bramek i żadnej asysty we wiosennych starciach chluby nie przynoszą. Mimo to starszy z braci Visnakovsów został doceniony i powołany do reprezentacji. Kto wie, może pomoże mu to w znalezieniu nowego klubu.

Visnakovs w liczbach:

Mecze: 6Minuty: 180
Bramki: 0
Asysty: 0
Żółte kartki: 1