Oceny widzewiaków po meczu z Zagłębiem

Za drużyną Widzewa dziewiąty z rzędu mecz, w którym nie udało jej się odnieść zwycięstwa. Martwić może fakt, że tym razem poza zasięgiem było Zagłębie Lubin, a więc rywal nie prezentujący imponującej formy. Jak oceniliśmy łodzian za sobotnią potyczkę?

Henrich Ravas:
Po jednym meczu przerwy wrócił do widzewskiej bramki. Najwięcej pracy miał w pierwszym kwadransie, gdy aż trzykrotnie ratował drużynę z opałów. Najlepiej zrobił to w 1. minucie, wygrywając pojedynek sam na sam. Przy obu straconych golach Ravas nie zawalił, choć przy trafieniu Kacpra Chodyny można było zrobić nieco więcej. Słowakowi chyba zabrakło nieco zasięgu ramion.
Ocena: 6

Patryk Stępiński:
Miał lepsze i gorsze momenty w sobotnim meczu. Na plus z pewnością można zapisać mu aktywność w ofensywie: dwa kluczowe podania i stworzona okazja bramkowa. Na minus 2/3 przegranych pojedynków w obronie i więcej piłek straconych od odzyskanych. Pod względem odbiorów, przejęć i przechwytów było naprawdę dobrze. Stępiński przyzwyczaił, że poniżej pewnego poziomu nie schodzi, ale czasem zdarza mu się też nie wyjść ponad niego. Tak było m.in. w Lubinie.
Ocena: 6

Serafin Szota:
Spośród trójki środkowych defensorów zaprezentował się najlepiej. Wygrał niemal wszystkie stoczone pojedynki, nie był zamieszany w stracone gole, odpowiedzialnie operował piłką. W zasadzie do jego pracy obronnej trudno się przyczepić w jakimkolwiek aspekcie. Brakło nam u Szoty jedynie akcentów ofensywnych.
Ocena: 7

Mateusz Żyro:
Łagodnie rzecz ujmując, nie był to jego dzień. Problemów z napastnikami Zagłębia miał naprawdę sporo, to złe ustawienie Żyry i tzw. krycie na radar Dawida Kurminowskiego w największym stopniu przyczyniło się do utraty gola na 0:1. Pomyłek było więcej, ale nie wszystkie rywale wykorzystali. Przegrał większość pojedynków, poza jednym ciekawym przerzutem nie pokazał się też na połowie gospodarzy. Nic dziwnego, że został zmieniony przed czasem.
Ocena: 4,5

Paweł Zieliński:
Stworzył kolegom dwie bramkowe okazje, sam też mógł strzelić gola, ale główkując spudłował. Zieliński musi pracować nad jakością dośrodkowań, bowiem na cztery próby tylko jedno było celne. Co ciekawe, w trakcie całego występu prawy wahadłowy stoczył zaledwie jeden pojedynek i zanotował zero prób dryblingów.
Ocena: 5,5

Juljan Shehu (piłkarz meczu):
Patrząc na jego grę należy zadać pytanie Januszowi Niedźwiedziowi, dlaczego w dwóch poprzednich meczach trzymał Shehu na ławce, posyłając na boisko będącego pod formą Dominika Kuna. W sobotę Albańczyk zagrał o dwie półki wyżej, stworzył 100% sytuacje Jordiemu Sanchezowi, rozgrywał piłkę mądrze i precyzyjnie. Do tego bardzo dobrze pracował w destrukcji, mając siedemnaście odbiorów, przejęć i przechwytów.
Ocena: 7,5

Marek Hanousek:
Jako jedyny z wyjściowej jedenastki nie zanotował ani jednej straty (!), samemu czterokrotnie odzyskując piłkę. Hanousek, jak nie on, także rzadko wchodził w pojedynki z rywalami, wygrywając co drugi z nich. Więcej po Czechu spodziewamy się także pod względem liczb w destrukcji. Przydałoby się też więcej gry do przodu. Zero wykreowanych okazji, brak strzałów, jedno kluczowe podanie, to za mało.
Ocena: 6

Mato Milos:
Ze względu na kiepską formę Andrejsa Ciganiksa wrócił na lewe wahadło. Zaprezentował się tak, jak ostatnio na prawym – przeciętnie. Starał się często brać grę na siebie, ale zanotował tylko dwa udane dryblingi na osiem prób. Milos zaliczył niecelny strzał, jedno kluczowe podanie i mocno średnią jakość dośrodkowań.
Ocena: 6

Ernest Terpiłowski:
Zaprezentował się lepiej niż w poprzednich, bardzo nieudanych meczach. Wypracował dwie bramkowe sytuacje, oddał dwa strzały, miał najwięcej kluczowych podań. Im niżej, tym u Terpiłowskiego gorzej. Przegrał wszystkie starcia w defensywie, stracił piłkę siedem razy, nie odzyskując ani jednej.
Ocena: 6

Bartłomiej Pawłowski:
Tradycyjnie był najgroźniejszym ofensywnym zawodnikiem Widzewa. Wykreował aż cztery okazje do strzelenia gola, samemu także do nich dochodząc. Pawłowski miał jednak wielkiego pecha, bo dwukrotnie obijał słupek bramki Zagłębia. Przyzwyczailiśmy się już, że najczęściej traci piłkę w zespole, bo podejmuje na boisku ryzykowne decyzje.
Ocena: 6,5

Jordi Sanchez:
Doszedł do siebie i zaliczył pełny występ. Nie przejdzie on jednak do historii, ponieważ Sanchez zaprezentował się bardzo kiepsko. W pierwszej połowie zmarnował aż cztery okazje do strzelenia gola, z czego dwie znakomite! O ile często broniliśmy go za to, że nie dostaje podań, tak teraz Hiszpan może mieć pretensje tylko do siebie. Dodajmy, że przegrał najwięcej pojedynków spośród łodzian, sam partnerom nie stworzył niczego pod bramką Sokratisa Dioudisa.
Ocena: 4

REZERWOWI

Juliusz Letniowski:
Dostał całą drugą połowę i początkowo wyglądało to w jego wykonaniu obiecująco. Nie unikał starć z lubinianami, wygrywając zdecydowaną większość z nich. Dobre wrażenie prysło jednak w końcówce spotkania, gdy to właśnie od starty Letniowskiego przed własnym polem karnym zaczęła się akcja, po której „Miedziowi” strzelili drugiego gola.
Ocena: 5

Dominik Kun:
Nie był tak dramatycznie słaby, jak w dwóch poprzednich meczach, ale też ciężko wystawiać mu laurki za wejście w 63. minucie. Jeśli miarą występu Kuna ma być fakt, że nie popełnił żadnego poważnego indywidualnego błędu, to zaprezentował się całkiem dobrze. A mówiąc serio, obecnie do Shehu nie ma podjazdu.
Ocena: 5,5

Kristoffer Normann Hansen:
O dziwo zanotował niezłe liczby w defensywie, a z przodu sprawiał wrażenie, jakby go nie było. Normann Hansen nie jest już tym zadziornym dżokerem, jak na początku rundy wiosennej i takimi zmianami z pewnością do jedenastki nie wskoczy.
Ocena: 6

Martin Kreuzriegler:
Kiepska zmiana. Kreuzriegler miał aż 67% przegranych pojedynków i może się cieszyć, że zagrał za krótko, by go oceniać.
Ocena: brak

Jakub Sypek:
Dorzucił dwanaście minut do limitu młodzieżowców i trzy odbiory. I to w sumie byłoby na tyle, jeśli chodzi o występ Sypka.
Ocena: brak

Skala ocen: 1-10 (wyjściowa 6)
1 – najgorszy mecz w życiu
2 – poniżej wszelkiej krytyki
3 – fatalnie
4 – bardzo źle
5 – źle
6 – przeciętnie
7 – dobrze
8 – bardzo dobrze
9 – blisko perfekcji
10 – mecz życia

Metodologia oceniania:
Każdy zawodnik zaczyna mecz z wyjściową oceną 6. Po udanym zagraniu otrzymuje pół punktu, a jeśli jest to kluczowe dla przebiegu meczu (np. gol, asysta, ważne podanie lub istotna interwencja obronna), cały punkt. Analogicznie punkty są odejmowane po nieudanym zagraniu. Na koniec spotkania punkty są zliczane, tworząc finalną ocenę. Pod uwagę bierzemy tylko graczy, którzy spędzili minimum piętnaście minut regulaminowego czasu gry.