Oceny widzewiaków po meczu z Legionovią

Zamiast zmazania plamy, na honorze widzewiaków rozlewa się już prawdziwa kałuża wstydu. W sobotę piłkarze Marcina Kaczmarka doznali kolejnej kompromitującej porażki, przegrywając 1:2 z Legionovią Legionowo. Noty zawodników RTS nie są więc najwyższe.

Wojciech Pawłowski:
W czwartym z pięciu tegorocznych spotkań nie udało mu się zachować czystego konta. O ile wcześniej specjalnie nie dokładał do tego ręki, to tym razem trudno Pawłowskiego usprawiedliwiać. Oczywiście, gdyby mecz trwał do 88. minuty, byłby oceniany pozytywnie, bo wywiązywał się ze swoich zadań poprawnie. Niestety, końcowe minuty to nie był jego czas. Przy obu bramkach mógł zachować się lepiej, a zwłaszcza przy tej na 1:1, gdy miał otwarte przedpole, a mimo to nie zdecydował się na wyjście z bramki. Na razie nikt głośno nie myśli o powrocie Patryka Wolańskiego, ale niewątpliwie jego starszy kolega musi zacząć się obawiać.
Ocena: 5

Łukasz Kosakiewicz:
Naszym zdaniem Marcin Kaczmarek zrobił mu niedźwiedzią przysługę, wystawiając go do gry od pierwszej minuty. Ostatnie dzień i noc przed meczem obrońca nie przygotowywał się do meczu, a do ślubu. Nie posądzamy Kosakiewicza o brak profesjonalizmu na zabawie weselnej, ale sądzimy, że po tak ważnym wydarzeniu w życiu każdego człowieka trudno mentalnie przystąpić do walki o punkty. Było to widać od początku, bo defensor albo źle podawał, albo słabo dośrodkowywał z rzutów rożnych, albo łamał linię spalonego. „Kosa” najbardziej dał plamę w polu karnym gości, marnując dwie 100% sytuacje w samej końcówce. Nie w pełni trafia do nas argument trenera, że przynajmniej się starał.
Ocena: 4,5

Hubert Wołąkiewicz:
Z pary środkowych obrońców wypadł lepiej, a w zasadzie – mniej źle. Zaczął ciekawie, od indywidualnej akcji i celnego strzału z dystansu. Potem zdarzały mu się wpadki, jak podania w aut, ale trzymał fason. W drugiej połowie obniżył loty, często faulował, obejrzał żółtą kartkę. Wołąkiewicz nie pomógł drużynie w newralgicznych momentach spotkania, źle ustawiając się przy wrzutkach legionowian, po których padły bramki.
Ocena: 5

Daniel Tanżyna:
Zdecydowanie najsłabsza postać w szeregach łodzian. W pierwszej połowie nie pokazał niczego konkretnego, ale też się nie mylił. Jednak to, co zaprezentował po przerwie, wołało o pomstę do nieba. Do dziś zastanawiamy się, dlaczego Tanżyna, zamiast przeszkadzać rywalom w walce o górne piłki, uchylał się od walki. Zrozumielibyśmy jego zachowanie tylko pod warunkiem, gdyby miał na sobie koszulkę z herbem Legionovii na piersi, a nie czerwony trykot. W ocenie „Dixona” nie pomoże mu nawet fakt, że potrafił wypracować Marcinowi Robakowi sytuację strzelecką. Kompromitacja stopera przez wielkie K.
Ocena: 3,5

Kornel Kordas:
Wciąż bezużyteczny w ofensywie. W zasadzie mógłby nie przekraczać linii środkowej boiska, bo to i tak nic nie daje. Próbował wywiązywać się ze swoich obowiązków obronnych, ale i tam zdarzały mu się błędy, jak na przykład przegrana główka, po której przeciwnik miał 100% sytuację (nie pomógł po tym, kryciem „powietrza”, nie kto inny, jak Tanżyna). Kordas jest już chyba myślami z powrotem w Kielcach, mamy wrażenie, że każdy w zespole wie, że defensor gra tylko dlatego, że kontuzjowany jest Marcel Pięczek. Dlatego jest, jak jest.
Ocena: 4,5

Marcel Gąsior:
Znów udowodnił, że na niezłym występie w jednym meczu nie da się „jechać” przez całą rundę. Po przeciętnej postawie w Rzeszowie, teraz zagrał lepiej, ale tylko niewiele. Nie wykazywał już takiej waleczności, jak w starciu ze Skrą, ale i tak wygrał najwięcej pojedynków w zespole. Szkoda, że przy tym nie kreował gry. Jedno dobre crossowe podanie czy złapanie kartki na rywalu to za mało. Gąsior opuścił boisko po godzinie gry.
Ocena: 5,5

Mateusz Możdżeń:
Możdżeń skończył mecz bez asysty czy bramki, ale przez większość czasu trzymał bardzo solidny poziom. Umiał utrzymać się przy piłce, odebrać ją rywalom, dobrze i we właściwym tempie rozegrać akcję. Szkoda, że robił to zbyt rzadko. Nie można odmówić mu waleczności i zaangażowania, czego nie można powiedzieć o wielu innych graczach. W końcówce grał już dużo słabiej, dlatego nie szalejemy z oceną.
Ocena: 5,5

Konrad Gutowski:
Kaczmarek zamienił skrzydłowych stronami, co dla Gutowskiego skończyło się kiepsko. Nie umiał odnaleźć się na prawej stronie, został pozbawiony atutu w postaci zejścia do środka na prawą nogę. Wobec tego miotał się na murawie, często bez ładu i składu. Jego podania i brak dokładności często podnosiły ciśnienie, na plus fakt, że był najczęściej faulowany, dobrze dryblował. Młodzieżowiec nie zagrał bardzo źle, był po prostu zbyt przeciętny.
Ocena: 5,5

Adam Radwański:
Jeden z dwójki łodzian, który kończy zawody z oceną powyżej wyjściowej. Spory wpływ ma na to strzelony gol, w sposób ładny dla oka, zdobyty lewą nogą. Później Radwański prezentował się w kratkę – raz lepiej, raz gorzej. Nie wyróżnił się już niczym konkretnym, ale gdy schodził z boiska, Widzew prowadził 1:0. To też coś mówi o jego postawie.
Ocena: 6,5

Henrik Ojamaa (piłkarz meczu):
Pewnie niektórym podpadniemy, ale naszym zdaniem to on zaprezentował się najlepiej z widzewiaków. Był to zdecydowanie najbardziej udany występ, odkąd trafił do Łodzi. W 35. minucie przytomnie przejął piłkę, zagrał do Radwańskiego i gospodarze prowadzili 1:0. Jeszcze przed przerwą Ojamaa mógł podwyższyć wynik, ale jego silny strzał z trudem obronił Damian Podleśny. Po zmianie stron Estończyk czasami znikał nam z pola widzenia, ale warto zauważyć, że jako jedyny kreował ofensywną grę widzewiaków. Powinien mieć drugą asystę, ale po jego świetnej wrzutce Kosakiewicz trafił główką prosto w golkipera Legionovii. W przeciwieństwie do „Gutka”, zmiana flanki zrobiła mu bardzo dobrze. Podpadł tylko raz, gdy zbyt łatwo dopuścił do oddania strzału w poprzeczkę przez Piotra Maślankę.
Ocena: 6,5

Marcin Robak:
Chyba nikt dotąd nie odważył się powiedzieć, że pora wysłać gwiazdę Widzewa na ławkę. Będziemy więc pierwsi. Nie ma co patrzeć na klasę zawodnika i jego dorobek – forma Robaka mówi sama za siebie. Nie chcemy robić z niego kozła ofiarnego, ale skoro gra dużo poniżej swoich możliwości, nadszedł czas zmiany. Kapitan jest bezzębny, do sytuacji bramkowych dochodzi z rzadka. W sobotę mógł mieć dwie: w pierwszym przypadku, do świetnej centrze Możdżenia z rzutu rożnego, główkował w poprzeczkę, czyli niecelnie, a po dobrym podaniu Tanżyny na wolne pole, nie umiał odpowiednio ustawić się do piłki i Podleśny wyszedł z opresji obronną ręką. Wygrywane pojedynki w powietrzu to za mało. Być może Marcinowi potrzebny jest odpoczynek w środowym starciu z Garbarnią. Inaczej znów będzie się on męczył na murawie, a my razem z nim – patrząc na bezradność napastnika.
Ocena: 4,5

REZERWOWI

Bartłomiej Poczobut:
Wszedł na ostatnie pół godziny i niczym specjalnym się nie wyróżnił. Odebrał kilka piłek, ale raz zdarzyło mu się zdrzemnąć w ustawieniu i musiał gonić za rywalem aż w pole karne. Wygląda na to, że Poczobut w środę wróci do jedenastki. Zobaczymy z jakim efektem.
Ocena: 6

Rafał Wolsztyński:
Kolejny raz dał mały impuls w ofensywie. Jako jedyny ze zmienników potrafił oddać celny strzał na bramkę dobrze dysponowanego Podleśnego. Może gdyby Wolsztyński dostał w końcu więcej czasu, oprócz dochodzenia do sytuacji (robi to po każdym wejściu), zacząłby także wpisywać się na listę strzelców? W sobotę było za mało na utrzymanie wyjściowej noty, ale blisko niej.
Ocena: 5,5

Łukasz Turzyniecki:
Gdy zobaczyliśmy na tablicy zmian numer 25, pomyśleliśmy, że na szczęście w końcu murawę opuści będący jeszcze myślami na sali weselnej Kosakiewicz. Tymczasem Turzyniecki wszedł za Robaka, co wymusiło przesunięcie „Kosy” do linii pomocy. Wariant ten nie obronił się również dlatego, że były legionista popełnił bezmyślny faul, po którym doszło do dośrodkowania na głowę Podlińskiego, a dalszą część opowieści wszyscy dobrze znamy…
Ocena: 5

Robert Prochownik:
Dostał ponad kwadrans, ale podobno tylko dlatego, że niegroźny uraz przyplątał się Gutowskiemu. Występ Prochownika zapamiętamy z waleczności o rzut rożny chwilę po wejściu, był też bliski asysty, ale Wolsztyński nie pokonał golkipera gości. Poza tym, bez szału.
Ocena: 5,5

Skala ocen: 1-10 (wyjściowa 6)