Oceny widzewiaków po meczu z Legionovią

Po bardzo dobrym występie przeciwko Stali Rzeszów, drużyna Widzewa spuściła z tonu w spotkaniu wyjazdowym z przedostatnią w tabeli Legionovią Legionowo. Mimo to, piłkarze Marcina Kaczmarka sięgnęli po trzy punkty, co należy docenić!

Wojciech Pawłowski (piłkarz meczu):
Wysoką dyspozycję zaprezentował już w debiucie ze Stalą, a teraz wspiął się na jeszcze wyższy poziom. W sobotę był nie do pokonania. Dzięki refleksowi bronił zarówno na linii bramkowej, jak i na przedpolu, wykorzystując szybkość i dobre czytanie gry. Kilkukrotnie uchronił drużynę przed utratą gola, więc słusznie nazwano go „inżynierem” tej wygranej. Dodać trzeba, że Pawłowskiemu dopisało także szczęście, gdy piłka uderzyła w poprzeczkę, a następnie słupek.
Ocena: 8,5

Łukasz Kosakiewicz:
Najlepszy piłkarz dwóch poprzednich meczów nie zagrał już na tak wysokim poziomie. Szansę na poprawienie swoich statystyk jednak Kosakiewicz miał. Kilka jego dośrodkowań mogło zostać zamienionych na gola. Najlepszą z nich zmarnował strzałem w poprzeczkę Bartłomiej Poczobut. W tyłach obrońca Widzewa zagrał przyzwoicie.
Ocena: 6,5

Sebastian Zieleniecki:
Zaprezentował dwa różne oblicza. Przed przerwą wyglądał bardzo źle. Jego długie podania były niecelne, a do tego przytrafił mu się co najmniej jeden poważny błąd, po której Legionovia miała znakomitą okazję do strzelenia bramki. W drugiej połowie Zieleniecki wyszedł na boisko odmieniony, zaczął grać pewniej i nie popełniał błędów. Zaliczył także znakomite zagranie do Rafała Wolsztyńskiego, co powinno dać mu asystę.
Ocena: 6

Daniel Tanżyna:
Mieszany występ widzewskiego stopera, kosztujący go sporo zdrowia. Tanżyna często brał udział w pojedynkach główkowych z rywalami. Choć pomagał sobie rękoma na granicy faulu, z większości wychodził zwycięsko. Miał także swój wkład w czyste konto zespołu, gdy ofiarnym wślizgiem wybił piłkę zmierzającą do bramki. Dostałby niezła ocenę, gdyby nie proste błędy, jakie popełniał w pierwszej połowie. One też pachniały golem dla gospodarzy.
Ocena: 6

Marcel Pięczek:
Zaprezentował się wyjątkowo solidnie. Choć rywale grali bardzo agresywnie, Pięczek nie pękał. Wchodził w fizyczne starcia i część z nich wygrał. Kilka razy zapędził się także do ataku, próbował dośrodkowań, czasem wywalczył rzut rożny. Nie ma się do niego o co przyczepić.
Ocena: 6,5

Daniel Mąka:
W pierwszej połowie starał się konstruować z kolegami ataki kombinacyjne, ale nie dawało to efektu. Po przerwie Widzew zaczął stosować prostsze środki i zejścia Mąki do środka były już rzadsze. Pomocnik ma na koncie jedną poważną stratę, kilka niezłych zagrań i mały sparing z o głowę wyższym Danielem Chorosiem.
Ocena: 6

Bartłomiej Poczobut:
Ma swoje za uszami, ale nie obniżył lotów względem spotkania z liderem aż tak bardzo. Poczobut nie tylko wykonywał swoje destrukcyjne obowiązki, ale też jak nigdy wcześniej pomagał w ataku. Do tego w pierwszej połowie huknął z linii pola karnego minimalnie ponad bramką.
Ocena: 7

Mateusz Możdżeń:
Nie utrzymał wysokiego poziomu, jaki zaprezentował przeciwko rzeszowianom. Widać było, że Możdżeń ma braki w przygotowaniu fizycznym. O ile piłkarsko momentami się bronił, to nogi nie zawsze mogły zrobić to, co chciała głowa. Przez to środkowy pomocnik miał fragmenty, że pożytek w rozegraniu szybkiej akcji był bardzo znikomy.
Ocena: 6

Konrad Gutowski:
Dobry występ przeciwko Stali nie był przypadkiem. Gutowski w Legionowie należał do najjaśniejszych postaci drużyny. Szarpał w ofensywie od pierwszej do niemal ostatniej minuty (zszedł w doliczonym czasie). W efekcie tego strzelił bardzo ważnego gola, dającego widzewiakom prowadzenie. Miał także okazję na dublet, gdy po świetnej kontrze wbiegł w pole karne. Brakło mu jednak pary, a po „złamaniu” do środka, na lewą nogę, został pozbawiony piłki.
Ocena: 7,5

Rafał Wolsztyński:
Znów wypadałoby go skrytykować, ponieważ nadal nie prezentuje się tak, jak wiosną poprzedniego sezonu. Wolsztyńskiego bronią jednak liczby. Owszem, zmarnował 100% sytuację bramkową i miał kilka gorszych zagrań, ale za to zaliczył asystę przy trafieniu Gutowskiego, poprzedzoną bardzo ładną wymianą piłki pomiędzy wspomnianą dwójką. Czy utrzyma miejsce w jedenastce po tym, jak Przemysław Kita wrócił do zdrowia? Zobaczymy w sobotę.
Ocena: 6,5

Marcin Robak:
Wysunął się na czoło klasyfikacji II-ligowych strzelców, zdobywając swoją szóstą bramkę. Co ciekawe, to już czwarta po skutecznie wykonanym rzucie karnym! Z przebiegu gry występ Robaka ocenić ciężko. Starał się brać udział w większości ataków, schodził po piłkę niżej i pomagał w fizycznej walce, ale brakowało w jego grze czegoś przebojowego. Po prostu zrobił swoje i tyle.
Ocena: 6,5

Rezerwowi

Adam Radwański:
Po powrocie z kartkowego zawieszenia stracił miejsce w pierwszym składzie, ale pokazuje, że nie chce pogodzić się z rolą rezerwowego. Radwański dał dobrą zmianę, powalczył w środkowej strefie, szukał okazji do wyprowadzania kontrataków. Po jednym z nich wypatrzył niekrytego Michaela Ameyaw, ale asystę zabrał mu Piotr Maślanka, odbijając piłkę ręką.
Ocena: 6,5

Przemysław Kita:
Doczekaliśmy się jego powrotu, ale za wcześnie, by mówić o „wielkim comebacku”. Kita dostał dwadzieścia kilka minut, by łapać rytm meczowy. W tym czasie był nieco anonimową postacią, kilka razy powalczył z rywalami w środku pola. Wierzymy, że będzie lepiej, gdy odbuduje się po kontuzji.
Ocena: 5,5

Christopher Mandiangu:
Znów mu się upiecze, bo z powodu zbyt krótkiego występu nie będzie oceniany. A powinien dostać rózgę za fatalne zagranie we własne pole karne, które omal nie zakończyło się golem na 1:1. Mandiangu niczego nie dał w ofensywie.
Ocena: brak

Michael Ameyaw:
Wszedł w doliczonym czasie meczu. Mogłoby się wydawać, że nawet nie zdąży się spocić, tymczasem Ameyaw był bardzo bliski strzelenia swojej pierwszej bramki dla Widzewa. Po świetnej kontrze i podaniu Radwańskiego minął bramkarza, ale jego uderzenie nieprzepisowo zatrzymał Maślanka.
Ocena: brak