Oceny widzewiaków po meczu z Górnikiem

Nie tak miał się zacząć ten tygodniowy maraton meczów, którego zwieńczeniem będzie wyjazd na Polski Klasyk z Legią Warszawa. Łodzianie zagrali bez wyrazu i musieli uznać wyższość gości z Zabrza. Jak ich oceniliśmy?

Rafał Gikiewicz:
Nie zawinił przy pierwszej bramce ani przy drugiej, kiedy Zahović pokonał go po rzucie karnym. Mogło być jednak gorzej, bo przed utratą trzeciego gola uratowała go interwencja na linii Mateusza Żyry. Nie jest powiedziane, że nie straciłby czwartej, gdyby nie dobrze ustawiony Ibiza. Szanujemy wkład „Gikiego”, ale każda defensywa ma prawo popełnić błąd, a wtedy musi ją ratować golkiper, czego w ostatnim czasie zwyczajnie brakuje.
Ocena: 4

Lirim Kastrati:
Nie był wyjątkowo zamieszany w stratę gola, ale był naprawdę blisko, kiedy w drugiej połowie fatalnie przyjął piłkę na własnej połowie. Zgarnął ją Lukoszek, a chwilę później po interwencji Gikiewicza Zahović uderzał w słupek, a przy okazji Kosowianin obejrzał żółtą kartkę. Trzykrotnie tracił piłkę, ale czterokrotnie ją odzyskiwał. Stoczył cztery pojedynki w defensywie i nie wygrał żadnego z nich. Nie wygrał też jedynego starcia w ofensywie. Cała nadzieja w Marcelu Krajewskim który, choć gra chimerycznie, to jest młody i dalej ma duże pole do rozwoju. Mieliśmy jeszcze jakiś cień nadziei, że w tym sezonie po uporaniu się z dolegliwościami zacznie grać lepiej, no ale poza paroma błyskami nie potrafi złapać stałej, przyzwoitej formy.
Ocena: 3,5

Mateusz Żyro:
Z jednej strony popisał się genialną interwencją w pierwszej połowie, natomiast z drugiej strony mógł spokojnie wybić piłkę głową po strzale Rasaka. Mateusz jest twardym gościem, więc nie chce nam się wierzyć, że futbolówki się przestraszył. Ciężko powiedzieć, co nie zagrało, ale na pewno mógł przyjąć ten strzał. Podkreślmy przy tym, że nie utrudnił tym interwencji Gikiewiczowi, który przy tym strzale się nie ruszył. Statystyki wyglądają naprawdę dobrze, bo zaliczył jedenaście przechwytów, dwanaście razy odzyskiwał piłkę, a dziewięciokrotnie ją tracił. Wygrał wszystkie cztery starcia w defensywie i dorzucił do tego sześć wybić.
Ocena: 4

Juan Ibiza:
W naszym odczuciu cała lewa strona nie funkcjonowała. Począwszy od Łukowskiego przez Kozlovskyego, aż po Ibizę. Z dużą łatwością radzili sobie zawodnicy Górnika po tej stronie boiska, szczególnie w pierwszej połowie. Miał jedną udaną interwencję i według nas ocalił łodzian przed stratą bramki. Nie działał w tym meczu w ogóle pressing i w pewnym sensie powiedział to na konferencji pomeczowej Jan Urban, który stwierdził, że nie mieli problemu z wyjściem spod pressingu widzewiaków. Stąd tyle przestrzeni i łatwość w poczynaniach. To możemy podpiąć każdemu zawodnikowi na boisku, ale szczególnie lewa strona dawał się we znaki. Ośmiokrotnie tracił piłkę, ale dwanaście razy ją odzyskiwał. Wygrał cztery z pięciu starć w defensywie i wszystkie trzy w ofensywie, a do tego dorzucił siedem przechywtów. Warto jeszcze pochwalić jego genialne podanie na wybieg do Alvareza w drugiej połowie. Pomocnik był wtedy bliski zdobycia bramki.
Ocena: 4

Samuel Kozlovsky:
Boczni obrońcy nie pomagali w tym meczu i przy Słowaku jesteśmy w stanie pokusić się o stwierdzenie, że było to jego najgorszy mecz w barwach Widzewa. Był omijany dryblingiem, podaniami, nie było też jego pokazu umiejętności z przodu. Nie pomagał mu na pewno Łukowski, ale też nie przesadzajmy, bo na tej samej stronie grali, chociażby Cybulski czy Klimek i nie było takich problemów. Wygrał cztery z siedmiu starć w defensywie i połowę z czterech w ofensywie. Zaliczył aż jedenaście przechwytów, a stosunek piłek odzyskanych do straconych to trzynaście do dziewięciu.
Ocena: 4

Fran Alvarez:
Nie pokusimy się o jakieś szczególne wyróżnienie jednego z widzewiaków po tym meczu, ale gdybyśmy mieli pistolet przy skroni i musieli wskazać jednego, to byłby nim Fran. Dwie najlepsze sytuacje do zdobycia gola były po jego strzałach. Najpierw ładnie uderzał z dystansu i z trudem obronił to Szromnik, a później dostał dobrą piłkę od Ibizy i szukał strzału po długim słupku, ale nieznacznie się pomylił. Do tego dorzucił najwięcej, bo cztery podania kluczowe, choć jeśli chodzi o pojedynki, to tutaj sprawa ma się kiepsko, ponieważ wygrał cztery z piętnastu. Przy nim też można postawić minusik w sprawie pressingu, bo wydaje nam się, że kluczową rolę w tym aspekcie odgrywają właśnie napastnicy i druga linia — z tym najmniej mają do czynienia obrońcy.
Ocena: 4,5

Juljan Shehu:
O widzewskiej ofensywie dużo mówi fakt, że najlepsza sytuacja (strzał z dystansu Alvareza) to akcja trzech naszych pomocników. Shehu dobrze wypuścił górnym podaniem Kerka, ten zgrał piłkę do środka do Alvareza, a ten prostym zwodem ustawił piłkę na prawej nodze i oddał strzał. Z drugiej strony to Shehu sprokurował rzut karny, bo to po jego zagraniu ręką sędzia wskazał wapno. Liczby ma w swoim stylu, czyli na naprawdę wysokim poziomie, bo chociażby najczęściej (piętnaście razy) odzyskiwał piłkę, a tracił ją zaledwie sześciokrotnie. W defensywie wygrał trzy z czterech starć, w powietrzu górą był w obu stoczonych pojedynkach. Gorzej wypadł w ofensywie, gdzie górą był zaledwie dwukrotnie w ośmiu starciach. Do tego przebiegł najwięcej, bo ponad dwanaście kilometrów.
Ocena: 4,5

Sebastian Kerk:
To nie był udany mecz Niemca, a niewielka ilość strat i niecelnych podań świadczy o tym, że nawet nie miał wielu okazji do podjęcia ryzyka, a to też źle świadczy o dyspozycji zespołu, bo Kerk jest przecież reżyserem gry widzewiaków. Zapamiętaliśmy go tylko ładnego podania do Alvareza, po którym Hiszpan uderzał z dystansu. Zmianę trenera rozumiemy — wpuścił drugiego napastnika i chciał zwiększyć siłę rażenia.  Przy Niemcu chcielibyśmy też wrócić do pierwszej straconej bramki. I to nie dlatego, że on tam zawinił, ale że znów był jakiś błąd w ustawieniu. Na powtórkach widzimy, że przed polem karnym łodzian stoi trzech zawodników Górnika, którzy mają dookoła siebie sporo miejsca. W tym gronie jest Rasak, który potrafi uderzyć z dystansu. Nie był w żadne sposób kryty — strefowo czy indywidualnie. Ktoś popełnił błąd, bo takiego piłkarza trzeba absolutnie odcinać od prób strzału z dystansu.
Ocena: 4

Jakub Sypek:
Jako skrzydłowy nie oddał żadnego strzału ani razu nie dośrodkowywał piłki i miał tylko jeden udany drybling. W ofensywie wygrał dwa z czterech starć i pięciokrotnie tracił piłkę, kiedy tylko raz ją odzyskiwał. To jest skandaliczny występ.
Ocena: 1

Jakub Łukowski:
Źle wyglądała jego kooperacja z Kozlovskym. On zresztą był nie lepszy od Sypka, bo w niektórych aspektach wypadł lepiej, a w niektórych jeszcze gorzej. Miał genialne wejście do Widzewa, ale obecnie jest kompletnie pod formą. Oddał dwa strzały, z czego jeden celny. Zero celnych wrzutek i trzy udane dryblingi na pięć prób. Aż dziesięciokrotnie tracił piłkę i ani razu nie udało mu się jej odzyskać. W ofensywie wygrał cztery z jedenastu starć.
Ocena: 1,5

Imad Rondić:
Jeżeli kiedykolwiek napisaliśmy, że z biegania Rondicia nic nie wyniknęło, to kłamaliśmy. Dopiero w tym meczu rzeczywiście kompletnie nic z jego biegania nie wyniknęło. Wyrobił prawie dwanaście kilometrów i równie dobrze mógł zrobić połowę tego dystansu, a obraz meczu znacząco by się nie zmienił. Nie oddał żadnego strzału, wygrał dwa z czterech starć w powietrzu i trzy z ośmiu w ofensywie.
Ocena: 1,5

REZERWOWI

Hilary Gong:
Liczbowo wypadł lepiej od Sypka, choć o to nie trudno w takim meczu. Wprowadził trochę wiatru i widać było z jego strony sporo chęci, ale to nadal za mało. Najbardziej zapamiętaliśmy go z akcji w polu karnym, kiedy dwukrotnie, albo trzykrotnie przekładał sobie piłkę i nie mógł znaleźć miejsca do oddania strzału, aż w końcu futbolówkę stracił.
Ocena: 3

Said Hamulić:
Dał pozytywny impuls w Lublinie, ale bardzo nie podobał nam się jego występ w niedzielę. Wszedł na boisko i z jego mowy ciała można było odczytać po dziesięciu minutach, jakby mu się już nie chciało. Po każdej sytuacji głowa w dół i delikatne machanie rękoma. Jordi Sanchez, jak machał — choć w sposób głupi — to robił to ze złości, stąd można było odczytać, że mu zależy. Hamulić wydawał się obojętny i zrezygnowany. Piłkarsko też nic nie wniósł.
Ocena: 2

Kamil Cybulski:
Może niech trener Myśliwiec w końcu przesunie go na tę prawą stronę, to zmieni się jego sposób gry, bo jego regularne schodzenie do prawej nogi i strzelanie w rywala zrobiło się nie tylko przewidywalne, ale i nudne. Wymienił tylko pięć podań, z czego dwa celne. Zero strzałów, udanych dośrodkowań, dryblingów i wygranych pojedynków w ofensywie:
Ocena: 2

Marcel Krajewski:
Nie popełni żadnego poważnego błędu. Nie stoczył nawet żadnego pojedynku w defensywie. Nic jego wejście nie zmieniło.
Ocena: 3

Luis Silva:
Grał zbyt krótko, aby móc ocenić jego występ, ale ogólnie jego wejście też nic nie zmieniło. Zdążył wyłapać tylko głupią żółtą kartkę.
Ocena: brak

Skala ocen: 1-10 (wyjściowa 6)
1 – najgorszy mecz w życiu
2 – poniżej wszelkiej krytyki
3 – fatalnie
4 – bardzo źle
5 – źle
6 – przeciętnie
7 – dobrze
8 – bardzo dobrze
9 – blisko perfekcji
10 – mecz życia

Metodologia oceniania:
Każdy zawodnik zaczyna mecz z wyjściową oceną 6. Po udanym zagraniu otrzymuje pół punktu, a jeśli jest to kluczowe dla przebiegu meczu (np. gol, asysta, ważne podanie lub istotna interwencja obronna), cały punkt. Analogicznie punkty są odejmowane po nieudanym zagraniu. Na koniec spotkania punkty są zliczane, tworząc finalną ocenę. Pod uwagę bierzemy tylko graczy, którzy spędzili minimum piętnaście minut regulaminowego czasu gry.