Oceny widzewiaków po meczu z GKS

To już ostatnia porcja pomeczowych ocen w tym sezonie. Na koniec rozgrywek widzewiacy nie popisali się w wyjazdowym spotkaniu z Bełchatowem i część piłkarzy zostanie zapamiętana jako ci, którzy zaprzepaścili, wydawało się pewny, awans do I ligi.

Patryk Wolański:
Mimo stracenia trzech goli, był jednym z najlepszych widzewiaków na boisku. Przy pierwszej i drugiej bramce nie miał nic do powiedzenia. Można delikatnie przyczepić się za trzecie trafienie GKS, ale trzeba wziąć pod uwagę, że strzał Bartłomieja Bartosiaka w krótki róg był bardzo silny. Wolański uratował kolegom skórę w sytuacji sam na sam z Przemysławem Zdybowiczem, a także obronił świetne uderzenie przy słupku Patryka Rachwała.
Ocena: 6

Marcin Kozłowski:
Powrócił z zaświatów, zaliczając pierwszy występ w rundzie wiosennej. Zaczął mecz kiepsko, od strat i nieudanych dośrodkowań. Z każdą minutą było jednak coraz lepiej i z czasem Kozłowski stał się wiodącą postacią w zespole. Dobrze zabezpieczał swoją strefę, a do tego potrafił podłączyć się do ataku. Nie było wielkiej jakości, ale na pewno ten zawodnik nie ma powodów do wstydu.
Ocena: 6

Daniel Tanżyna:
Kreowany na lidera łódzkiej obrony znów zaliczył słabe zawody. Zbyt często niedokładnie podawał piłkę, źle się ustawiał i przegrywał pojedynki nawet z niższymi rywalami. Tanżyna miał też pozytywne momenty, jak zablokowanie groźnej akcji w ostatnim momencie, czy strzelenie gola, który nie został uznany przez arbitra, ale tych gorszych było więcej.
Ocena: 5

Sebastian Zieleniecki:
Zagrał jeszcze gorzej od Tanżyny. Na plus można mu jedynie zapisać częste wygrywanie pojedynków główkowych we własnym polu karnym, ale w jednym z nich Zieleniecki przegrał starcie i GKS objął prowadzenie. Również utratę drugiego gola można częściowo zapisać na jego konto, ponieważ to on „złamał” ustawienie linii defensywnej.
Ocena: 4

Marcel Pięczek:
Wrócił do jedenastki kosztem zawieszonego za kartki Tomasza Wełny. Przez większość meczu był mało widoczny, a gdy próbował pomóc w ofensywie, podejmował złe decyzje. Największym przewinieniem Pięczka była jednak „asysta” przy bramce na 3:1 dla gospodarzy. Obrońca fatalnie interweniował, wystawiając piłkę na strzał Bartosiakowi. To było idealne podsumowanie występów młodego widzewiaka tej wiosny…
Ocena: 4

Kohei Kato:
Jego występ nie różnił się zbytnio od poprzednich. W działaniach obronnych nie można mu nic zarzucić. Wygrywał pojedynki, grał twardo, ale nie obejrzał żółtej kartki. Kato za mało angażował się jednak w ofensywę, gdy trzeba było atakować, walcząc o awans. Być może dlatego Jacek Paszulewicz postanowił zdjąć go z boiska jako pierwszego.
Ocena: 5,5

Dario Kristo:
Tak, jak w przypadku Pięczka, występ pomocnika był kwintesencją tego, co prezentował przez całą wiosnę. Kristo przydał się co najwyżej w walce o górną piłkę, ale „na ziemi” był już bezradny. Ilość niedokładnych zagrań czy przegranych pojedynków wręcz przerażała. Wyraz twarzy Chorwata w końcówce meczu wyrażał więcej, niż tysiąc słów. Piłkarz z opaską kapitańska na ramieniu nie dał impulsu do walki – wyglądał jak zdjęty z krzyża.
Ocena: 4,5

Mateusz Michalski:
Na finiszu sezonu wyglądał bardzo dobrze lub przynajmniej nieźle, ale w Bełchatowie zagrał kiepsko. Nie wychodziły mu liczne dryblingi, nie umiał znaleźć sobie wolnej przestrzeni i praktycznie nie stwarzał żadnego zagrożenia dla bramki GKS, co jest do niego niepodobne. Szkoda, że akurat Michalski w takim stylu zakończył rozgrywki.
Ocena: 5

Adam Radwański:
Tym razem ustawiony był nieco wyżej, ale i tak zapamiętamy go głównie z wielu pojedynków fizycznych. Część z nich wygrał, część przegrał. Radwański miał swoją okazję do strzelenia gola, ale jego wolej pod poprzeczkę w popisowy sposób wybronił Paweł Lenarcik. Pomocnik miał też momenty, w których popełniał niewyobrażalne błędy.
Ocena: 5,5

Daniel Mąka:
Trudny do oceny występ Mąki. Z jednej strony zaliczył czwarte trafienie w sezonie (i to głową!), z drugiej zmarnował świetną okazję na dublet, gdy po błędzie gospodarzy łodzianie wyszli z kontrą dwóch na jednego. Na pewno należy docenić cechy wolicjonalne pomocnika, które były naprawdę na wysokim poziomie. Motywował resztę zespołu nawet siedząc już na ławce rezerwowych.
Ocena: 6

Rafał Wolsztyński (piłkarz meczu):
Potwierdził, że jest jednym z niewielu ofensywnych zawodników Widzewa, na których można liczyć w trudnej sytuacji. To dzięki jego sprytowi w polu karnym bełchatowian i celnym podaniu padł jedyny gol dla gości. Wolsztyński mocno pracował dla drużyny, stoczył wiele pojedynków, przez co w drugiej połowie zaczął gasnąć. Groźny był jednak do końca.
Ocena: 6,5

Rezerwowi

Michael Ameyaw:
Jego wejście za Kato miało zmienić balans gry drużyny na bardziej ofensywny. Ameyaw starał się pomóc na połowie GKS, ale efekt był przeciętny. Młody widzewiak nie wypracował żadnej bramkowej okazji, więc jego wejścia ocenić na plus nie można.
Ocena: 5,5

Przemysław Banaszak:
Jeszcze bardziej ofensywna zmiana, ale jeszcze bardziej nieudana. Ciężko za cokolwiek wyróżnić Banaszaka, który zaprezentował się tak, że część kibiców mogła nawet nie zorientować się, że wszedł na murawę.
Ocena: 5

Maciej Kazimierowicz:
Kto wie, czy nie był to jego ostatni występ w barwach Widzewa. Po jego wejściu zespół przeszedł na grę trójką obrońców, a sam Kazimierowicz miał wesprzeć drugą linię. Średnio mu się to udało, w dodatku obejrzał żółtą kartkę. Wszedł jednak minutę za późno, by oceniać jego występ.
Ocena: brak

Konrad Gutowski:
Wszedł na boisko już przy stanie 1:3, więc nie mógł za wiele zdziałać. Krótki, a co za tym idzie, anonimowy występ Gutowskiego.
Ocena: brak