Oceny widzewiaków po meczu z Sokołem

Drużyna Widzewa pokonała sąsiada w tabeli, odskakując od niego na trzy punkty. Rozkładając mecz z Sokołem Aleksandrów Łódzki na czynniki pierwsze trzeba jednak przyznać, że wcale nie było to przekonujące zwycięstwo. Gościom długimi fragmentami pozwalano w sobotę na zbyt wiele! Jakie ocen wystawiliśmy widzewiakom w naszej zabawie?

Patryk Wolański (piłkarz meczu):
W pełni odkupił winy za nieudany występ w Nowym Dworze Mazowieckim! Śmiało można zaryzykować stwierdzenie, że gdyby nie postawa Wolańskiego, wynik mógłby być diametralnie inny, a komplet punktów pojechać do Aleksandrowa. Wystarczy wymienić dwa wygrane pojedynki sam na sam, świetne parady przy strzałach z dystansu i bliskiej odległości. „Wolo” skapitulował dopiero po strzale głową niepilnowanego Aleksandra Ślęzaka. Nie zawinił przy nim, ale „z urzędu” odejmujemy mu za straconego gola pół punktu. Choć bramkarz Widzewa nie zachował czystego konta, a boisko opuścił na skutek kontuzji w 66. minucie gry, lepszego w zespole nie było!
Ocena: 8,5

Marcin Kozłowski:
Przez większą część spotkania niczym szczególnym się nie wyróżniał. Ewidentnie dostał od sztabu szkoleniowego więcej zadań defensywnych, by asekurować rzadko wracającego do obrony Mateusza Michalskiego. Brakowało nam Kozłowskiego w przodzie, choć raz, w drugiej połowie wcielił się nawet w role lewego pomocnika! „Cinek” uaktywnił się dopiero w końcówce meczu, świetnie zamykając swój „korytarz”. W ostatnich minutach wygrał trzy bardzo ważne pojedynki!
Ocena: 6

Damian Kostkowski:
Po tym, jak Kostkowski wywalczył miejsce w wyjściowym składzie, wydawało się, że łapie formę i obrona łodzian będzie stanowiła wiosną monolit. Niestety, wszystkie te marzenia w sobotę legły w gruzach. Stoper zagrał bowiem dramatycznie słabo! Był powolny, niezwrotny, zagubiony. Przegrywał większość pojedynków, a szczególnie w pamięci zapadł jego nieudany sprint do prostopadłego podania, przy którym Daniel Kmak wyprzedził go niczym Pendolino załadowany węglem pociąg towarowy! Nie przypuszczaliśmy, że do tego dojdzie, ale jeśli „Kostek” nie wskoczy na wyższy poziom, zaczniemy tęsknić za Radosławem Sylwestrzakiem…
Ocena: 3,5

Sebastian Zieleniecki:
Zagrał niewiele lepiej od swojego partnera ze środka obrony, samemu popełniając poważne błędy. W pierwszej połowie Zieleniecki tak niefortunnie przecinał dośrodkowanie spod linii, że bliski był zaliczenia samobójczego gola. Można również zadać pytanie, dlaczego widzewiacy zostawili tyle miejsca Ślęzakowi przy straconej bramce. „Zielu” pilnował wówczas powietrza, podczas gdy dwóch graczy Sokoła zostało całkowicie bez krycia! Szkoda, że kapitan nie ma przy swoim boku doświadczonego, klasowego stopera, od którego mógłby się uczyć.
Ocena: 4.5

Marcin Pigiel:
Był nieco bardziej aktywny ofensywnie od biegającego po prawej stronie Kozłowskiego i omal nie przyniosło mu to asysty. Po podaniu Pigiela oko w oko z Michałem Brudnickim stanął Robert Demjan, ale przegrał starcie. W defensywie widzewiak nie popełniał większych błędów, choć też nie można powiedzieć, że zaliczył jakieś wielki zawody. Z czwórki obrońców miał po prostu najmniej powodów do wstydu.
Ocena: 6

Mateusz Michalski:
Nadal nie odzyskał formy, jaką zadziwiał w rundzie wiosennej poprzedniego sezonu. W początkowych fragmentach spotkania starał się być aktywny, uczestnicząc w akcjach widzewiaków. Później Michalski zgasł, nie był w stanie napędzić ataków prawą stroną. Na jego obronę można jednak wziąć fakt, że to typ piłkarza bazujący na dynamice, a tego elementu po krótki, ale bardzo intensywnym okresie przygotowawczym Franciszka Smudy wyraźnie mu brakuje.
Ocena: 5

Maciej Kazimierowicz:
Jak zwykle miał sporo pracy w destrukcji, a przez brak trzeciego środkowego pomocnika w zespole Widzewa tworzyła się dziura sprawiająca, że Kazimierowicz musiał się nabiegać. Ze względu na wiele zadań defensywnych nie miał czym się wyróżnić. W drugiej połowie, już przy stanie 1:1, starał się zagrać więcej do przodu, ale brakowało mu dokładności. Przeciętny mecz „Kazia”.
Ocena: 5,5

Dario Kristo:
Chorwacki pomocnik pokazał w tym spotkaniu dwie twarze, będący wyraźnie lepszym w pierwszej połowie. Chwalić trzeba go przede wszystkim za akcję z 6. minuty, którą rozpoczął odbiorem piłki, a zakończył świetnym zwodem i precyzyjnym strzałem z 25. metrów, zakończonym golem na 1:0. Przed przerwą Kristo miał jeszcze kilka udanych zagrań, ale po zmianie stron zaczął gasnąć. Decyzje o kierunku rozwoju akcji podejmował zbyt wolno, przez co nic z nich nie wynikało. Zaliczył też kilka niebezpiecznych strat. Gdyby przez całe zawody utrzymał poziom z pierwszych 45 minut, byłby wiodącą postacią w drużynie. A tak jest tylko jednym z lepszych.
Ocena: 7

Marek Zuziak:
Znów nie błyszczał. W poprzednich meczach przynajmniej ratował się liczbami – miał gola i asystę. Tym razem nie zrobił nic pozytywnego. Zanim zszedł z boiska z kontuzją, zmarnował dobrą okazję bramkową, zbyt długo składając się do strzału. Jeśli Zuziak nie wyleczy się na Ełk, jego brak nie powinien być specjalnie odczuwalny dla zespołu Widzewa.
Ocena: 4,5

Karol Stanek:
Widać, że Smuda trochę zmienił mu zadania taktyczne. Stanek nie biega już w polu karnym, ale często wraca po piłkę do środka pola. Stara się stworzyć tam przewagę, ale brak mu umiejętności zabrania się z futbolówką w kierunku bramki. Młodemu napastnikowi nie można odmówić dwóch rzeczy: waleczności oraz „nosa” w polu karnym rywala. Dwukrotnie dobrze ocenił lot piłki dośrodkowanej z rzutu rożnego, ale nie trafiał w nią głową. Jest więc nad czym pracować.
Ocena: 5,5

Robert Demjan:
Zdaniem kibiców przeszedł obok meczu, choć naszym zdaniem jest to nieprawda. Demjan był bardzo pieczołowicie pilnowany przez defensywę Sokoła, ale mimo to kilka razy udało mu się ją oszukać. W pierwszej połowie, po zagraniu Pigiela, znalazł się sam przed Brudnickim, ale utrudnił sobie zadanie kiepskim „zgaszeniem” piłki. Po przerwie też pojawiał się pod bramką gości, ale raz upadł w polu karnym (faulu raczej tam nie było), a w samej końcówce poniosła go fantazja – zamiast strzelić z zimną krwią na 3:1, chciał przelobować golkipera aleksandrowian i… spudłował.
Ocena: 6

Rezerwowi

Marcin Pieńkowski:
Gdy boisko opuszczał kontuzjowany Zuziak, wydawało się, że w jego miejsce do gry wejdzie Michał Miller. Szkoleniowiec dał jednak szansę Pieńkowskiemu i była to dobra decyzja. Młody widzewiak wniósł sporo ożywienia na lewej stronie łodzian. Nie bał się zaryzykować indywidualnej akcji, co przyniosło mu zwycięskiego gola. „Pieniu” sam odebrał piłkę przeciwnikowi, minął dryblingiem dwóch innych i pokonał Brudnickiego. Wobec urazu Zuziaka zapewne w Ełku zobaczymy go od początku. Zasłużył na to!
Ocena: 7,5

Maciej Humerski:
W 66. minucie musiał wejść na boisko za kontuzjowanego Wolańskiego. Nie są to łatwe momenty dla rezerwowego bramkarza, bo brakuje mu czasu na odpowiednie rozgrzanie się. Na szczęście Humerski nie miał wiele zagrożenia pod swoją bramką. Raz pewnie wyszedł do długiego i wysokiego dośrodkowania, pograł też solidnie nogami, pokazując wyższość nad „Wolem” w tym elemencie gry. Krótki występ kończy z notą wyjściową.
Ocena: 6

Michał Miller:
W końcu miał trochę czasu w ofensywie. Widać było u niego ogromny głód gry, zwłaszcza w sytuacji, gdy nie musiał się wcielać w rolę obrońcy. Kilka razy Miller dobrze ruszył na połowę Sokoła, uruchamiając napastników prostopadłymi zagraniami. Były też gorsze momenty, gdy za wszelką cenę nie chciał oddawać piłki i tracił je. Po jednym takim nieudanym zagraniu łodzianie omal nie stracili gola. Chcielibyśmy zobaczyć go od początku w ataku!
Ocena: 6

Daniel Mąka:
Wniósł na murawę dużo ambicji i waleczności. Mąka wyprowadzał też niezłe kontrataki, choć brakowało mu tego najważniejszego podania. Notę podwyższamy mu głównie ze względu na fakt, że po faulu na nim Widzew powinien mieć rzut karny. Sędzia nie zauważył jednak pchnięcia w plecy skrzydłowego i nie użył gwizdka. Powtórki pokazały, że był to duży błąd.
Ocena: 6,5