Nowy system Myśliwca, na razie stare nazwiska?

Trzy dni dzielą nas od pierwszego wiosennego spotkania drużyny Widzewa. Jeśli ktoś spodziewał się zobaczyć ją mocno odmienioną personalnie, będzie czuł się zawiedziony. Co innego, jeśli chodzi o taktyczne założenia. Te mogą ulec modyfikacjom.

O tym, że zimowe okno transferowe nie sprzyja kadrowym rewolucjom, wiemy nie od dziś. Większość kontraktów z zawodnikami podpisywana jest do 30 czerwca, a tych graczy, którym umowy wygasają z końcem roku, jest bardzo ograniczona pula. Ponieważ RTS nie jest klubem mogącym dokonywać szerokich transakcji gotówkowych, należało spodziewać się, że ruch w szatni będzie dość ostrożny. Porównując go z poprzednią zimą, zmian jednak nastąpiło sporo. Rok wcześniej drużynę opuścił tylko jeden piłkarz, Karol Danielak, i jeden do niej dołączył – Andrejs Ciganiks. Teraz mieliśmy dwa ubytki (Henrich Ravas i Patryk Stępiński), a poza kadrą zdają się być także Hubert Lenart i Filip Przybułek. Nie licząc powrotu kontuzjowanych graczy (Juan Ibiza, Serafin Szota, a wkrótce także Mato Milos i Sebastian Kerk) skład poszerzyły trzy nabytki: Ivan Krajcirik, Lirim Kastrati oraz Noah Diliberto.

Sprowadzone trio to w zasadzie wykonanie założeń, jakie przyjęto przy Piłsudskiego. Jako priorytety wyznaczono pozycje prawego obrońcy i środkowego pomocnika. Konieczność znalezienia nowego bramkarza pojawiła się później, gdy udało się wynegocjować satysfakcjonują ofertę za Ravasa. Więcej koniecznych zakupów nie przewidywano, więc jeśli na tym wzmocnienia się zakończą (klub nie wyklucza dalszych transferów, jeśli pojawi się jakaś okazja na rynku), nikt nie powinien być specjalnie zdziwiony. Co prawda niektórym kibicom marzyło się jeszcze pozyskania lewego obrońcy, skrzydłowego czy napastnika, ale na tak szerokie zmiany zapewne trzeba będzie zaczekać co najmniej do lata.

W pierwszym meczu rundy wiosennej zespół Daniela Myśliwca może jednak wyglądać personalnie tak samo, jak w pierwszej części sezonu. Przeciwko Jagiellonii Białystok wykluczony jest występ kontuzjowanego Krajcirika, a pod znakiem zapytania stoi los dwójki pozostałych nowych widzewiaków. Z pary Kastrati – Diliberto wydaje się, że większe szanse na grę od pierwszej minuty może mieć ten pierwszy. Wciąż do pełni zdrowia nie wrócił bowiem Milos, więc jedyną alternatywą dla Kosowianina pozostaje niemający zbyt mocnej pozycji u trenera Paweł Zieliński. Pytanie, tylko czy Kastrati zdąży zaadaptować się do modelu gry Myśliwca w krótkim czasie. Tak naprawdę dopiero w tym tygodniu defensor zaczął normalne treningi z drużyną, mając nieco zaległości po drobnym urazie mięśniowym. Zdrowy w 100% jest Diliberto, ale on także późno dołączył do zespołu, a do tego na jego pozycji panuje duża konkurencja. Z czasem Francuz może zostać tak wkomponowany do składu, by występować nie zamiast, a obok Marka Hanouska, ale na ten moment wydaje się, że jest na to jeszcze za wcześnie i 22-latek raczej usiądzie wśród rezerwowych, licząc na debiut w drugiej połowie.

Pozostała dziesiątka, zakładając obecność Lirima Kastratiego w podstawowym zestawieniu, to dobrze znani kibicom piłkarze. Wydaje się jednak, że nie wszystko musi być oczywiste, jeśli chodzi o wybory szkoleniowca. Największą zagadką wydaje się być obsada bramki. Za Jakubem Szymańskim przemawiają dobre występy w jesiennych meczach pucharowych, za Janem Krzywańskim status młodzieżowca. Ciekawie wyglądała też w trakcie przygotowań rywalizacja o miejsce w ataku. Wcześniej Jordi Sanchez był w hierarchii przed Imadem Rondiciem, ale nie można wykluczyć, że ulegnie to zmianie. Przynajmniej w początkowej fazie rundy. Można przypuszczać, że od pierwszego gwizdka zobaczymy w niedzielę także Andrejsa Ciganiksa na lewej stronie (Luis Silva pauzuje za kartki, więc wyboru w zasadzie nie ma), a także Juana Ibizę i Mateusza Żyro na środku formacji defensywnej. Hiszpan był najsolidniejszym obrońcą, a do tego jego przerwa spowodowana kontuzją nie była długa. W przeciwieństwie do Serafina Szoty, który ostatni raz grał w meczu o stawkę na początku września. Z tego powodu Żyro może być raczej spokojny o miejsce w składzie, chyba że znów wszystkich zaskoczy Paweł Kwiatkowski. Jeśli chodzi o środek pola, to największe szanse na partnerowanie Hanouskowi naszym daniem ma Fran Alvarez, z kolei na skrzydłach wystąpią najprawdopodobniej Fabio Nunes (na prawym) i Antoni Klimek (na lewym). Ciężko wyobrazić sobie jedenastkę także bez nowego kapitana w osobie Bartłomieja Pawłowskiego, którego spodziewamy się zobaczyć w linii ataku z Rondiciem lub Sanchezem.

Nowi gracze zarejestrowani, dwaj opuścili kadrę

Powyższe przypuszczenia opieramy na przesłankach, że trener Myśliwiec postanowi zmienić bazowe ustawienie. W trzech z czterech zimowych sparingów Widzew testował system 4-4-2, z Pawłowskim ustawionym w napadzie. Tylko raz lider łodzian wcielił się w rolę klasycznej „dziesiątki”, w ostatnim spotkaniu kontrolnym ze Slovanem Liberec. Przeciwko Radomiakowi Radom, Warcie Poznań i AS Trencin był jednym z dwóch napastników. Dopiero wtedy, gdy schodził z boiska, czerwono-biało-czerwoni zmieniali ustawienie na dobrze znane 4-3-3. Może się jednak zdarzyć, że tak będzie też w starciu z Jagiellonią, bo szkoleniowiec mógł uznać, że nowa taktyka nie sprawdza się najlepiej. Wtedy „Pawłoś” ponownie może zostać ustawiony w trójce środkowych pomocników. Pamiętajmy, że Myśliwiec zdradził kiedyś, że zamierza dążyć do posiadania w fazie ofensywnej czterech napastników, czego początki możemy oglądać już wiosną.

Co jeszcze cechowało widzewiaków w trakcie przygotowań? Wielu nowości nie było, raczej doskonalenie i „podkręcanie” wcześniej obecnych elementów, takich jak bardziej agresywny pressing w okolicy pola karnego przeciwnika (z wyżej wysuniętą linią obrony), jeszcze szybsza próba transportowania piłki w wolne przestrzenie czy skuteczniejsze konstruowanie ataku pozycyjnego w sytuacji, gdy rywal cofa się bardzo głęboko we własną strefę defensywną. Na ile przełoży się to na punkty w warunkach ligowych, pokaże boisko. Faktem jest jednak, że Daniel Myśliwiec nie będzie miał już wymówki, że przejął zespół w środku sezonu, bez możliwości spokojnego przygotowania go i wpływania na kształt jego kadry. Trener miał sześć tygodni i dwa zgrupowania, by pracować nad formowaniem drużyny pod swój model gry.