Nowy rozdział w Widzewie: Kim jest Zeljko Sopić?

Chorwat, który wprowadził Rijekę na szczyt, teraz poprowadzi Widzew Łódź. Jego trenerska droga pełna była wyzwań, niespodziewanych zwrotów akcji. Pracował w klubach na różnych kontynentach, zdobywając doświadczenie w Europie i Azji. W swoim ostatnim sezonie wywalczył o wicemistrzostwo Chorwacji, a teraz stanie przed nowym wyzwaniem w polskiej Ekstraklasie. Jaką filozofię gry wprowadzi w Widzewie i czy okaże się brakującym elementem w drodze do sukcesu?

Zeljko Sopić urodził się 26 lipca 1974 roku w Zagrzebiu. Jako piłkarz występował na pozycji defensywnego pomocnika. Karierę rozpoczął w juniorach najbardziej utytułowanego klubu w Chorwacji – Dinamo Zagrzeb. W lipcu 1992 roku przeniósł się do NK Zagreb, gdzie w końcu mógł zacząć regularnie grać. Przez większość pobytu w klubie jego zespół utrzymywał się w czołówce tabeli, co pozwoliło na udział w europejskich pucharach. Wystąpił najpierw w nieistniejącym już Pucharze Intertoto w sezonie 1995/1996, a następnie w Pucharze Zdobywców Pucharów w edycji 1997/1998, gdzie zdobył dwie bramki. Udział w tym ostatnim turnieju drużyna zapewniła sobie po przegranym finale krajowego pucharu z Dinamem Zagrzeb. Co ciekawe, Sopić w tym spotkaniu strzelił gola, jednak jego drużyna ostatecznie przegrała 1:2. Kolejnym krokiem w jego karierze była Borussia Moenchengladbach, występująca wówczas w Bundeslidze. Niestety forma zespołu była na tyle słaba, że drużyna zajęła ostatnie miejsce w tabeli, co skutkowało spadkiem do niższej ligi. W trakcie następnego sezonu Sopić przeszedł do Rot-Weiss Ahlen, gdzie rozegrał najwięcej meczów w swojej karierze. Na poziomie 2. Bundesligi wystąpił w 155 spotkaniach, strzelając 21 goli i notując 5 asyst. Był także na kilkumiesięcznym wypożyczeniu do izraelskiego Hapoelu Petah Tikva. Wraz z początkiem sezonu 2005/2006 Sopić powrócił do swojego pierwszego profesjonalnego klubu, NK Zagreb, by po roku przenieść się do Slavena Belupo. Tam po raz ostatni zagrał w europejskich pucharach, docierając do drugiej rundy Pucharu UEFA. Ostatnim klubem w jego karierze była stołeczna NK Lokomotiva, w której występował od lipca 2008 do lipca 2011 roku.

Po zakończeniu kariery piłkarskiej Sopić od razu rozpoczął edukację trenerską. Jego pierwszym doświadczeniem w tej roli była funkcja asystenta trenera w NK Lokomotiva, jego ostatnim klubie jako zawodnika. Szybko przekonał się, jak niepewna jest praca trenera – w trakcie jego premierowego sezonu jako asystenta zespół prowadziło aż trzech szkoleniowców. Po zakończeniu rozgrywek 2011/2012 Sopić miał półroczną przerwę od futbolu.

Kolejnym przystankiem w jego trenerskiej karierze było drugoligowe NK Rudes, gdzie za namową rodaka Ivana Knezevica ponownie objął funkcję asystenta. Pełnił ją od 30 stycznia 2013 roku do końca sezonu 2013/2014. Następnie zastąpił swojego mentora, stając się po raz pierwszy w karierze pierwszym trenerem zespołu. Debiutancki sezon na tym stanowisku był względnie udany – jego drużyna zakończyła rozgrywki na czwartym miejscu, co było zgodne z wynikami z poprzednich lat. W kolejnym sezonie, po siedmiu kolejkach, Sopić opuścił klub, zostawiając go na ósmym miejscu. Został wówczas dostrzeżony przez Dinamo Zagrzeb, gdzie finalnie objął funkcję trenera drugiej drużyny. Pracę wykonał solidnie – przejął zespół na siódmym miejscu w tabeli i zakończył sezon na szóstej lokacie.

Jego umiejętności zostały docenione, co zaowocowało awansem do sztabu pierwszej drużyny Dinama Zagrzeb w sezonie 2016/2017 jako asystent trenera. Początkowo współpracował ze Zlatko Kranjcarem, lecz po jego zwolnieniu trzykrotnie tymczasowo prowadził zespół – w krajowym pucharze, w lidze oraz w fazie grupowej Ligi Mistrzów przeciwko Juventusowi Turyn. Po przyjściu nowego trenera, Bułgara Ivajło Petewa, powrócił do roli asystenta.

Kolejnym etapem w jego karierze był klub Al-Ain ze Zjednoczonych Emiratów Arabskich, gdzie od 30 stycznia 2017 roku pracował jako asystent Zorana Mamicia oraz trener drużyny rezerw. Po zwolnieniu pierwszego trenera ponownie przejął drużynę jako tymczasowy szkoleniowiec na trzy spotkania. Po przybyciu nowego trenera, Juana Carlosa Garrido, wrócił do roli asystenta. Pracował w klubie do 26 listopada 2019 roku, współpracując również z Chorwatem Ivanem Leko.

Pod koniec listopada 2019 roku Sopić został pierwszym trenerem azerskiego Sabah FK. Objął zespół zajmujący szóste miejsce po trzynastu kolejkach i na tej samej pozycji zakończył sezon. W międzyczasie jego drużyna dotarła do ćwierćfinału krajowego pucharu. Po zakończeniu pracy w Azerbejdżanie nastąpił okres przerwy od piłki. Do zawodu powrócił 28 listopada 2022 roku, obejmując HNK Gorica, która znajdowała się w trudnym położeniu. Jego głównym celem było utrzymanie zespołu w lidze. Sopić rozpoczął pracę od 17. kolejki i zdołał wyprowadzić drużynę ze strefy spadkowej, zapewniając jej utrzymanie.

W kolejnym sezonie jego praca została doceniona przez HNK Rijeka, jeden z czołowych klubów chorwackiej ligi. Po czterech kolejkach sezonu 2023/2024 objął stanowisko trenera tej drużyny. Był to najlepszy sezon w jego karierze – osiągnął najwyższą średnią punktów na mecz (2,03), zdobył wicemistrzostwo Chorwacji oraz dotarł do finału krajowego pucharu. Do 31. kolejki miał nawet szansę na mistrzostwo, jednak pięć porażek z rzędu pozwoliło Dinamu Zagrzeb wyprzedzić jego drużynę. Mimo sukcesów, na początku kolejnego sezonu niespodziewanie opuścił klub. Według niepotwierdzonych informacji konflikt z właścicielem Damirem Miskoviciem był głównym powodem jego zwolnienia.

Zapewne sporo kibiców Widzewa zastanawia się, jaki styl gry preferuje Sopić. Przeanalizujemy tylko jego pobyt w ostatnim klubie, gdyż te informacje będą dla nas najświeższe. Przede wszystkim widać, jaka jest jego ulubiona formacja. Najczęściej HNK Rijeka wychodziła w ustawieniu 4-1-4-1. Oprócz tego pojawiały się bardziej defensywne 4-2-3-1 oraz ofensywne 4-3-3. Tylko raz Chorwat rozpoczął mecz w klasycznej piłkarskiej formacji 4-4-2.

Zaczynając od linii defensywy, Sopić jest tradycjonalistą, więc w tej formacji zawsze pojawiało się klasyczne ustawienie czterech obrońców. Nieco wyżej najczęściej wybierał jednego defensywnego pomocnika i dwóch bardziej ofensywnie usposobionych zawodników. Boki boiska uzupełniali klasyczni skrzydłowi. Podczas swojej ostatniej kampanii stawiał na osamotnionego napastnika. Jego najczęstszym wyborem był Franjo Ivanović – dobrze wyszkolony technicznie zawodnik, który często schodził do boku. Pod koniec sezonu jego podstawowym napastnikiem był Mirko Marić, czyli klasyczny cofnięty napastnik, potrafiący grać tyłem do bramki.

Znając dotychczasowe wybory Sopicia, łatwo dostrzec pewne podobieństwa do gry Widzewa. Przede wszystkim preferuje on ustawienie z czwórką obrońców, jednym defensywnym pomocnikiem (Shehu lub Hanousek), klasycznymi skrzydłowymi oraz jednym napastnikiem. Nawet charakterystyka Hamulicia jest dość zbliżona do tego, czego wymaga trener. Bośniak ma wysokie umiejętności techniczne i lubi schodzić do boku, jednak jego największym problemem może być pazerność i skłonność do indywidualnej gry, co może nie przypaść do gustu nowemu szkoleniowcowi.

Tabela 1 – czasowy wykaz pracy Zeljko Sopicia

W poniedziałek, 17 marca, Zeljko Sopić został oficjalnie szkoleniowcem Widzewa Łódź, zastępując Daniela Myśliwca i Patryka Czubaka. Kontrakt Chorwata obowiązuje do końca sezonu 2027/2028, z opcją przedłużenia o kolejny rok. Wraz z Sopiciem do sztabu dołączyły trzy osoby. Dario Grabusić obejmie funkcję asystenta trenera, Josip Pausić będzie analitykiem, a Ivan Cuković zajmie się przygotowaniem motorycznym drużyny. Patryk Czubak, podobnie jak większość dotychczasowego sztabu, pozostanie w klubie. Jedyną zmianą jest powrót Tomasza Kmiecika do pracy w Akademii Widzewa.

Tabela 2 – sezonowy wykaz pracy Zeljko Sopicia z uwzględnieniem zajętego miejsca (oraz które miejsce zajęła drużyna po opuszczeniu przez trenera), ilość rozegranych meczów, zdobytych punktów i średniej liczby punktów na mecz.

Sukcesy:

• Ligowe:
  • 🏆 Mistrzostwo (x1): 2017/2018 (A)*
  • 🥈 Wicemistrzostwo (x1): 2023/2024 (R)
  • 🥉 III miejsce (0):
• Puchar krajowy:
  • 🏆 Zdobywca (x1): 2017/2018 (A)*
  • 🏅 Finalista (x1): 2023/2024 (R)
• Klubowe Mistrzostwa Świata:
  • 🏅 Finalista (x1): 2018 (A)*
• Europejskie puchary (najdalej):
  • LM – brak
  • Liga Europy – 2024/2025 (R) 3. runda
  • Ligi Konferencji – 2023/2024 (R) faza play-off

Legenda:

A – Al-Ain
R – HNK Rijeka

* jako asystent