Myśliwiec zaskoczony brakiem zaskoczenia Lecha. Wyciek nie pomógł…

Nie tak wyobrażał sobie inaugurację rundy wiosennej trener Widzewa. Co prawda musiał brać pod uwagę porażkę na terenie faworyzowanego lidera Ekstraklasy, ale takiej dysproporcji raczej nie spodziewał. Czy jedną z przeszkód był wyciek meczowej taktyki?

Do sytuacji, jaka miała miejsce w miniony piątek, idealnie pasuje cytat z Freda, bohatera filmu „Chłopaki nie płaczą”. Parafrazując go i łagodząc przekaz, należałoby powiedzieć, że Daniel Myśliwiec chciał zaskoczyć Lecha, ale to Lech zaskoczył jego. Przeciwnik był bowiem doskonale przygotowany na szykowaną przez trenera łodzian taktykę, która w teorii miała być dla gospodarzy olbrzymią niespodzianką. Fakt, że poznaniacy wiedzieli, co planuje sztab czerwono-biało-czerwonych, nie może być oczywiście żadnym usprawiedliwieniem dla poniesionej porażki, ale z pewnością nie pomógł w zniwelowaniu różnić w jakości piłkarskiej.

Nie wiadomo, kiedy dokładnie Myśliwiec postanowił dokonać zmiany bazowego ustawienia drużyny. Na pewno nie planował tego w trakcie zgrupowania w Turcji, ponieważ wtedy do gry na prawej obronie przymierzany był Paweł Kwiatkowski. W ostatnim meczu kontrolnym, przeciwko kosowskiemu FC Feronikeli, strzelił nawet dwa gole, więc większość kibiców założyła, że „Kwiato” będzie pewniakiem do występu przy Bułgarskiej. Sztabowi łodzian chodziła po głowie jednak inna strategia, ponieważ w ostatnim tygodniu postanowiła zaproponować piłkarzom inne rozwiązanie. Po raz pierwszy za kadencji obecnego szkoleniowca RTS przeszedł na system z trzema środkowymi defensorami i dwójką wahadłowych, a premierowy trening odbył się we wtorek. Nowa taktyka, mająca być remedium na kontuzje zawodników, była wdrażana jeszcze w trakcie mini obozu w Uniejowie w środę i czwartek. Łącznie były to więc tylko trzy sesje treningowe, bo ta poniedziałkowa jest tradycyjnie otwarta dla publiczności, co nie sprzyja tajemnicom.

W międzyczasie zespół zaczęły dopadać kolejne kłopoty. Rozchorował się Imad Rondić, a do tego pojawiły się wątpliwości co do stanu zdrowia Hilarego Gonga. Teraz możemy już zdradzić, że ten pierwszy był szykowany do gry od pierwszej minuty i miał stworzyć parę wysoko pressujących napastników z Hubertem Sobolem. Obaj nadają się do tej roli, a do tego zimą byli w dobrej formie strzeleckiej, łącznie siedem razu posyłając piłkę do siatki w tureckich sparingach. Wobec absencji najlepszego atakującego Myśliwiec mógł wycofać się z pomysłu zmiany systemu na 3-5-2, ale ostatecznie był w tym aspekcie konsekwentny. Rolę Rodicia miał przy Bułgarskiej odwzorować Sobol, a w jego buty wszedł Jakub Łukowski. Z kolei Gong, który okazał się zdrowy, nie był przewidywany do gry w wyjściowym składzie, ale na dość wczesnym etapie meczu wszedł na boisko z ławki rezerwowych. Musiał bazować w dużej mierze na intuicji, bo oba uniejowskie treningi opuścił, przechodząc badania. Mówiło się o podejrzeniu problemów kardiologicznych, lecz nikt tego nie potwierdził.

Rewolucja taktyczna Myśliwca nieoczekiwanie… wyszła na jaw. W piątek rano informacja o nowym ustawieniu pojawiła się na Forum Kibiców Widzewa, a podał ją mało udzielający się tam użytkownik. Wiedział on nie tylko o konstrukcji systemu, ale znał też wszystkie nazwiska, jakich trenerzy szykują do gry od pierwszego gwizdka. Plany łodzian znał także Radosław Przybysz, dziennikarz serwisu Meczyki, który ujawnił je w piątkowym programie na YouTube, poświęconym Ekstraklasie. Pojawia się więc oczywiste pytanie, skąd jeden z fanów oraz kompletnie niezwiązany z klubem redaktor otrzymali informacje na temat strategii czerwono-biało-czerwonych? Przeciek musiał nastąpić albo z wewnątrz zespołu (piłkarz, członek sztabu lub inna osoba funkcyjna), albo przypadkowo dostrzegł ją ktoś, kto miał możliwość obserwować trzy ostanie jednostki treningowe i postanowił się tym pochwalić. Coś, co miało być absolutnym sekretem, ujawnionym dopiero w momencie przekazania informacji o składzie w protokole meczowym, ujrzało światło dzienne na kilka, a może i kilkanaście godzin wcześniej.

Co ciekawe, nie krył tego nawet Niels Frederiksen. Trener Lecha, pytany przez WTM o to, czy wiedział o pomyśle Widzewa, szczerze przyznał, że tak. „Przekazali mi to moi asystenci, którzy trafili na taką informację rano. Wiedzieliśmy więc o planach zmiany ustawienia, ale nie mówiliśmy o nim piłkarzom do momentu, gdy potwierdziło się to przed spotkaniem” – powiedział Szwed na pomeczowej konferencji prasowej. To, że zawodnicy gospodarzy nie byli wtajemniczani zawczasu to jedno, zawsze istniało przecież prawdopodobieństwo, że to zmyłka ze strony łodzian lun wycofają się oni po odkryciu przecieku, więc przyjmowanie tego za pewnik było zbyt ryzykowne. Sztab „Kolejorza” miał jednak cały dzień, by przygotować alternatywne rozwiązania na wypadek, gdyby goście jednak przeszli na system z trójką stoperów, co się zresztą ostatecznie stało.

Lech – Widzew (wypowiedzi)

Jak bardzo odebrało to komfort Myśliwcowi, a ułatwiło pracę przeciwnikom? Trudno to oczywiście udowodnić. Lechici zapewniali, że to nie miało znaczenia, ale czy można im uwierzyć na słowo? „Moi piłkarze wiedzą, jak mają zachowywać się w pressingu zarówno wtedy, gdy rywal gra na czwórkę obrońców, jak i przy trójce. Wystarczy, że pokażę im to na palcach” – mówił z pewnością siebie w głosie Frederiksen. Czy rzeczywiście jego drużyna posiada tak duże zdolności adaptacyjne do różnych boiskowych realiów? Mówimy wszak o kandydacie do mistrzostwa w mocno przeciętnej polskiej lidze.

Bez względu na to, jak bardzo wyciek przeszkodził Danielowi Myśliwcowi, musiał on się czuć tego dnia fatalnie. Brak realnych wzmocnień kadry, kontuzje kilku ważnych zawodników, zamieszanie z transferem Rondicia, plotki na temat nowego kontraktu dla trenera czy sporu z dyrektorem sportowym, a na koniec jeszcze ujawnienie jego strategii, przez co miał prawo poczuć się zdradzony. Odpowiadając na pytania dziennikarzy po końcowym gwizdku, zachowywał jednak spokój. „Mieliśmy zaskoczyć rywala drastycznie zmienionym ustawieniem, ale Lech nie był tym zaskoczony. Od pierwszego pressingu widać było, że przeciwnicy są na przygotowani na taki Widzew. Było to wręcz spektakularne, że byli tak przystosowani, mimo że zrobiliśmy taki taktyczny manewr pierwszy raz” – mówił trener RTS i można było odnieść wrażenie, że gryzł się w język, chcąc wprost powiedzieć: „Lech grał na kodach”. Na szczęście tego nie zrobił, bo to nie do udowodnienia.

Mleko się rozlało, a spotkanie zostało przegrane. Lider tabeli był zdecydowanie lepszy, a Afonso Sousa wyglądał na tle widzewiaków jak zawodnik z innej planety: dryblował, strzelał, rozgrywał, odbierał piłkę. Czerwono-biało-czerwoni mieli swój moment, ale przez resztę czasu karty rozdawali poznaniacy. Widać było, że niektórzy mają problem z nowym systemem, np. Sypek, który w pierwszej połowie nie istniał w grze obronnej: albo nie wracał do obrony, albo był podwajany przez parę Sousa  – Hakans. Kompletnie bezproduktywni byli napastnicy, środek pola kreował akcję w fazach przejściowych zdecydowanie za wolno, a obrońcy popełniali indywidualne błędy. Nie pomógł też bramkarz. Jedynie Samuel Kozlovsky robił to, co należy, a to za mało, by wyrwać punkt kandydatowi do mistrzostwa Polski.

Za tydzień widzewiacy podejmą Cracovię i miejmy nadzieję, będą mogli wrócić do sprawdzonego systemu gry, który obowiązuje od prawie półtora roku. I oby nikt przy Kałuży nie dowiedział się o tym przed czasem…