Myśliwiec zaczął drugi rok pracy przy Piłsudskiego. Czy skończy ją w czerwcu?

Piąty dzień września to dość szczególny dzień w najnowszej historii Widzewa. Dziś bowiem mija okrągły rok, odkąd stery nad łódzką drużyną objął Daniel Myśliwiec. Trener spiął ten okres symboliczna klamrą, choć wciąż bez odpowiedzi pozostaje pytanie o jego przyszłość w klubie.

Rzadko się zdarza, by po bardzo udanej pracy szkoleniowiec musiał opuszczać swoje stanowisko. Myśliwiec zderzył się z taką sytuacją w Rzeszowie. Najpierw wprowadził Stal do I ligi, a następnie wywalczył miejsce w barażach, niejako ocierając się o Ekstraklasę. Po przegranych eliminacjach z Termaliką Nieciecza, nieoczekiwanie władze podkarpackiego klubu postanowiły rozstać się z trenerem. Nie pomogły apele kibiców, którzy wysoko cenili efekty jego obecności w Stali. W kuluarach mówiło się, że powodem były tarcia z czołowymi działaczami rzeszowian, czego zresztą specjalnie nie ukrywano przed opinią publiczną.

Utalentowany szkoleniowiec nie był jednak długo na bezrobociu. Na początku września ubiegłego roku objął czerwono-biało-czerwonych z rąk zwolnionego Janusza Niedźwiedzia. Co ciekawe, działo się to na tym samym etapie sezonu, co obecnie, a więc po rozegraniu siedmiu ligowych kolejek. Analogii do dzisiejszej rocznicy jest więcej. Myśliwiec zaliczył bowiem nieoficjalny debiut także w meczu sparingowym. Zmierzył się wówczas na Łodziance ze Zniczem Pruszków (wygrana 2:1), prowadzonym przez… Marusza Misiurę, czyli aktualnego opiekuna Wisły Płock, którą także pokonano, choć już wyżej niż pruszkowian przed rokiem. Interesujący jest też fakt, że tylko czterech piłkarzy rozpoczynało oba te starcia w podstawowym składzie: Luis Silva, Antoni Klimek, Juljan Shehu oraz Fran Alvarez.

Wracając do samego Myśliwca, to pełnoprawną premierę na ławce RTS zaliczył 17 września przeciwko Cracovii. Był to udany debiut, bo gospodarze zwyciężyli przy Piłsudskiego 2:0. Później wyniki nie były już tak dobre – w Kielcach ledwo uratowano remis, a później zaliczono porażkę w Gliwicach. Dalsze spotkania rundy jesiennej były już bardziej pozytywne. Najmilej fani wspominają oczywiście triumf w Poznaniu nad Lechem, a najgorzej dwa ostatnie mecze w Ekstraklasie, które przegrano kolejno z Radomiakiem Radom (0:3 u siebie) i Puszczą Niepołomice (0:1 na wyjeździe). Nic dziwnego, że widzewska społeczność martwiła się, jak losy zespołu potoczą się wiosną, mając w pamięci bardzo nieudaną rundę rewanżową jeszcze za kadencji Niedźwiedzia. Na szczęście okazało się, że obawy są zbędne, bo łodzianie zaliczyli świetne półrocze, ukoronowane pierwszym od prawie ćwierćwiecza zwycięstwem z Legią Warszawa.

Poprzedni sezon Widzew skończył na niezłym, dziewiątym miejscu w tabeli. Zdobył pięć punktów więcej niż w poprzedniej kampanii, a dorobek Myśliwca był zdecydowanie wyższy od tego, który przed dymisją osiągnął jego poprzednik. W obecnych rozgrywkach także można mówić o progresie, choć nie jest on już tak duży. Aktualnie drużyna punktuje ze średnią 1,57 pkt/mecz, co przy utrzymaniu tej tendencji dałoby po ostatnim meczu 53 punkty. Trzeba więc docenić, że póki co realizowany jest przedsezonowy cel, zakładający uzyskanie co najmniej 50 oczek. A nie jest przecież powiedziane, że średnia jeszcze wzrośnie, choć może też ulec pogorszeniu. Jak zwykle, wszystko zweryfikuje boisko.

Osobnym wątkiem jest przyszłość Daniela Myśliwca przy Piłsudskiego. Nie można zapomnieć, że jego umowa obowiązuje tylko do 30 czerwca 2025 roku, więc nie jest przesądzone, że współpraca będzie kontynuowana. Nawet, jeśli 38-latek wykona postawione przed nim zadanie, on sam może chcieć zmienić otoczenie, a na brak ofert wcale nie musi narzekać. W środowisku mówi się, że to obecnie jedno z najgorętszych nazwisk na rynku, jeśli chodzi o trenerów z tzw. młodego pokolenia. Niewykluczone więc, że Widzew będzie musiał być bardzo przekonujący, by zachęcić Myśliwca do pozostania w klubie. „Z pewnością wkrótce będziemy musieli rozpocząć rozmowy na ten temat” – zdawkowo komentował sprawę dyrektor sportowy Tomasz Wichniarek podczas programu „Weszłopolscy”.

Na przestrzeni ostatnich dwunastu miesięcy szkoleniowiec Widzewa dał się poznać, jako wymagający człowiek, ale jednocześnie dający właściwy przykład. Wiele oczekuje od swoich współpracowników, ale jeszcze więcej od siebie. Standardem jest podróżowanie po ekstraklasowych stadionach i podglądanie na żywo najbliższych rywali. Na uwagę zasługuje też organizacja całego sztabu szkoleniowego, liczącego aż siedemnaście osób. Rolę pomiędzy nimi są jasno określone, a sam Myśliwiec coraz mocniej skręca w kierunku modelu znanego z Wysp Brytyjskich – przenosi wiele codziennych „roboczych” obowiązków na swoich podwładnych, samemu skupiając się na podejmowaniu bardziej ogólnych decyzji, będąc niejako menedżerem w angielskim czy szkockim stylu prowadzenia drużyn. To bardzo nowatorskie rozwiązanie w polskim futbolu.

Daniel Myśliwiec nie jest też wolny od wad, ale takich ludzi nie ma w żadnej branży. Najczęściej zarzuca mu się zbyt duże wahania formy zespołu, gdy po zwycięstwach następują porażki i odwrotnie, przywiązywanie do nazwisk, jeśli chodzi o wybory przy ustalaniu składu, czy piłkarska przewidywalność, zarówno w kwestii przeprowadzanych zmian, jak i braku elastyczności taktycznej. Na początku swojej pracy w Łodzi – w opiniach kibiców – zbyt często winę za gorsze wyniki brał na siebie. Jak widać, ze szlachetnością też można przesadzić, choć należy docenić, że akurat ta cecha charakteru szkoleniowca nie jest ostatnio już tam mocno eksponowana.

Z okazji rocznicy życzymy trenerowi powodzenia na dalszej widzewskiej drodze!

Ligowe liczby Daniela Myśliwca w Widzewie:

Mecze – 34
Zwycięstwa – 14
Remisy – 8
Porażki – 12
Średnia punktowa – 1,47 pkt/mecz
Bramki strzelone – 46
Bramki stracone – 42
Liczba użytych piłkarzy – 35
Posiadanie piłki – 50%/mecz
Gole oczekiwane – 1,32/mecz
Strzały – 11,53/mecz
Strzały celne – 4,20/mecz
Podania – 426/mecz
Dokładność podań – 81,86%
Straty piłki – 104/mecz
Odzyskane piłki – 79/mecz
Wygranych pojedynków – 47,95%
Dokładność dośrodkowań – 35,47%
Żółte kartki – 2/mecz
Czerwone kartki – 0,13/mecz