M. Płuska: „Mam pewien cel i zrobię wszystko, by go osiągnąć”

– Jak pan wyobraża sobie idealnego wychowanka?

– Przede wszystkim chciałbym podkreślić, że dla mnie pod pojęciem wychowanka klubu niekoniecznie musi znajdować się docelowo piłkarz pierwszej drużyny. Wychowankiem według mnie można nazwać również chłopaka, który nie będzie zawodowo grać w piłkę. Będzie to na przykład dziennikarz piszący o Widzewie, czy masażysta pracujący w klubie i związany z nim w emocjonalny sposób. Chcemy nie tylko kształtować piłkarzy, ale także ludzi. Droga do zostania piłkarzem nie jest łatwa, wielu zawodników odpada, ważne jest to, by mimo, iż nie zrealizowali swoich marzeń o graniu na wysokim poziomie, to zostali przy klubie w innej roli i identyfikowali się z nim.

– W kadrze pierwszej drużyny jest obecnie dwóch wychowanków – Maciej Humerski oraz Marcin Kozłowski. Są też Marcin Pieńkowski i Marcel Pięczek, którzy trafili do Widzewa z SMS Łódź w bardzo młodym wieku. Ten ostatni jest dość świeżym „produktem” akademii. Może być wzorem dla innych?

– Z pewnością jest impulsem dla pozostałych młodych zawodników akademii. Marcel jest przykładem tego, że w Widzewie nie boimy się stawiać na wychowanków. Warto pracować, bo w zasadzie każdy może znaleźć się pod okiem trenera Mroczkowskiego. Jeśli zasłuży i będzie spełniał kryteria wyznaczone przez sztab pierwszej drużyny, może dostać szansę. Jednak, aby ją dostać, trzeba pracować. Życie to są wybory. Podejmujemy je na każdym kroku. To piłkarze decydują czy po treningu jedzą posiłek regeneracyjny czy idą na kebab. Od nich zależy czy kładą się spać o przyzwoitej godzinie, tak aby być wypoczętym kolejnego dnia w 100% na treningu, czy grają na konsolach i śpią po kilka godzin, rozregulowując swój organizm. To jak kierujemy swoją przyszłością, zależy od nas samych. Jeżeli nie będziemy podejmować właściwych wyborów, takiej szansy na zaistnienie możemy w ogóle nie otrzymać.

– Widać już kogoś, kto w niedalekiej przyszłości może zapukać do drzwi pierwszej drużyny?

– Według mnie w kilku rocznikach są jednostki, które w przyszłości mogą dostąpić zaszczytu gry na tym stadionie, przy tej fantastycznej oprawie, w barwach pierwszej drużyny. Jednak jeszcze dużo pracy przed nimi. Najważniejsze, aby nie zboczyli z obranej ścieżki i mimo różnych przeszkód, cały czas parli do przodu i walczyli o swoje marzenia.

– Istnieje ryzyko, że mocniejsi gracze na rynku podbiorą nam utalentowanych zawodników? Jest wiele przykładów, gdzie wychowanek jednej akademii robił potem sporą karierę w innym klubie.

– Najlepszych staramy się przed tym zabezpieczać, czego przykładem może być podpisanie profesjonalnego kontraktu ze wspomnianym Pięczkiem czy Kubą Jasińskim. Oczywiście robimy to na wyższym poziomie juniorskim i nigdy nie ma gwarancji, że ktoś, kto odejdzie od nas na wcześniejszym etapie, nie rozwinie się mocno w innym środowisku. Takie ryzyko zawsze istnieje. Mogę jednak zapewnić, że staramy się to ryzyko minimalizować i zdolnych zawodników na wczesnym etapie otaczać opieką.

– To znaczy?

– W niedalekiej przyszłości ruszy „Program Talent”. Najzdolniejsi piłkarze, którzy będą się mieścić w określonych ramach, będą otaczani specjalną opieką. Będziemy chcieli pomagać im w zostaniu profesjonalnym piłkarzem.

– Nie ma co ukrywać, że projekt Akademia Widzewa jest dopiero w powijakach. Docelowo chcecie znaleźć się w ścisłej krajowej czołówce?

– Taki jest docelowy plan, jak również oczekiwania naszego największego sponsora, czyli OSK „Tylko Widzew”, organizatora Wielkiej Orkiestry Widzewskiej Pomocy. Bez niego i bez innych naszych partnerów, jak PGE, byłoby nam o wiele trudniej. Wspólnie z OSK obraliśmy taki kierunek i będziemy się tego konsekwentnie trzymać. Oczywiście, jak szybko uda nam się wykonać pewien progres, będzie zależeć od wielu czynników.

– Na przykład infrastruktury.

– Każdy widzi, że mamy problem z infrastrukturą. Radny Rafał Markwant długo walczył o powstanie ośrodka na Łodziance, kibice głosowali na boisko w budżecie obywatelskim. Wszystko to trzeba było wyszarpać, a nawet jak już jest, to nie spełnia podstawowych norm. Głośno było ostatnio o problemach z oświetleniem, co oczywiście mogę potwierdzić. Są też kłopoty z hybrydą, która miała mieć większy zakres użytkowania. Zastanawiam się, w jakim stanie będzie to boisko w listopadzie. Tych problemów jest wiele, ale mam wrażenie, że tylko my je widzimy. Porównując ten ośrodek z tym, który do dyspozycji ma nasz lokalny rywal na Minerskiej, to Łodzianka wypada przy nim jak ubogi krewny.

– Nie żałuje pan, że trenerski dres zamienił na dyrektorski garnitur? Pańska nominacja na szefa akademii była dla wielu osób szokiem.

– Początek nie był łatwy, ale dzięki uprzejmości i otwartości ludzi, którzy pracują na co dzień w Widzewie w innych działach, udało się dobrze wkomponować, poznać od wewnątrz różne procesy, które zachodzą w klubie. Bez początkowej pomocy Łukasza, Tomka, Piotrka, Juranda, Marcina i Andrzeja na pewno trwałoby to dłużej. Trener Grzeszczakowski na samym początku zapoznał mnie również z funkcjonowaniem Akademii. Nie żałuję, że podjąłem się tej roli. Mam pewien cel, który chcę zrealizować w akademii i zrobię wszystko, aby go osiągnąć. Ze swoich marzeń i celów związanych z prowadzeniem drużyny na określonym poziomie jednak wcale nie rezygnuję. Rozwijam się na innych płaszczyznach, które w przyszłości pozwolą mi zrealizować inne moje cele.

– Czyli zobaczymy jeszcze trenera Marcina Płuskę  prowadzącego zespół podczas meczów?

– Na 1910%!

Rozmawiał Ryan

WPIS PODZIELONY JEST NA KILKA STRON: