Krytykowany Niedźwiedź z lepszym startem niż przed rokiem

Niedawno w mediach zaroiło się od plotek na temat możliwej dymisji trenera Janusza Niedźwiedzia. Część kibiców nadal optuje za tym rozwiązaniem, tymczasem okazuje się, że drużyna Widzewa punktowo wygląda na starcie sezonu lepiej, niż rok temu.

Inauguracja poprzednich rozgrywek udała się łodzianom tylko częściowo. Z jednej strony wrócili ze Szczecina bez punktów, ale z drugiej byli chwaleni za ładny dla oka styl gry w meczu, w którym wyszli na prowadzenie. Z drugiego wyjazdu, do Białegostoku, przywieźli zwycięstwo po efektownych bramkach Bartłomieja Pawłowskiego i Jordiego Sancheza. Tym razem sukces był więc pełen – trzy punkty na koncie i komplementy za „wrażenia wizualne”. Tych ostatnich nie zabrakło także po pierwszym po ośmiu latach przerwy domowym spotkaniu w Ekstraklasie. Podopieczni Niedźwiedzia dwukrotnie odrabiali straty w potyczce z Lechią Gdańsk, ale gdy wydawało się, że spotkanie zakończy się remisem, goście zdobyli gola na 3:2, na którego RTS nie zdążył już odpowiedzieć.

W kolejce numer cztery czerwono-biało-czerwoni rozegrali jeden z nudniejszych meczów całej rundy jesiennej 2022/2023. Starcie we Wrocławiu zakończyło się bezbramkowym remisem, ale wcale nie musiało. Rzut karny w pierwszej połowie zmarnował bowiem Pawłowski, z kolei po stronie Śląska poprzeczkę obił wówczas Patryk Janasik. Podział punktów rozczarował więc obie strony, ale był wynikiem sprawiedliwym. Tak, jak późniejsza porażka z odwiecznym rywalem. W piątym pojedynku Widzew podejmował w klasyku Legię Warszawa, ale przed przerwą był tylko tłem dla stołecznego rywala. W efekcie schodził do szatni przegrywając 0:2. Dopiero po zmianie stron akcje gospodarzy nabrały tempa i legioniści musieli się napracować, by dowieźć prowadzenie. Ostatecznie wygrali przy Piłsudskiego 2:1, ponieważ w końcówce honorowe trafienia zaliczył Patryk Lipski. Może rezultat byłby inny, gdyby nie minimalny spalony Patryka Stępińskiego przy bramce na kwadrans przed końcem. Dziś to już tylko gdybanie..

Po pięciu kolejkach widzewiacy mieli więc na swoim koncie cztery punkty. Wynik mocno przeciętny, ale kibice przyjęli to ze zrozumieniem. W końcu ich ulubieńcy byli beniaminkiem, a skład oparty był w dużej mierze na zawodnikach I-ligowych. W dodatku mieli za sobą potyczki z dwiema drużynami, które finalnie znalazły się na miejscach dających prawo gry w eliminacji europejskich pucharów (Legia i Pogoń), a poza tym z dwiema ekipami z dolnych rejonów końcowej tabeli (Śląsk i Jagiellonia) oraz jednym spadkowiczem (Lechia). Zespół Niedźwiedzia strzelił sześć goli, tracąc siedem. Na tamtym etapie sezonu zajmował 13. miejsce, z dziewięcioma punktami straty do liderującej Wisły Płock i przewagą „oczka” nad strefą spadkową.

Aktualne rozgrywki Widzew zaczął lepiej, bo w pierwszym meczu sięgnął po wygraną. Co prawda pierwsza na prowadzenie wyszła Puszcza Niepołomice, ale później RTS odpowiedział trzema golami. Skończyło się wynikiem 3:2. Następnie byliśmy świadkami powtórki sprzed roku, bowiem w dwa tygodnie łodzianie zaliczyli wyjazdy do Szczecina i Białegostoku. Efekt był jednak gorszy, bo tym razem oba pojedynki zostały przegrane. W obu widzewiacy prowadzili do przerwy, ale po zmianie stron dali się zdominować przeciwnikom, co kończyło się utratą bramek.

Na zwycięskie tory piłkarze Janusza Niedźwiedzia wrócili w najważniejszym dla wielu kibiców momencie, czyli w Derbach Łodzi. Pierwszy raz w sezonie zachowali czyste konto, a trafienie Sancheza dało im upragniony triumf nad sąsiadami. W piątej kolejce znów trzeba było zagrać na wyjeździe. Tym razem w Zabrzu, gdzie rok wcześniej czerwono-biało-czerwoni dostali srogie lanie. Długo zanosiło się na trzecią porażkę, ale widzewiacy walczyli do końca i w doliczonym czasie uratowali remis. Bohaterem znów okazał się hiszpański napastnik, który po raz drugi od przyjścia do klubu wpisał się na listę strzelców w dwóch spotkaniach z rzędu. Pierwszy miał miejsce… także w poprzedniej kampanii, w początkowej fazie (kolejki numer 2 i 3).

Pięciomeczowe otwarcie Widzew spuentował zdobyciem siedmiu punktów, a więc o trzy więcej, jak poprzednio. Do siatki trafiał w każdym dotychczasowym starciu, mając ich łącznie na koncie siedem po stronie zysków i tyle samo straconych. Bilans bramkowy również jest więc nieco korzystniejszy. Tak, jak miejsce w tabeli, które na obecną chwilę plasuje zespół na ósmej pozycji. Dystans do prowadzącego na ten moment Zagłębia Lubin wynosi tylko trzy punkty, a zapas nad strefą spadkową to trzy „oczka”. Dokonano tego ponownie rozgrywając trzy spotkania na wyjazdach i dwa na własnym stadionie. Można jedynie dyskutować nad tym, kiedy pięciu pierwszych rywali było bardziej wymagających.

Czysta matematyka pokazuje więc, że łodzianie zaliczyli postęp, co zresztą było im stawiane za cel na koniec całego sezonu. Nie da się jednak ukryć, że gra nie wygląda już tak okazale, jak rok temu. Zmiana ustawienia wyhamowała nieco ofensywny rozmach RTS, a indywidualne błędy m.in. Marka Hanouska czy Mateusza Żyro sprawiły, że Henrich Ravas zbyt często musiał wyciągać piłkę z siatki. Na koniec można więc zadać sobie pytanie: lepiej ładnie przegrywać czy brzydko wygrywać? Odpowiedź dla każdego będzie inna, ale jedno jest niezaprzeczalnym faktem – trener z pewnością będzie spał spokojniej.