Jaki los czeka Ibizę? (analiza)

Jednym z piłkarzy, którym z końcem obecnego sezonu wygasa umowa z Widzewem Łódź, jest Juan Ibiza. Obrońca może zostać przy Piłsudskiego na dłużej, ale wiele zależeć będzie od jego dyspozycji w rundzie wiosennej. I przede wszystkim, od dostępności.

Sprowadzony pod sam koniec okna transferowego, latem 2023 roku, Hiszpan od razu stał się ważnym ogniwem zespołu. Debiutował w tym samym meczu, co Daniel Myśliwiec, ponieważ poprzedni trener nie doczekał się jego przyjścia – został zwolniony tuż przed podpisaniem umowy. W pierwszych czterech spotkaniach poprzedniego sezonu Ibiza nie oddawał miejsca w wyjściowej jedenaste. Sytuacja uległa zmianie w trakcie jego piątego występu. W 36. minucie wyjazdowego starcia z Rakowem Częstochowa stoper został zmieniony, ponieważ doznał urazu mięśnia. Początkowo sądzono, że to nic poważnego, ale piłkarz nie zagrał w kolejnym pojedynku, a w następnym kontuzja odnowiła się znów w trakcie gry i trzeba było zdjąć go z boiska.

Taka sama sytuacja powtórzyła się jeszcze dwukrotnie: w ostatnim meczu rundy jesiennej przeciwko Pogoni Szczecin i wiosną przeciwko Zagłębiu Lubin. Za każdym razem powód był ten sam, więc nie można tu mówić o pechu, który prześladuje zawodnika, ale o stale nawracającym problemie zdrowotnym. Ciężko powiedzieć, czy to „wada fabryczna” 29-latka czy nieudolność ludzi odpowiedzialnych za jego leczenie. Bez względu na to, gdzie tkwi przyczyna, Ibiza boryka się z kłopotami również w bieżącej kampanii. Opuścił cztery spotkania pod koniec tego roku, wracając do gry w ostatniej konfrontacji ze Stalą Mielec, nawet na chwilę pojawiając się na murawie.

Ibiza znów zszedł przed czasem. Dlaczego?

Kibice mogą więc narzekać na dyspozycyjność widzewiaka, ale raczej nie powinni na jego piłkarską jakość. Ibiza dał się poznać jako bardzo solidny defensor, który nie schodzi poniżej przyzwoitego poziomu. Gorsze momenty, jakie przytrafiały mu się w trakcie pobytu w Łodzi, można policzyć na palcach jednej ręki. Na myśl przychodzi przede wszystkim inauguracja obecnych rozgrywek i wyjazdowe zawody w Mielcu. Obrońca ich nie dokończył, bo w 79. minucie obejrzał drugą żółtą kartkę. Popełnił w zasadzie dwa błędy w jednej akcji, najpierw niepotrzebnie opuszczając swoją strefę, a potem ciosem karate powalając rywala. Niedługo później został ukarany kolejnymi dwoma kartonikami i z powodu ich nadmiaru pauzował w meczu z Jagiellonią Białystok. W pozostałych przypadkach – gdy był gotowy do gry – niemal zawsze wybiegał na boisko w wyjściowym zestawieniu. Oprócz umiejętności obronnych i sporego doświadczenia (113 występów w La Liga 2), niewątpliwym atutem jest wyszkolenie techniczne oraz wiodąca lewa noga. Piłkarz mogący dobrze wyprowadzać piłkę z pozycji półlewego stopera często bywa towarem deficytowym na piłkarskim rynku.

Sytuacja Juana Ibizy w drugiej części sezonu jest raczej nietrudna do przewidzenia. Ponieważ Myśliwiec darzy go sporym zaufaniem, zawodnik będzie regularnie pojawiał się na murawie, o ile będzie zdrowy. Otwarte pozostaje jednak pytanie, co dalej. Z końcem czerwca przyszłego roku jego umowa dobiegnie końca, ale tak, jak u kilku innych graczy, jest w niej zapis o możliwości przedłużenia współpracy. WTM ustalił, że w tym przypadku klauzula również jest uzależniona od liczby rozegranych minut, konkretnie 60%. Hiszpan jest jednak daleko od tego progu, ponieważ przez wspomniane problemy zdrowotne w minionej rundzie zaliczył tylko trzynaście z osiemnastu możliwych spotkań. Na jego koncie są obecnie 1053 minuty, więc do spełnienia warunku pozostało mu jeszcze 783 minuty. Przekłada się to na niemal dziewięć występów, zakładając, że widzewiak nie będzie schodził z boiska przed końcowym gwizdkiem sędziego. Jeśli tak się stanie, Ibiza zostanie przy Piłsudskiego na kolejny rok, jeżeli nie, jego dalsza obecność w zespole będzie uzależniona od efektów ewentualnych rozmów kontraktowych.

Tradycyjnie wzięliśmy na tapet dane statystyczne, dotyczące obrońcy Widzewa, porównując liczby z poprzedniego i obecnego sezonu. Liczba jego występów w nich jest nierówna, stąd konieczność przedstawienia niemal wszystkich parametrów jako średnia. Jaki obraz się z tego wyłania? Wygląda na to, że rację mieli ci kibice, którzy dostrzegli w grze Ibizy nieznaczne pogorszenie. Być może wpływ ma na to sytuacja zdrowotna, ale tego nie udowodnimy. Przechodząc do konkretów, hiszpański defensor zaliczył regres w celności podań i dośrodkowań czy skuteczności w pojedynkach obronnych i powietrznych. Notuje również mniej przechwytów i rzadziej odzyskuje piłkę. Różnice nie są wielkie, ale istnieją.

Jest natomiast nieco aktywniejszy w działaniach ofensywnych – trochę częściej zagrywa w pole karne przeciwnika, wygrywa więcej starć w ataku. Nie przekłada się to jednak na konkrety, bo Ibiza pozostaje bez trafienia. Częstotliwość strzałów, podań, wrzutek czy prób dryblingów jest bardzo podobna lub wręcz taka sama. To, co jeszcze się zmieniło, to przytaczane już interwencje skutkujące kartkami. W poprzedniej kampanii obejrzał tylko dwie żółte, teraz ma ich pięć i jedną czerwoną, a przecież dotąd spędził na murawie 1/3 czasu mniej.

Czy Ibiza wyróżnia się czymś na tle innych graczy Ekstraklasy? WyScout nie uwzględnił go na liście dwudziestu dwóch najlepszych stoperów w lidze. Jedynie w aspekcie średniej liczby progresji piłki oraz skuteczności w starciach o górną piłkę znajduje się w czołówce, odpowiednio na 5. i 6. miejscu. Widzewiak znajduje się też w czołowej trzydziestce w wielu innych elementach, ale nie należy do ścisłego topu. Chyba, że spojrzymy na jego kartkowe perypetie, ale to akurat żaden komplement… Ciekawostką jest, iż przy pierwszej aktualizacji jego wyceny przez portal Transfermarkt wpadła ona z pół miliona euro na 400 tys. euro, ale latem wróciła do wartości z momentu zmiany barw na czerwono-biało-czerwone.

Wybrane liczby Juna Ibizy w Ekstraklasie 2024/2025:

Średnia liczba podań – 53,05/mecz (23. miejsce)
Podania prostopadłe – 9 (24. miejsce)*
Średnia liczba podań prostopadłych – 0,71/mecz (22. miejsce)
Średnia liczba długich podań – 6,80/mecz (25. miejsce)
Średnia podań w 3. tercję – 7,90/mecz (17. miejsce)
Rajdy progresywne – 38 (18. miejsce)
Średnia liczba rajdów progresywnych – 3,00/mecz (14. miejsce)
Średnia liczba progresji piłki – 5,37/minutę (5. miejsce)
Wygrane pojedynki w defensywie – 71,4% (12. miejsce)
Wygrane pojedynki w powietrzu – 64% (6. miejsce)
Pojedynki w powietrzu we własnym polu karnym – 18 (13. miejsce)
Wygrane pojedynki w powietrzu we własnym polu karnym – 66,7% (22. miejsce)
Zablokowane strzały rywali – 9 (21. miejsce)
Średnia liczba zablokowanych strzałów rywali – 0,71/mecz (25. miejsce)
Żółte kartki – 5 (8. miejsce)*
Czerwone kartki – 1 (3. miejsce)*

* ex aequo
pod uwagę wzięto elementy, w których gracz jest w czołowej trzydziestce ligi

Podsumowując, przyszłość Juana Ibizy w łódzkiej drużynie nie jest taka prosta do przewidzenia. Warunek wyjściowy to oczywiście uporządkowanie swoich spraw medycznych. Jeśli w końcu uda się ustabilizować sytuację w tym względzie, być może pozwoli do wypracować wyższą dyspozycję piłkarską. Wówczas o liczbę gier, a co za tym idzie przedłużenie umowy, można będzie być raczej spokojnym. Jeżeli Hiszpan nie wyrobi jednak progu minutowego (bez względu na to, czy z powodu urazów czy słabszej postawy) sens proponowania mu nowej umowy stanie pod jeszcze większym znakiem zapytania. Póki co, pozostaje więc życzyć zdrowia i czekać na dalszy rozwój wypadków.

Zobacz inne nasze analizy:

>>> Rondić w końcu przekona nieprzekonanych? I co z jego przyszłością? (analiza)
>>> Ewolucja Alvareza – fakty i mity
>>> Co z tym „Gikim”? Hit czy kit? Naszym zdaniem ani jedno, ani drugie
>>> Kozlovsky już się spłaca, a może być jeszcze lepiej!
>>> Czy widzewski „myśliwiec” leci bez skrzydeł?
>>> Z kim do ludzi – kadra Widzewa przed startem sezonu