Jak Widzew dokonuje transferów?

W oczach wielu kibiców całkowitą odpowiedzialność za sprowadzanych do Widzewa zawodników ponosi dyrektor sportowy. W rzeczywistości pełny proces transferowy przy Piłsudskiego jest zdecydowanie bardziej złożony, a ostateczne decyzję podejmuje się gremialnie. Jak to wygląda w szczegółach?

Coraz większą rolę w transferowych działaniach łodzian odgrywa dział skautingu. Obecnie liczy on pięciu etatowych członków oraz sześciu skatów wideo. Razem daje to jedenaście osób, którymi bezpośrednio zarządza Wojciech Śmiech, czyli dyrektor ds. skautingu seniorskiego. Roczne utrzymanie działu kosztuje klub kilkaset tysięcy złotych. „Pracowałem w Lechu Poznań i wiem, jak funkcjonuje tam skating i jakie generuje koszta. Uważam, że nie mamy się czego wstydzić na tym polu. Wielu skautów wyszło z naszego programu stażowego, który bardzo dobrze się sprawdził. Mocno poszliśmy w różne dostępne na rynku narzędzia, jak np. StatsBomb, ale mamy też własne narzędzia. Chcemy iść w tym kierunku, bo uważamy, że statystyka jest bardzo ważna, choć oczywiście najważniejsza jest obserwacja” – mówił w niedawnym programie „Weszłopolscy” dyrektor Tomasz Wichniarek.

Pracownicy działu skautingu mają przydzielone konkretne rozgrywki ligowe lub regiony Europy, w których trwa poszukiwanie kandydatów do gry w łódzkim klubie. W tym celu stworzona została baza danych, zawierająca nazwiska wszystkich piłkarzy, którzy poddawani byli obserwacjom. Zarówno w sposób zdalny, poprzez materiały wideo, jak również na żywo. Dzięki temu w dowolnym momencie można odnaleźć danego gracza i zapoznać się z danymi na jego temat. Niektórzy piłkarze byli sprawdzani długo, a przykładem jest tutaj Samuel Kozlovsky, któremu widzewiacy przyglądali się przez ponad dwa lata, zanim zdecydowali się po niego sięgnąć. Innym przykładem jest Lirim Kastrati, polecony przez agenta, ale znajdujący się w bazie, więc możliwy do zweryfikowania.

Wyszukani zawodnicy są następnie przedstawiani sztabowi szkoleniowemu, który wyraża na ich temat własne zdanie. „Prowadzimy normalne, konstruktywne rozmowy. Nie zawsze się zgadzamy, więc czasami musimy też szukać kompromisów. Trener ma dawać opinię na temat proponowanego zawodnika i często nie są to laurki, ale akceptuje każde nazwisko, które sprowadzamy. Dzięki temu trener ma też świadomość, jakich piłkarzy i na jakich warunkach jesteśmy w stanie pozyskać. Na koniec, wszyscy podpisujemy się pod danym transferem i wszyscy bierzemy za niego odpowiedzialność” – dodał Wichniarek.

Co interesujące, w letnim oknie transferowym Daniel Myśliwiec i jego asystenci otrzymali ponad pięćdziesiąt propozycji wzmocnienia kadry, a finalnie w drużynie znalazło się tylko ośmiu nowych graczy, a więc około 15%. „Formularz transferowy, który trafia na koniec do zarządu, jest tak skonstruowany, że wypowiadają się pod nim zarówno dyrektor skautingu, jak i dyrektor sportowy oraz trener pierwszego zespołu. Jest podzielony na kilka obszarów, jak np. sportowy, ocena potencjału, mentalny czy roli, jaką dany gracz ma odgrywać w drużynie. Jest tam również pole rekomendacji i po zapoznaniu się z całością zarząd podejmuje decyzję co do pozyskania piłkarza, w oparciu o szereg innych czynników, m.in. finansowych” – wyjaśniał prezes Michał Rydz.

Tego lata na Piłsudskiego trafiło ośmiu zawodników, a od momentu, w którym Tomasz Wichniarek zajmuje się transferami, liczba przychodzących piłkarzy wynosi już trzydzieści siedem. Wkrótce przedstawimy na łamach WTM autorską analizę dotychczasowych ruchów personalnych w pierwszej drużynie. Zarówno przychodzących, jak i wychodzących. W ten sposób spróbujemy oszacować skuteczność klubu w tym obszarze.