J. Sanchez: „Zapamiętam tą chwilę do końca życia”

Jordi Sanchez jest już na ostatniej prostej w procesie transferu do japońskiego Hokkaido Consadole Sapporo. Zanim ruszył w podróż do Azji, zdążył jeszcze udzielić wywiadu Radiu Widzew. Napastnik m.in. wspominał dwuletni okres w łódzkim klubie czy opowiadał o kulisach odejścia z niego.

O kulisach odejścia z Widzewa

„Pod koniec poprzedniego sezonu agent powiedział mi, że ma na stole ofertę z innego klubu. W pierwszej chwili stwierdziłem, że nie chcę odchodzić z Widzewa, tylko zostać w klubie jeszcze przez rok. Wiedziałem, że jestem w stanie strzelić jeszcze więcej bramek i stać się czołowym napastnikiem w Ekstraklasie. Z czasem zaczęły przychodzić kolejne propozycje i w pewnym momencie zarówno ja, jak i zarząd, stwierdziliśmy, że grzechem byłoby to odrzucić. Pozostał mi rok kontraktu, a oferty przedłużenia go od klubu nie było. Czułem, że Widzew chciałby zarobić na moim transferze i finalnie interes wszystkich stron został ustalony na dobrym poziomie”.

O zarzutach w artykule Weszło

„Pracowałem z drużyną na każdym treningu tak, jak zawsze. To, co zostało napisane w tym artykule, to totalna nieprawda. Tylko raz rozmawiałem w biurze z Tomaszem Wichniarkiem, ale to było jeszcze na etapie, w którym nie chciałem odchodzić. Do samego końca zachowywałem się jak profesjonalista, który całkowicie szanuje klub. Nigdy nikogo nie oszukiwałem, starałem się każdego darzyć sympatią i uśmiechem. Można o to zapytać kolegów z drużyny, z żadnym z nich nie miałem nigdy najmniejszych problemów. Traktowałem naszą szatnię, jak moją drugą rodzinę, a nie tylko partnerów z pracy. Gdyby dziennikarzowi zależało na faktach, powinien zapytać o to również mnie. Ja nie mam sobie nic do zarzucenia, choć czytanie takich bzdur na swój temat było trudnym momentem”.

O oczekiwaniu na możliwość przylotu do Japonii

„Pracuje nad sobą, chodzę na siłownię i ćwiczę na boisku, by być gotowym na nowy etap w mojej karierze, a przy okazji spędzam sporo czasu z rodziną, żeby wykorzystać każdą wolną minutę. Wszyscy pytają mnie o to, co dalej, więc nie mogę się już doczekać chwili, by zrobić kolejny krok. Mam nadzieję, że do soboty wszystko będzie już sformalizowane i temat zostanie oficjalnie ogłoszony”.

O minionym sezonie w wykonaniu Widzewa

„Sądzę, że drużyna zaprezentowała większą jakość niż w poprzednim sezonie. Nie przez przypadek zdobyliśmy te czterdzieści sześć punktów. Nie obyło się jednak bez słabszych momentów. Pierwszy miał miejsce pod koniec rundy jesiennej i na starcie wiosny, gdy przegraliśmy cztery mecze z rzędu. Drugi przydarzył się pod koniec rozgrywek, gdy zanotowaliśmy trzy kolejne porażki. To pokazuje, że gdyby udało się ich uniknąć, zespół stać byłoby na dużo więcej. Ale finalnie nie możemy narzekać, tym bardziej, że kilku kluczowych zawodników borykało się z kontuzjami”.

O symbolicznym dorobku 19 goli i 10 asyst

„Tak, mam tego świadomość. Wiem, że to bardzo ważne liczby dla historii klubu i wszystkich kibiców, a ponieważ teraz jestem jednym z nich, to podwójnie cieszę się, że tak się to ułożyło. To naprawdę piękne zakończenie tej relacji z Widzewem. Z perspektywy czasu uważam, że podjąłem świetną decyzję o transferze do Łodzi, choć wtedy nie wiedziałem, co mnie czeka. Nie był to jednak trudny wybór, bo tak naprawdę nigdy nie można być pewnym, co się wydarzy”.

O wadze zwycięstwa w Derbach Łodzi

„Dużo rozmawialiśmy w szatni na temat naszej sytuacji. Byliśmy blisko strefy europejskich pucharów, ale potem przyszły cztery porażki z rzędu. Wiedzieliśmy, że derby są bardzo istotne nie tylko dla całego środowiska, ale też właśnie ze względu na położenie w tabeli. Szczerze mówiąc, w pierwszej połowie meczu z ŁKS nie graliśmy tak, jak chcieliśmy, nie tworzyliśmy sytuacji bramkowych. Gdy w po przerwie strzeliłem gola, ciśnienie z nas zeszło i zaczęliśmy prezentować swoją piłkę. Skończyło się wygraną 2:0 i rzeczywiście, to był ważny moment dla losów tego sezonu”.

O najlepszym momencie w trakcie gry w Widzewie

„Myślę, że takim momentem był mój pierwszy występ w Sercu Łodzi, przeciwko Lechii Gdańsk. Nie strzeliłem może nie wiadomo jak pięknej bramki, ale mogłem na własnej skórze poczuć to, co robią na trybunach kibice. Jak żyją meczem i wspierają zawodników. Po tym golu wiedziałem już, że chcę dla tych ludzi i tego klubu zostawić całe swoje serce. Chwilę, w której osiemnaście tysięcy fanów skanduje moje imię, zapamiętam do końca życia. Muszę jednak przyznać, że trafienie w derbach na stadionie ŁKS także było niesamowitym uczuciem, bo pomogło nam utrzymać panowanie w mieście. To też będę miał zawsze w pamięci”.