Czarne chmury nad Mroczkowskim. Czy uda się je rozgonić?

Jesienią wydawało się, że Radosław Mroczkowski bez problemu dotrwa na ławce trenerskiej Widzewa do końca rozgrywek i będzie kontynuować swoją pracę w I lidze. Początek rundy wiosennej mocno zachwiał jednak jego posadą. Czy upadnie ona przed najważniejszymi meczami?

Pierwsza część sezonu była albo solidna, albo wręcz bardzo dobra. W momencie, gdy drużyna Widzewa notowała serię siedmiu kolejnych zwycięstw, powiększając przewagę w tabeli nawet do dwunastu punktów, kibice robili między sobą zakłady, czy awans zostanie przypieczętowany w marcu, czy może będzie trzeba zaczekać do kwietnia. Maj miał być już tylko sielanką.

Tymczasem na koniec jesieni wszystko się posypało, a momentem zwrotnym było starcie w Grudziądzu. Co prawda już tydzień wcześniej zespół stracił punkty, remisując z GKS Bełchatów, ale zawody kończył w dziewiątkę, wcale nie będąc słabszym na boisku, za co piłkarze zebrali brawa od fanów. Wydawało się, że to doświadczenie tylko ich wzmocni, lecz pewność siebie została brutalnie zmiażdżona przez Olimpię. Łodzianie prowadzili 2:0 do 89. minuty, by zejść do szatni jako pokonani.

Od tamtej pory nie udało im się odzyskać spokoju i stabilizacji. Forma, jaka przyszła na środkową część rundy zaczęła odpływać w siną dal. Widzew w trzech kolejnych jesiennych potyczkach wywalczył dwa punkty na możliwe dziewięć i na zimowe urlopy udał się pełen niesmaku, w roli „tylko” wicelidera tabeli. Tłumaczono to wówczas zmęczeniem bardzo długim piłkarskim rokiem – presją wyniku w pierwszej jego połowie w III lidze, bardzo krótką przerwą pomiędzy sezonami i równie dużym ciśnieniem już na wyższym poziomie.

Wszystko miało wrócić do normy wiosną. Po długich i spokojnych przygotowaniach wzmocniona solidnymi nazwiskami drużyna miała spokojnie kroczyć ku I lidze. Pierwszy mecz przyniósł oczekiwany rezultat, bo widzewiacy sięgnęli po trzy punkty, ale kolejne cztery pojedynki zakończyły się remisami! Nikt nie pamięta już, że kilka miesięcy temu Mroczkowski i jego gracze mieli sporą przewagę nad resztą stawki. W tabeli coraz bardziej ucieka Radomiak Radom, a peleton za plecami RTS goni. On też zalicza wpadki i tragedii na razie nie ma, ale sytuacja zaczyna wymykać się spod kontroli. A to oznacza nerwowość.

Gorąco było już przy okazji starcia z Elaną. Najpierw o skuteczniejszą grę upominali się kibice spod „Zegara”, a dwa dni po meczu z drużyną i sztabem szkoleniowym spotkał się zarząd spółki. Emocje po tych rozmowach tonowano, zapewniając, że trener może liczyć na pełne poparcie i wszyscy w klubie grają do jednej bramki. Nie zdało to jednak rezultatu, ponieważ w Łęcznej łodzianie wyglądali równie kiepsko. Doszło nawet do tego, że fani ucięli sobie z zawodnikami naprawdę długą i mało sympatyczną pogawędkę.

Wygląda na to, że i reakcja kierownictwa będzie tym razem bardziej stanowcza. Od niedzieli widzewski Internet huczy na temat Mroczkowskiego i jego przyszłości. Pojawiają się nawet głosy, że zawodnicy grają przeciwko szkoleniowcowi, którego dni są policzone, a kandydatem do zastąpienia go miałby być Leszek Ojrzyński. To na razie tylko niemające związku ze stanem faktycznym plotki. Do wszystkich tego typu sygnałów należy podchodzić z dużą rezerwą. Nie zmienia to jednak faktu, że najważniejsi ludzie przy Piłsudskiego są zaniepokojeni.

W poniedziałek ma dojść do kolejnych rozmów na temat aktualnej sytuacji. Zaangażowany w nie będzie Łukasz Masłowski, który pierwotnie obowiązki dyrektora sportowego miał przejąć dopiero w maju. Już w ubiegłym tygodniu pojawił się on w klubie i dyskutował ze sztabem i zawodnikami. Jeżeli nikt z szefów spółki lub Reaktywacji Tradycji Sportowych nie wyłamie się z ustaleń, to właśnie Masłowski będzie decydował o dalszych ruchach personalnych na ławce trenerskiej. Godząc się na transfer z Wisły Płock postawił warunek, że otrzyma pełną autonomię w zakresie sportowej działalności klubu. Póki co jest on nieuchwytny, ale nieoficjalnie słyszymy z różnych źródeł, że przyszły dyrektor będzie raczej zmierzał do zaprowadzenia spokoju wewnątrz klubu, a nie rozpoczynania rewolucji. Pozostaje mu po prostu zaufać.

Nad Radosławem Mroczkowskim gromadzą się więc czarne chmury, ale wygląda na to, że w Widzewie będą chcieli jeszcze zaczekać na wiatr, który je rozgoni, i dać trenerowi szansę na wyjście z dołka. Żeby tak się stało, piłkarze muszą na nowo poczuć radość z gry. Na razie każdy mecz jest dla nich jak męczący obowiązek do wykonania w pracy. Wszystko może odwrócić się tylko wtedy, gdy przyjdą zwycięstwa. Tych na razie nie ma, dlatego atmosfera robi się coraz gęstsza.

Przed zespołem kolejne dwa wyjazdowe spotkania, które zostaną rozegrane w odstępie czterech dni. Na zmianę szkoleniowca nie będzie czasu. Wydaje się więc, że jeśli trener dotrwa do sobotniej wyprawy do Stargardu (a raczej tak będzie), to poprowadzi drużynę także w środę w Elblągu. Od wyników w tych dwóch meczach może zależeć to, czy do klubu wróci po coś więcej, niż tylko po swoje rzeczy.