Pięć dni do końca okna. Czy kibice mogą liczyć na coś więcej niż „strażaków”?

Kibice Widzewa inaczej wyobrażali sobie obecną zimę, jeśli chodzi o ruchy kadrowe. Za pięć dni zamknie się okno transferowe, tymczasem skład zespołu nie został wzmocniony, lecz wprost przeciwnie. Nie zmienią tego obrazu żadne awaryjne nabytki.

Prezes Michał Rydz kilkukrotnie w różnych wywiadach zapewniał, że przy Piłsudskiego wyciągnięto wnioski z dwóch poprzednich okien transferowych, które były zdecydowanie niesatysfakcjonujące. Spośród dwunastu sprowadzonych w tych okresach zawodników, w podstawowej jedenastce znajdziemy jedynie dwóch: Rafała Gikiewicza, który sam zgłosił akces dołączenia do klubu, a także Samuela Kozlovskyego. Za tego drugiego można włodarzy chwalić, ale to tylko wyjątek. Wspomnieć należy także o Marcelu Krajewskim, który pograł jesienią całkiem niemało, ale z pewnością nie był piłkarzem kluczowym, rotując się prawie na równi z Lirimem Kastratim.

Dwóch z tej dwunastki już w drużynie nie ma. Ivan Krajcirik wypożyczony jest do Slovana Liberec, a Kreshnik Hajrizi do FC Sion. Nie wiadomo, czy jeszcze wrócą, a jeśli tak, będzie to oznaczało, że przeciętne ekipy ligi czeskiej i szwajcarskiej nie były zainteresowane ich definitywnym pozyskaniem. Oczywiście nie każdy z tych graczy ściągany był po to, by z miejsca stać się liderem zespołu. Niektórzy przyszli po to, by stanowić alternatywę dla podstawowych piłkarzy. Niemniej jednak trudno powiedzieć, że poprzedniej zimy, a także minionego lata, Widzew zatrząsł transferowym rynkiem.

Teraz miało być inaczej – ci, którzy trafią do klubu, mieli stanowić dużą wartość dla drużyny. Stąd wzięły się apele Rydza, by kibice wykazali się cierpliwością i zrozumieli, że pion sportowy zamierza postawić na jakość, a nie startować w zawodach w kupowaniu zawodników na czas. Naturalnie najbardziej komfortową sytuacją byłoby posiadanie nowych klasowych piłkarzy na jak najwcześniejszym etapie przygotowań do rundy wiosennej, ale nie mając innego wyboru lepiej zaczekać na przysłowiowego gołębia na dachu niż zadowolić się wróblem w garści.

Wygląda jednak na to, że po dwóch zawalonych oknach transferowych, trzecie wcale nie będzie lepsze. O północy z poniedziałku na wtorek zakończy możliwość pozyskiwania zawodników, a w Widzewie pojawiły się tylko dwie nowe twarze. Nie mówimy jednak o rzeczywistym podniesieniu jakości kadry tu i teraz, tylko o działaniach awaryjnych. Środkowy obrońca Polydefkis Volanakis to w dużej mierze odpowiedź na poważniejszy uraz Juana Ibizy. Przyznawał to przecież sam dyrektor sportowy, mówiąc że to gracz perspektywiczny, który ma być reakcją na niedostępność Hiszpana oraz odejście Hajriziego. Można więc przyjąć z dużym prawdopodobieństwem, że gdyby Ibiza nie doznał kontuzji stopy w meczu sparingowym z Dynamem Kijów i był gotowy do gry, Grek nie pojawiłby się tej zimy w Łodzi. Niewykluczone, że znajdował się w widzewskiej bazie, a skauci mieli go dokładnie prześwietlonego, ale równie dobrze jego pozyskanie mogło być planowane dopiero na lato, ale przyszedł wcześniej, by drużyna nie została z jednym lewonożnym stoperem Luisem Silvą. Nie chcemy Volanakisa skreślać, na papierze jego angaż wydaje się całkiem sensowny, ponieważ to wciąż młody gracz, który może się jeszcze rozwinąć, a przy tym posiada już niemałe doświadczenie. Słychać, że 22-latek szybko uczy się nowej dla siebie taktyki, ale tak naprawdę żadnej pewności co do jego klasy sportowej na razie jeszcze mieć nie możemy. Ocenimy to dopiero za jakiś czas.

Analogicznie wygląda sprawa z drugim nabytkiem, Peterem Therkildsenem. Jego najpewniej również nie byłoby w zespole, gdyby kontuzji w tym samym czasie nie doznali będący w kadrze prawi obrońcy Lirim Kastrati i Marcel Krajewski. To, że Duńczyka sprowadzono w roli „strażaka”, który ma ugasić pożar na tej pozycji, potwierdza zresztą Tomasz Wichniarek. W wypowiedzi na oficjalnej witrynie wprost przyznał, że to zawodnik do rotacji. Jak odczytywać te słowa? Oznacza to, że w momencie, kiedy do zdrowa i odpowiedniej formy wrócą Kastrati lub/i Krajewski, to jeden z nich może być pierwszym wyborem Myśliwca, a Therkildsen wylądowałby wtedy na ławce rezerwowych lub nawet na trybunach. Dlatego 26-latek został jedynie wypożyczony ze szwedzkiego Djurgardens IF. Możliwe oczywiście, że i on okaże się piłkarzem o wystarczających umiejętnościach i stanie się przedmiotem transferu definitywnego, lecz czy tak się stanie to na razie także jeden wielki znak zapytania. Życzymy mu powodzenia w czerwono-biało-czerwonych barwach, ale czy okaże się czymś więcej niż tylko chwilowym zatkaniem dziury w składzie, dopiero się dowiemy.

Oficjalnie: Therkildsen nowym zawodnikiem Widzewa!

Podobnie można patrzeć na spodziewany ruch z pozyskaniem Abdallaha Gninga. Po sprzedaży Imada Rondicia szefowie klubu obiecywali, że będą gotowi na reakcję, ale taka wcale nie nastąpiła. Zamiast tego zmieniono narrację, twierdząc że należy dać szansę Hubertowi Sobolowi i Saidowi Hamuliciowi. Niestety, trzecie podejście Sobola do gry w Ekstraklasie nadal wygląda na niezbyt udane, bo wciąż czeka on na swoją pierwszą bramkę w najwyższej klasie rozgrywkowej. Trzy dotychczasowe wiosenne mecze pokazały, że trudno opierać na nim atak łodzian. Sobol przynajmniej wybiega na boisko, czego nie można powiedzieć o Hamuliciu. Bośniak dzień przed spotkaniem ze Śląskiem zgłosił ból w kolanie i został wysłany na badania. Te nie wykazały żadnych problemów, więc reakcja jego organizmu jest co najmniej zastanawiająca. Nie będziemy zarzucać mu, że symuluje, ale faktem jest, że jedynego napastnika, znającego smak trafienia w elicie, w ważnym starciu we Wrocławiu zabrakło. Być może jeszcze nie powiedział ostatniego słowa, ale jego dotychczasowe losy przy Piłsudskiego nie napawają optymizmem i zmniejszają poziom zaufania do „Hamu„.

Stąd zwrócenie się w kierunku Gninga, który również mógł być obserwowany od dłuższego czasu, lecz do tej pory nic wielkiego w jego sprawie się nie działo. Dopiero w momencie, gdy zespół zdobył jeden punkt w trzech meczach, dostając lanie od ostatniej drużyny w tabeli, prezes obiecał zdenerwowanym fanom z wrocławskiego sektora gości transfery w kolejnym tygodniu. Temat sprowadzenia Senegalczyka nagle więc przyspieszył, co także można uznać za działanie ratunkowe. Snajper prezentuje się ciekawie, może nawet najlepiej z omawianej trójki, ale to tylko teoria, a o wszystkim – jak zawsze – decydować będzie boisko.

Co dalej z kadrą Widzewa? Czy poza wspomnianymi uzupełnieniami trafi do Łodzi jeszcze ktoś, o kim będzie można powiedzieć z góry, że to kandydat na lidera drużyny, przekonamy się w ciągu najbliższych pięciu dni. Jeżeli nie, będziemy świadkami kolejnego wciskania kibicom kitu przez władze klubu.