Transferowa ewolucja: jak klub buduje pozycję na rynku (felieton)

Saga transferowa związana z odejściem Imada Rondicia mogłaby posłużyć za scenariusz wciągającego serialu pełnego zwrotów akcji. Na szczęście, w poniedziałek historia znalazła szczęśliwe zakończenie dla wszystkich stron – Widzewa Łódź, FC Koeln, samego Rondicia, a być może także dyrektora sportowego Tomasza Wichniarka, który w założeniu odpowiada za sprowadzanie i sprzedaż zawodników czerwono-biało-czerwonych.

Warto zwrócić uwagę na strategię transferową klubu. Nic tak nie wzmacnia pozycji negocjacyjnej na rynku, jak umiejętne sprzedawanie piłkarzy za wysokie kwoty. Oczywiście kluczowe znaczenie mają umiejętności i forma sportowa zawodników, jednak historia udanych transferów wychodzących pozwala klubowi na rozpoczynanie negocjacji z lepszej pozycji. Od momentu reaktywacji Widzew konsekwentnie buduje swoją pozycję w hierarchii transferowej. Do tej pory zyskownie sprzedano 12 zawodników – wraz z odejściem Rondicia liczba ta wzrosła do 13. Czy „trzynastka” okaże się pechowa? Miejmy nadzieję, że nie – oby to był tylko początek kolejnych udanych transakcji.

Pierwszym piłkarzem, na którym łodzianie zarobili po odbudowie klubu, był Karol Stanek (na zdjęciu). Napastnik 30 sierpnia 2018 roku przeniósł się do ekstraklasowego Piasta Gliwice za 20 tys. euro. Jego kariera nie potoczyła się jednak spektakularnie – w najwyższej klasie rozgrywkowej rozegrał zaledwie jedną minutę w meczu przeciwko Legii Warszawa. Obecnie występuje w Sparcie Kazimierza Wielka, liderze świętokrzyskiej IV ligi. Kolejnym zawodnikiem, na którym Widzew zarobił, był Michael Ameyaw. Zimą 2020 roku trafił na wypożyczenie do drugoligowej wówczas Bytovii Bytów, co przyniosło klubowi 8 tys. euro. Choć kwota nie była imponująca, każda suma uzyskana za zawodnika z małymi szansami na regularną grę stanowiła dodatkowy kapitał. Dziś wiadomo, że Ameyaw rozwinął się najlepiej spośród graczy z widzewską przeszłością – 12 października 2024 roku zadebiutował w dorosłej reprezentacji Polski w meczu przeciwko Portugalii. Obecnie jest zawodnikiem Rakowa Częstochowa, który walczy o tytuł mistrza Polski.

Lato rozpoczynającego się następnego sezonu, czyli 2020/2021, przyniosło kolejne wpływy do budżetu łodzian. Z klubem pożegnali się Adam Radwański, Przemysław Banaszak i Rafał Wolsztyński. O ile o dwóch pierwszych wiadomo, że klubowe kasy wzbogaciły się o 20 tys. € za każdego z nich, to niestety do dziś nie udało się nigdzie potwierdzić zarobku łodzian za „Wolsztyna”. Pewne jest tylko, że Widzew był na nim stratny, gdyż kiedy sprowadzono go do „Serca Łodzi”, należało zapłacić za niego 25 tys. €. Spośród tej trójki największy poziom sportowy prezentuje obecnie Radwański, grając w 15. drużynie Ekstraklasy – Zagłębiu Lubin. Na drugim biegunie piłkarskim znajduje się aktualnie Wolsztyński, który występuje w trzecioligowej Sandecji Nowy Sącz. Po egzotycznej przygodzie w tadżyckim Pakhtakorze, Banaszak powrócił w dobrze znane rejony. Jego Górnik Łęczna jest jedną z drużyn walczących o awans do najwyższej klasy rozgrywkowej.

Zima sezonu 2021/2022 nie była dla RTS wybitna pod względem przychodów z transferów. Zawodników, za których klub otrzymał jakiekolwiek pieniądze, było tylko dwóch. Nie można tutaj mówić o dużych kwotach, gdyż ponownie ciężko jest potwierdzić, o jakiej dokładnie sumie mowa. W przypadku przebywającego na wypożyczeniu w Puszczy Niepołomice Marcela Pięczka zdecydowano się na wykorzystanie klauzuli wykupu. Obecnie niejednokrotnie mogliśmy śledzić jego poczynania przeciwko Widzewowi. Były widzewiak reprezentuje aktualnie barwy Korony Kielce. Drugim piłkarzem, który opuścił szeregi łodzian, był Filip Becht, który w tym momencie rozgrywa swoje mecze w Lechii Tomaszów Mazowiecki.

Przygotowując się do premierowego sezonu w Ekstraklasie po reaktywacji, nie uzyskaliśmy żadnego dochodu z transferów. Zupełnie odmienna sytuacja miała miejsce w rozgrywkach 2022/2023. Termalica Bruk-Bet Nieciecza wykupiła po zakończeniu wypożyczenia Kacpra Karaska, który występuje tam do dziś. Z kolei zimą Widzew w końcu mógł zarobić pierwsze poważne pieniądze. Wyróżniający się przez cały swój pobyt w Łodzi bramkarz Henrich Ravas wpadł w oko amerykańskim skautom. Początkowo Słowak był przymierzany do Portland Timbers, lecz ostatecznie trafił do New England Revolution. Sprzedaż „Henia” była pierwszym transferem wychodzącym na kwotę ponad miliona euro od reaktywacji. Klub z MLS zapłacił za niego 1,1 mln €. „Amerykański sen” Ravasa nie trwał zbyt długo, ponieważ już pół roku później wrócił do Polski. Kibice Widzewa ostrzyli sobie zęby na kolejny zysk, ponieważ istniał zapis, że 15% z następnej sprzedaży miało trafić do łódzkiego klubu. Prawda okazała się jednak inna, ponieważ zapis procentowy dotyczył jedynie zysku zespołu z Massachusetts. Dziś już wiemy, że Cracovia zapłaciła znacznie mniej, niż wyniosła kwota transferu do MLS, dlatego na koncie finansowym czerwono-biało-czerwonych nic się nie zmieniło.

Obecny sezon dla łodzian jest wyjątkowy pod wieloma względami. Nie tylko udało się uzyskać największą kwotę za transfer pojedynczego zawodnika, ale także sumarycznie jest to najbardziej owocne okienko w historii klubu. Jeśli zliczymy wszystkie przychody z transferów, okaże się, że łodzianie wygenerowali ponad 2 mln €. Już na początku lipca było wiadomo o dwóch odejściach. Pierwszym piłkarzem, który opuścił czerwono-biało-czerwonych, był Andrejs Cigaņiks. Jego nowy pracodawca – FC Luzern – nadal znajduje się w gronie drużyn walczących o tytuł mistrza Szwajcarii, a sam Łotysz stał się ważnym ogniwem swojego zespołu. Drugą postacią, która rozstała się z Widzewem, był Jordi Sanchez. Hiszpan zdecydował się na dość egzotyczny kierunek i wybrał Hokkaido Consadole Sapporo, które walczyło o utrzymanie. Niestety pościg, aby wyjść ze strefy spadkowej, nie powiódł się, a sam Sanchez nie miał większego wpływu na losy swojej drużyny.

Jednym z najnowszych ubytków w obecnej kadrze łodzian jest Antoni Klimek, który został nowym zawodnikiem Puszczy Niepołomice. Wielu kibiców Widzewa jest zdenerwowanych tym ruchem, ale patrząc przez pryzmat potencjalnego zerowego zysku latem, każdy grosz jest ważny. Jako redakcja również uważamy, że kwota 12 tys. € za wyróżniającego się piłkarza jest śmiesznie mała. Jednak duże nadzieje budzi fakt zapisu w kontrakcie, zgodnie z którym Widzew zachował 25% kwoty z ewentualnego przyszłego transferu.

Wisienką na torcie jest Imad Rondić – trzynasty zawodnik, na którym klub z Piłsudskiego był w stanie zarobić od reaktywacji. Jest to jednocześnie najwyższa kwota spośród dotychczasowych transferów. Według doniesień klubowa kasa zasili się kwotą 1,3 mln €, ale to nie koniec benefitów. Do wiadomości publicznej podano również interesujące zapisy w umowie Bośniaka. Po raz kolejny znalazł się w niej zapis o 10% udziału dla Widzewa w przypadku kolejnego płatnego transferu napastnika. Na ten moment nie udało się jeszcze potwierdzić, czy odnosi się on do wypracowanego zysku (jak w przypadku Ravasa), czy obejmuje całą kwotę transferu (jak w przypadku Klimka). Drugą istotną kwestią jest potencjalny zysk z towarzyskiego meczu, który ma zostać rozegrany z nowym klubem Rondicia. Prawdopodobnie łódzcy włodarze czekają na awans 1. FC Koeln do Bundesligi, co znacząco zwiększyłoby prestiż tego spotkania.

Aby wykonać większy krok naprzód, konieczne jest sukcesywne zwiększanie klubowego budżetu. Pod wieloma względami Widzew zbliża się do szklanego sufitu, dlatego należy szukać nowych źródeł finansowania. Przyszłe zmiany w akcjonariacie na pewno są jednym z nich. Drugim aspektem jest dalszy rozwój w zakresie zarabiania na transferach. Z biegiem lat ewidentnie widać trend, w którym RTS zaczyna generować coraz wyższe przychody. Warto przypomnieć, jak wielką falę entuzjazmu wywołał pierwszy transfer gotówkowy z klubu. Powoli budowana marka w tym obszarze zyskuje na znaczeniu. Najpierw klub operował niewielkimi kwotami na rodzimym rynku, a od dwóch lat sukcesywnie wzbudza zainteresowanie zagranicznych drużyn swoimi zawodnikami. Z każdym kolejnym takim ruchem notowania Widzewa rosną, a pozycja negocjacyjna klubu staje się coraz silniejsza. Miejmy nadzieję, że w kolejnych sezonach uda się utrzymać ten kierunek, a sytuacja finansowa klubu będzie się stale poprawiać.

Wychodzące transfery gotówkowe Widzewa po reaktywacji klubu (kolejność chronologiczna):

1. Karol Stanek -> Piast Gliwice (20 tys. €), lato 18/19
2. Michael Ameyaw -> Bytovia Bytów [wypożyczenie] (8 tys. €), zima 19/20
3. Adam Radwański -> Termalica Bruk-Bet Nieciecza (20 tys. €), lato 20/21
4. Przemysław Banaszak -> Górnik Łęczna (20 tys. €), lato 20/21
5. Rafał Wolsztyński -> Arka Gdynia (???), lato 20/21
6. Marcel Pięczek -> Puszcza Niepołomice (???), zima 21/22
7. Filip Becht -> Hutnik Kraków (???), zima 21/22
8. Kacper Karasek -> Termalica Nieciecza (68 tys. €), lato 23/24
9. Henrich Ravas -> New England Revolution (1,10 mln €), zima 23/24
10. Andrejs Ciganiks -> FC Luzern (230 tys. €), lato 24/25
11. Jordi Sanchez -> Hokkaido Consadole Sapporo (275 tys. €), lato 24/25
12. Antoni Klimek -> Puszcza Niepołomice (12 tys. €), zima 24/25
13. Imad Rondić -> 1.FC Koln (1,3 mln €), zima 24/25

Razem: minimum 3,05 mln €

dane: własne oraz Transfermarkt.pl

Alan