D. Myśliwiec: „Brakuje nam konsekwencji w trzeciej tercji”

Widzew Łódź powróci jutro do zmagań ligowych po przerwie reprezentacyjnej. Podopieczni Daniela Myśliwca zmierzą się jutro na wyjeździe z Motorem Lublin. Dziś na stadionie przy al. Piłsudskiego odbyła się konferencja przed tym spotkaniem. Co miał do powiedzenia szkoleniowiec łodzian.

O przerwie reprezentacyjnej

„Podczas przerwy reprezentacyjnej mogliśmy więcej popracować i odpocząć. Złapaliśmy dzięki temu trochę dystansu i oczyściliśmy się z tego, co na co dzień nas przeładowywało. Zrobiliśmy to, żeby zastanowić się nad tym, co jest dla nas kluczowe, żeby móc nad tym popracować”.

O drużynie Motoru

„Motor to bardzo dobrze zorganizowany zespół grający w sposób nieprzypadkowy. Widać tam rękę trenera Stolarskiego, bo wcześniej można było dostrzec, że zespół był przygotowany przez jego poprzednika i on powtarzał to, co ten poprzednik zaproponował. Teraz widać zmiany i korekty. Tożsamość zespołu, czyli inicjatywa do pressingu i zdolność do adaptacji, zostały zachowane. Motor ma również dużo powtarzalnych schematów w sferze ataków”.

O najlepszym zawodniku Motoru

„Przez ostatni rok obejrzałem kilkanaście meczów Motoru. Widziałem mecze barażowe i ten, w którym awansowali. Za każdym razem z największym sentymentem patrzę w kierunku Bartka Wolskiego”.

O sytuacji zdrowotnej zespołu

„Zdrowotnie nie mamy problemów. W tym tygodniu wszyscy uczestniczyli w treningach, ale zmian oczywiście można się spodziewać, a nawet trzeba”.

O małej liczbie oddawanych strzałów

„Pytanie o zwiększenie liczby strzałów na bramkę, a w zasadzie jak zrobić, żeby było ich więcej, zadaję sobie cały czas. Po tym odpoczynku mogłem sobie spróbować lepiej odpowiedzieć na te pytania. Poczyniliśmy pewne działania, bo to jest kwestia uświadamiania piłkarzy, jakie mechanizmy pomogą nam lepiej funkcjonować w trzeciej tercji i tego, jakie decyzje podejmować. To, jak prezentowaliśmy się na boisku, pokazuje, że kluczowe jest to, żebyśmy uderzali częściej i celnie, bo bez celnego strzału ciężko zdobyć bramkę. Brakuje nam konsekwencji w trzeciej tercji, bo jeśli nie zdobędziemy bramki szybko, to równie szybko opuszczamy swoje pozycje. Jeśli ktoś to zrobić, to inny zawodnik musi ją zająć, a zanim tego dokona, to upłynie czas, który ma ogromne znaczenie. Konsekwentnie pracowaliśmy w przerwie nad trzecią tercją. Chcę wywrzeć pozytywną presję na nas wszystkich, bo w takim sporcie jak piłka nożna musimy wychodzić ze swojej strefy komfortu”.

O zawodnikach młodzieżowych

„Ciężko wypowiadać mi się za system rozgrywek i reguły, jakie w nich panują. Ciężko też krótko stwierdzić, jak piłkarz ma nie zginąć po utracie statusu młodzieżowca. Najłatwiejsza odpowiedź jest taka, że taki zawodnik musi sobie po prostu radzić. Z mojej perspektywy bez względu na to, jaki piłkarz ma status, dążę do tego, by trenował tak samo jak każdy inny, który wyjdzie w wyjściowej jedenastce. Czasami na treningach mogą różnić się choćby liczby powtórzeń, ale wynika to z tego, że na treningu jest więcej niż 20 piłkarzy”.

O Kamilu Cybulskim

„W przypadku Kamila jest tak, że im więcej jest prób, tym większa szansa, że ktoś popełni błędy. Kamil wychodzi i rywalizuje z dorosłymi piłkarzami, którzy nie są podmęczeni i nie są wyeksploatowani poprzednią częścią meczu. Powiedzmy, gdy wchodził w 75. minucie, łatwiej było wykorzystać taki element zaskoczenia, zanim ktoś nauczył się jego ruchów. My też oczywiście jesteśmy analizowani i wiemy nad czym pracować z Kamilem i on nad tym pracuje. Nie wieszałbym na nim psów, bo w meczu z Koroną naliczyliśmy Kamilowi 5 kluczowych zagrań, w których mógł stać się bohaterem, gdyby tylko dobrze zdefiniował priorytet, a nie wybrał przykładowo drugą strefę. To nie jest tak, że Kamil jest za słaby, żeby wykorzystywać te sytuacje, ale przez całą jego przygodę tutaj wykorzystywana była jego inna jakość, czyli jak z lewej strony schodził na prawą nogę i cały czas operował prawą stopą. Tak robił też  w drużynach juniorskich, ale tam miał zdecydowanie większy komfort, bo również sam przeciwnik był słabszy. Kamil musi przekroczyć tę granice dyskomfortu, ale już widzę, że jest blisko dobrego operowania zarówno prawą, jak i lewą nogą. Grunt to nie zwariować i doprowadzić takie mechanizmy do mistrzostwa”.