Jak w liczbach prezentuje się najnowszy nabytek łodzian?

Niespodziewana informacja dotarła do sympatyków czerwono-biało-czerwonych przedwczoraj wieczorem. Nowym piłkarzem, a tym samym jedynką w łódzkiej bramce, został Rafał Gikiewicz. Bezapelacyjnie jest to największy transfer Widzewa od czasu reaktywacji. Jak nowy nabytek wygląda w liczbach?

36-latek urodził się w Olsztynie i to tam stawiał swoje pierwsze piłkarskie kroki. Pierwszy seniorski kontrakt przypadł na DKS Dobre Miasto. Potem kolejno występował w Sokole Ostróda, Drwęcy Nowe Miasto Lubawskie, Wigrach Suwałki, aż w końcu trafił do Jagiellonii Bialystok, z którą w 2010 roku sięgnął po Puchar Polski. Ostatnim polskim przystankiem przed wyjazdem za zachodnią granicę był Śląsk Wrocław, gdzie spędził ponad trzy lata, w czasie których sięgał po mistrzostwo i Superpuchar Polski. Może się pochwalić reprezentowaniem takich klubów jak Eintracht Brunszwik, SC Freiburg, Union Berlin czy FC Augsburg, gdzie zagrał najwięcej spotkań w Niemczech. W Bundeslidze rozegrał 126 spotkań, a na jej zapleczu zaliczył okrągłą setkę gier.

Latem zeszłego roku„Giki” trafił do Ankaragucu, mimo tego, że zimą mówiło się o zainteresowaniu ze strony samego Bayernu Monachium. który szukał dublera dla Manuela Neura. Bawarczycy zdecydowali się wówczas na angaż Yanna Sommera. W klubie z Turcji golkiper spędził pół roku – musiał rozwiązać kontrakt za porozumieniem stron z powodu limitu obcokrajowców, osiągniętego przez pracodawcę. Bezrobotny Gikiewicz skontaktował się z Andrzejem Woźniakiem, który informację o dostępności golkipera przekazał zarządowi, a ten pozytywnie rozpatrzył jego kandydaturę i we wtorek parafował umowę.

W minionych rozgrywkach na najwyższym szczeblu rozgrywkowym w Niemczech 36-latek zagrał w dwudziestu trzech spotkaniach, co przełożyło się na 2246 minut. Zaliczył w tym czasie pięć meczów z czystym kontem, a przy tym skuteczność długich podań na poziomie 67%. Na bramkę bronioną przez Polaka oddano 138 strzałów (równe 6 na mecz), z czego 41 wylądowało w siatce (przy współczynniku goli oczekiwanych rywala wynoszącym 39,86). To oznacza, że stracił jedną bramkę więcej niż „powinien” i posiadał skuteczność obron na poziomie 72%. Obejrzał też trzy żółte kartki, więc dość często jak na golkipera podpadał niemieckim arbitrom.

Dotarliśmy jeszcze do liczb wykręconych przez byłego reprezentanta Polski (bez debiutu w drużynie narodowej) w tym sezonie, w barwach klubu z Ankary. Przed rozwiązaniem umowy zdążył rozegrać tylko pięć spotkań, czyli 489 minut. W tym czasie jego skuteczność długich podań wyniosła 57%, a więc spadła względem minionego sezonu przy mniejszej ilości rozegranych spotkań. Na jego bramkę padło 28 strzałów (średnio 5,60 na mecz), z czego dziesięciokrotnie był zmuszony wyciągać piłkę z siatki (xG rywali wyniosło 8,38). Jego skuteczność obron wyniosła 64%.

Podsumowując, ostatnie półtora roku nie było zbyt udane dla Rafała Gikiewicza. Można zaryzykować stwierdzenie, że to okres co najwyżej przeciętny, ale pamiętajmy, że wciąż mówimy o bardzo silnych europejskich ligach. W polskiej Ekstraklasie rutynowany piłkarz powinien należeć do absolutnej czołówki, może nawet prezentować wyższy poziom od sprzedanego w styczniu Henricha Ravasa. Trzymamy kciuki za odpowiednią formę, bo o sferę mentalną jesteśmy spokojni jak nigdy!