Oceny widzewiaków po meczu z Piastem

Już po raz ósmy z rzędu piłkarzom Widzewa nie udało się odnieść zwycięstwa. Na domiar złego, niedzielne spotkanie z Piastem Gliwice zakończyli bez jakiejkolwiek zdobyczy punktowej. Jak oceniliśmy występy zawodników Janusza Niedźwiedzia?

Jakub Wrąbel:
Powrócił do gry po przeszło trzynastu miesiącach i na „dzień dobry” musiał trzy razy wyjmować piłkę z siatki. Uczciwie trzeba jednak przyznać, że Wrąbel przy żadnym z goli Piasta nie zawinił. Po prostu nie pomógł drużynie tak, jak wcześniej zdarzało się to Henrichowi Ravasowi. Jeśli mielibyśmy się do czegoś przyczepić, to jedynie do wyprowadzania piłki nogami. Bramkarz musi pracować nad tym elementem.
Ocena: 5,5

Patryk Stępiński (piłkarz meczu):
Choć widzewiacy kiepsko spisali się w defensywie, jako cały zespół, o kapitanie można powiedzieć, że zagrał niezłe zawody. Zaliczył asystę przy kontaktowej bramce, choć 90% roboty wykonał w tej akcji Bartłomiej Pawłowski. Czym więc wyróżnił się Stępiński? Zaliczył dwa celne dośrodkowania i był skuteczny w pojedynkach z rywalami. No i nie był bezpośrednio zamieszany w utratę bramek. Gdyby nie jego interwencja, RTS przegrywałby już od 50. sekundy.
Ocena: 7

Serafin Szota:
Najlepszy spośród widzewiaków w starciach z przeciwnikami – wygrał 82% z nich. W przeciwieństwie do Stępińskiego nie miał jednak akcentów ofensywnych w swojej grze. Zaliczył jedno niecelne dośrodkowanie, brakowało kluczowych podań. Powinien mieć też nieco więcej przechwytów, przejęć i odbiorów.
Ocena: 6,5

Martin Kreuzriegler:
Austriak także rzadko obecny był w ataku, tym razem nawet nie podejmował prób dośrodkowań. Słabiej od dwójki pozostałych środkowych obrońców radził sobie w pojedynkach, miewał problemy, gdy schodził skrajnie do lewej linii bocznej boiska. Kreuzriegler mógł przeciąć podanie do Patryka Dziczka przy drugim golu Piasta, ale nie sięgnął futbolówki. Na mały plus spora liczba odzyskanych piłek.
Ocena: 5

Mato Milos:
Tradycyjnie lepiej wychodziło mu atakowanie, niż bronienie, choć musimy przyczepić się do jakości dośrodkowań. 20% dokładności to za mało. Docenić trzeba jednak, że Milos miał dwa kluczowe podania i aż trzy stworzone okazje kolegom, co jest najlepszym wynikiem w drużynie. Boli spora liczba strat, większy mógł być też wskaźnik wygranych pojedynków.
Ocena: 6

Dominik Kun:
Nie chcemy pastwić się nad Kunem, ale jego postawa w niedzielnym meczu nie pozostawia złudzeń – było bardzo źle. Przy bramce Grzegorza Tomasiewicza był ustawiony za głęboko w polu karnym, przez co nie zdążył doskoczyć do pomocnika gliwiczan i utrudnić mu oddanie strzału. Kwintesencją jego gry była sytuacja z drugiej połowy, gdy jako ostatni zawodnik z pola stracił piłkę na środku boiska, co skutkowało trzecim trafieniem dla gości. Niewiele dał w ataku, nie tworząc sytuacji, nie posyłając kluczowych podań, ani dośrodkowań. Nie wychodziły mu też dryblingi. Jedyne, co można zapisać mu pozytywnie, to drugi w zespole wynik przechwytów, przejęć i odbiorów.
Ocena: 3

Marek Hanousek:
Po dwóch bardzo nieudanych występach zaprezentował się lepiej. Znów imponować mogła brudna robota, wykonywana w środku pola. Na koncie Hanouska znajdziemy też i kluczowe podanie, i wykreowaną sytuację bramkową. Szkoda tylko, że sam miał kiepsko ustawiony celownik, ponieważ wszystkie cztery strzały były niecelne. Jeśli Czech utrzyma trend wzrostowy swojej formy, powinien być ważną postacią na finiszu sezonu.
Ocena: 6,5

Andrejs Ciganiks:
W jego przypadku pod uwagę brać możemy jedynie występ w pierwszej połowie, bo na drugą już nie wybiegł. Słusznie, bo w tym czasie był najsłabszym zawodnikiem Widzewa. Sposób, w jaki Ciganiks wywiązywał się z obowiązków obronnych, przyprawiał wręcz o irytację. Sympatyczny Łotysz dawno już udowodnił, że lepiej wychodzi mu gra do przodu, ale w minioną niedzielę brakowało również tego. W takiej dyspozycji nie ma prawa wybiec w podstawowym składzie na mecz w Lubinie.
Ocena: 3

Ernest Terpiłowski:
Trwa dołek młodzieżowca, który nie daje żadnych argumentów do obecności w wyjściowej jedenastce, poza wiekiem. Zmarnował jedyną solidną okazję na gola, jaką łodzianie mieli w pierwszej połowie. Była to także jedyna jego sytuacja w meczu, bo po przerwie jego udział w grze był jedynie teoretyczny. Z dziesięciu stoczonych pojedynków przegrał siedem, nie podejmował się dośrodkowań, nie miał ani jednego udanego dryblingu. Standardowo niezbyt pomocny w destrukcji.
Ocena: 4

Bartłomiej Pawłowski:
Strzelił swoją dziewiątą ligową bramkę, robiąc to po efektownej akcji w polu karnym. Dzięki temu trafieniu widzewiacy uwierzyli, że mogą nie przegrać tego spotkania. Poza sytuacją z 83. minuty nie wyróżniał się jednak tak, jak zwykle. Nie oddawał strzałów, nie tworzył okazji kolegom, wygrywał raptem co drugi pojedynek. Na pewno nie można jednak odmówić Pawłowskiemu chęci do gry. Wykonał najwięcej dryblingów, z czego zdecydowana większość była udana.
Ocena: 7

Łukasz Zjawiński:
Pod nieobecność Jordiego Sancheza znów dostał szansę i znów jej nie wykorzystał. Oddał cztery strzały, ale żaden z nich nie był celny. Przegrał 82% pojedynków, zaliczył tylko cztery podania. Miał też najwięcej strat spośród wszystkich gospodarzy. Obejrzał żółtą kartkę i pracował na drugą. Jedyny pozytyw z obecności Zjawińskiego na boisku, to uzbieranie 74 minut do limitu młodzieżowców.
Ocena: 3,5

REZERWOWI

Juljan Shehu:
Zaliczył mocno nierówny występ. Z jednej strony miał na koncie dwa kluczowe podania i wykreowaną sytuację bramkową, z drugiej przegrał aż 70% starć, niewiele wnosząc do gry defensywnej zespołu. Mimo wszystko uważamy, że Shehu i tak zaprezentował się wyraźnie lepiej w środku pola od Kuna, którego miejsce zajął po przerwie.
Ocena: 5

Juliusz Letniowski:
Doczekał się pierwszego gola w tym sezonie, choć powinien za ten prezent wysłać dobrą butelkę Frantiskowi Plachowi. Strzał Letniowskiego był bowiem spokojnie do wybronienia. Cieszyć może dokładne operowanie piłką i wysoka skuteczność w pojedynkach. Kto wie, może w końcówce rozgrywek przeżyje jakiś renesans formy?
Ocena: 7

Kristoffer Normann Hansen:
Niby zaliczył anonimowe wejście, ale jakby nie patrzeć, dopisał sobie asystę. Trudno powiedzieć, by Normann Hansen dał jasny sygnał, że walczy o miejsce w podstawowym składzie, ale jego występu oceniać nie będziemy. Był za krótki.
Ocena: brak

Paweł Zieliński:
On także wszedł na boisko minutę za późno, by uzyskać notę. Nie byłaby ona najgorsza i chyba można zastanowić się nad szansą dla Zielińskiego od pierwszej minuty przeciwko Zagłębiu. Wówczas na lewe wahadło mógłby powędrować Milos.
Ocena: brak

Bożidar Czorbadżijski:
Wszedł na murawę w 80. minucie. Miał więc niewiele czasu, by zrobić coś, przez co zostałby zapamiętany.
Ocena: brak

Skala ocen: 1-10 (wyjściowa 6)
1 – najgorszy mecz w życiu
2 – poniżej wszelkiej krytyki
3 – fatalnie
4 – bardzo źle
5 – źle
6 – przeciętnie
7 – dobrze
8 – bardzo dobrze
9 – blisko perfekcji
10 – mecz życia

Metodologia oceniania:
Każdy zawodnik zaczyna mecz z wyjściową oceną 6. Po udanym zagraniu otrzymuje pół punktu, a jeśli jest to kluczowe dla przebiegu meczu (np. gol, asysta, ważne podanie lub istotna interwencja obronna), cały punkt. Analogicznie punkty są odejmowane po nieudanym zagraniu. Na koniec spotkania punkty są zliczane, tworząc finalną ocenę. Pod uwagę bierzemy tylko graczy, którzy spędzili minimum piętnaście minut regulaminowego czasu gry.