Oceny widzewiaków po meczu z Górnikiem

Podopieczni Marcina Broniszewskiego po słabym widowisku podzielili się punktami z wiceliderującym w tabeli Górnikiem Łęczna. Piątkowe spotkanie było już czwartym z rzędu, w którym czerwono-biało-czerwoni nie potrafili zgarnąć kompletu punktów. Jak oceniliśmy piłkarzy za ich boiskowe poczynania?

Jakub Wrąbel:
Do gry tego golkipera nie można mieć najmniejszych zastrzeżeń. Jest najmocniejszym ogniwem drużyny i to dzięki niemu łodzianie w ogóle zdobywają punkty. W piątek nie miał zbyt dużo pracy, bowiem piłkarze z Lubelszczyzny niemiłosiernie pudłowali w dogodnych sytuacjach. Tylko raz był poddany cięższej próbie, ale wyszedł z niej obronną ręką. Oczywiście chodzi o sytuację z samej końcówki, kiedy swoim wyjściem ubiegł Przemysława Banaszaka.
Ocena: 7

Łukasz Kosakiewicz:
Zazwyczaj jak grał, to dawał coś z przodu. W piątek ofensywnych akcentów było jak na lekarstwo, chociaż raz znalazł się w dogodnej sytuacji. Podjął niestety błędną decyzję i próbował poszukać swojego kolegi z zespołu, a nie bezpośrednio uderzać na bramkę. Problem z decyzyjnością pojawił się jeszcze wielokrotnie. W piątkowy wieczór można było odnieść wrażenie, że nie zależy mu na końcowym wyniku oraz losie zespołu. Za kulisami mówi się, że klub nie przedłuży z obrońcą wygasającego w czerwcu kontraktu.
Ocena: 5

Krystian Nowak:
Bezbramkowy remis może tworzyć błędny obraz gry obronnej Widzewa. Z jednej strony, rywal nie potrafił pokonać golkipera łodzian, a w dodatku rzadko przedzierał się w pole karne. Z drugiej jednak, mamy w głowie sytuacje, jak ta Adriana Cierpki. Sam Nowak kilka razy pozwolił na dużo swojemu przeciwnikowi, lecz nie miało to brzemiennych konsekwencji.
Ocena: 5,5

Daniel Tanżyna:
Najlepszy piłkarz formacji obronnej w piątkowym meczu. Nie pozwolił na dużo Bartoszowi Śpiączce, za którym potrafił wyjść na czterdziesty metr. To on zatrzymał aktywnego napastnika, gdy ten wychodził na czystą pozycję po podaniu Caique. Przyzwyczaił nas, że w powietrzu nie ma sobie równych i podobny stan rzeczy obserwowaliśmy w starciu z Górnikiem.
Ocena: 6,5

Kacper Gach:
Z oceną tego piłkarza jest nam najtrudniej. Z jednej strony, bardzo często włączał się do akcji zaczepnych, a z drugiej – bardzo rzadko coś z nich wynikało. W oczy rzucała się jego niedokładność przy próbach centrowania. Nie może ona jednak dziwić, bowiem zawodnik przy żadnej ze swoich prób nie podniósł głowy do góry, a więc nie mógł wiedzieć, gdzie znajdują się jego koledzy z drużyny. Po stronie plusów możemy zapisać liczbę odbiorów, ale ta statystyka także jest zmącona, bo duża ich część była po własnych stratach.
Ocena: 4,5

Mateusz Michalski:
Pierwsze czterdzieści pięć minut w jego wykonaniu było niezłe. Przez jego nogi przechodziła właściwie każda akcja i ciągle starał się pchać grę do przodu. W drugiej zniknął trochę z radarów, co odpowiada jego dyspozycji w tym sezonie. Potrafi zagrać bardzo dobre zawody, aby w następnym meczu być całkowicie niewidocznym.
Ocena: 5,5

Bartłomiej Poczobut:
Do pewnego momentu wywiązywał się dobrze ze swojej roli, ale w drugiej połowie popełnił ogromny błąd, po którym Adrian Cierpka stanął oko w oko z Jakubem Wrąblem. Nie trafił czysto w piłkę i ta zamiast powędrować na połowę rywala, to trafiła wprost pod nogi zawodnika gości. Nie obserwowaliśmy w jego wykonaniu żadnego otwierającego podania, a wcześniej takowe już mu się zdarzały i nie były wcale złe.
Ocena: 5

Patryk Mucha:
Był bardzo aktywny, starał się dużo biegać i być pod grą. Niestety, mało z tego wynikało, chociaż jako pierwszy oddał celny strzał na bramkę. Łodzianom ta sztuka udała się dopiero po sześćdziesięciu siedmiu minutach! Wspomagał intensywnie obronę, ale i jemu przytrafiały się drobne pomyłki. W 34. minucie tak niefortunnie zagrywał piłkę, że kibicom przed oczami stanęło spotkanie z Resovią z poprzedniej kampanii ligowej. Tym razem Serhij Krykun został powstrzymany i obyło się bez większego zagrożenia. Takich pomyłek musi unikać.
Ocena: 5,5

Marek Hanousek (piłkarz meczu):
Chyba słusznie wybrany zawodnikiem meczu przez kibiców. Jako jedyny piłkarz środka pola nie bał się zagrywać piłki do przodu. Oczywiście, duża ich część padała łupem obrońców, ale bez takowych prób jest trudno zdziałać coś w meczu. Przy solidnie przepracowanym okresie przygotowawczym może być sporą wartością dodaną do drużyny, bo dużo widzi na boisku. Wynika to głównie z faktu, że jako jeden z niewielu ma uniesioną głowę do góry, gdy piłka znajduje się pod jego nogami.
Ocena: 7

Michael Ameyaw:
Nie czaruje już tak swoją grą, jak to miało miejsce na początku rundy. Wtedy notorycznie wygrywał pojedynki jeden na jednego, a teraz robi to bardzo rzadko. Nawet gdy wyjdzie górą z takiej potyczki, to zazwyczaj wygoniony jest do linii końcowej i możliwości zagrania piłki ma jak na lekarstwo. To i tak wystarcza, aby w tym aspekcie wypadać pozytywnie. Zwłaszcza że tłem są pozostali piłkarze, którzy swoją aktywność ograniczają jedynie do zagrywania futbolówki do najbliżej ustawionego kolegi z drużyny.
Ocena: 6

Marcin Robak:
Kapitan łodzian bardzo chce pomóc drużynie w zdobywaniu punktów, ale jak powszechnie się mówi: „nadgorliwość jest gorsza od faszyzmu”. W tym przypadku przejawia się ciągłym schodzeniem do środkowych i bocznych stref boiska, aby pomóc zespołowi w konstruowaniu akcji. Cel zostaje osiągany, ale kuleje przez to finalizacja, bo nie ma nikogo w polu karnym, kto mógłby pokusić się choćby o celny strzał.
Ocena: 4,5

REZERWOWI

Piotr Samiec-Talar:
Wchodził na boisko przy stanie 0:0 i przy takim samym je opuszczał. Znaczących efektów ta zmiana nie przyniosła, ale nie można mu zarzucić braku zaangażowania. Z dokładnością i przebojowością było już gorzej, ale są to widzewskie zmory od dawien dawna.
Ocena: 5,5

Paweł Tomczyk:
Gdyby trochę wcześniej zdecydował się na strzał, zamiast prowadzić piłkę, to szanse pokonania Macieja Gostomskiego byłyby o wiele większe. Nie zrobił tego, więc zmuszony został do uderzenia z ostrego kąta i golkiper łęcznian zdołał sparować futbolówkę. Niemniej jednak, to on był autorem drugiej celnej próby w tym meczu.
Ocena: 5,5

Caique:
Wreszcie doczekał się debiutu. Mógł go zacząć od wpisania się do protokołu meczowego w kolumnie asyst. Niestety ,nie byłaby to asysta przy trafieniu jednego z widzewiaków, a przy golu Bartosza Śpiączki. Na jego szczęście z pomocą przyszedł Daniel Tanżyna i zażegnał niebezpieczeństwo. Im dłużej był na boisku, to tym lepiej wyglądała jego gra. To od jego nogi odbiła się piłka, gdy Paweł Tomczyk znalazł się w dogodnej sytuacji.
Ocena: 5,5

Skala ocen: 1-10 (wyjściowa 6)
1 – najgorszy mecz w życiu
2 – poniżej wszelkiej krytyki
3 – fatalnie
4 – bardzo źle
5 – źle
6 – przeciętnie
7 – dobrze
8 – bardzo dobrze
9 – blisko perfekcji
10 – mecz życia

Metodologia oceniania:
Każdy zawodnik zaczyna mecz z wyjściową oceną 6. Po udanym zagraniu otrzymuje pół punktu, a jeśli jest to kluczowe dla przebiegu meczu (np. gol, asysta, ważne podanie lub istotna interwencja obronna), cały punkt. Analogicznie punkty są odejmowane po nieudanym zagraniu. Na koniec spotkania punkty są zliczane, tworząc finalną ocenę. Pod uwagę bierzemy tylko graczy, którzy spędzili minimum piętnaście minut regulaminowego czasu gry.