Oceny widzewiaków po meczu z Radomiakiem

To nie była udana inauguracja nowego sezonu w wykonaniu piłkarzy Widzewa. Choć w pierwszej połowie łodzianie spisywali się dobrze, to po przerwie zagrali wręcz katastrofalnie, co oczywiście musiało się odbić na ich całościowych ocenach. Jakie noty wystawiliśmy podopiecznym Enkeleida Dobiego?

Wojciech Pawłowski:
Niestety, etatowy bramkarz Widzewa nie może zaliczyć swojego premierowego występu na pierwszoligowych boiskach do udanych. Nie dość, że musiał czterokrotnie wyciągać futbolówkę z siatki, to przy trzech trafieniach gospodarzy nie zachował się idealnie… oczywiście delikatnie mówiąc. Śmiało można stwierdzić, że w swojej normalnej dyspozycji 27-letni golkiper poradziłby sobie z większością strzałów, które sobotniego popołudnia lądowały w bramce łodzian.
Ocena: 3

Łukasz Kosakiewicz:
Jeśli mielibyśmy wskazać najsłabszych zawodników w sobotnim meczu, to bez wątpienia prawy obrońca łodzian znajdzie się na tej niechlubnej liście. Niestety, wychowanek Energetyka Gryfino miał duży udział przy dwóch straconych golach przez łodzian. Przy pierwszej bramce pozwolił Karolowi Podlińskiemu wyłuskać sobie piłkę, a następnie ją dograć w pole karne. Z kolei przy drugim golu nie upilnował rosłego napastnika gospodarzy, który miał wystarczająco dużo miejsca, aby celnie uderzyć na bramkę. Na domiar złego, Kosakiewicz został prawie całkowicie wyłączony z akcji ofensywnych, a bite przez niego piłki ze stałych fragmentów gry nie odnajdywały właściwych adresatów.
Ocena: 3,5

Sebastian Rudol:
Kolejny słaby mecz tego stopera w koszulce Widzewa. Warto przypomnieć, że obrońca ma na swoim koncie sto trzydzieści meczów w Ekstraklasie. W sobotnim starciu to niestety napastnicy Radomiaka wyglądali, jakby to oni przez większość swojej kariery grali na najwyższym szczeblu rozgrywkowym. Defensor łodzian łatwo gubił krycie, często dawał się przepchnąć, a jego nieporozumienie z Łukaszem Kosakiewiczem było brzemienne w skutkach.
Ocena: 4

Daniel Tanżyna:
Marne to pocieszenia dla stopera łodzian, że z całego bloku defensywnego to on grał najsolidniej. Niemniej jednak nie ustrzegł się błędów. Największy z nich zakończył się zerwaniem pajęczyny w bramce strzeżonej przez Wojciecha Pawłowskiego. Ocenę zaniża także niewykorzystana sytuacja w pierwszej połowie, kiedy właściwie formalnością dla piłkarza tej klasy powinno być skierowanie piłki do siatki. Zwłaszcza biorąc pod uwagę odległość dzielącą strzelającego a bramkę – niecałe pięć metrów…
Ocena: 4,5

Petar Mikulić:
Fatalny mecz w wykonaniu młodego Chorwata. Lewy obrońca łodzian zawinił przy dwóch straconych bramkach, a nerwowość w jego poczynaniach co rusz mogła doprowadzić do jeszcze większej tragedii. Taka gra zawsze rzutuje na poczynania całej drużyny, co szybko znalazło odzwierciedlenie w sobotnie popołudnie. W pierwszej połowie pomyłki defensora były idealnie kamuflowane przez starszych kolegów z bloku obronnego, ale po przerwie oni też zaczęli podążać szlakami piłkarza z Bałkanów.
Ocena: 3

Michael Ameyaw:
Dużym zaskoczeniem był występ tego młodzieżowca od pierwszej minuty. Szybko udowodnił, że zasługuje na powierzoną mu szansę. Jego rajdy prawą stroną siały spustoszenie w szeregach rywali… przynajmniej w pierwszych trzech kwadransach. Po przerwie dostosował poziom do reszty drużyny. Na uwagę zasługuje jego próba z czterdziestej drugiej minuty, kiedy po świetnym podaniu od Marcina Robaka, stanął „oko w oko” z bramkarzem gospodarzy. Ku uciesze lokalnych kibiców, nieznacznie się pomylił.
Ocena: 6,5

Mateusz Możdzeń:
Od piłkarza z takim CV wymaga się o wiele więcej niż dwa dobre podania w meczu, nawet gdy jedno z nich zakończyło się piękną asystą przy bramce Marcina Robaka. Niestety, to wszystko co można powiedzieć o grze Możdżenia w sobotnie popołudnie. Długimi fragmentami nieobecny na boisku, nie brał na siebie odpowiedzialności za rozgrywanie akcji zaczepnych łodzian.
Ocena: 6

Bartłomiej Poczobut:
To nie ten sam zawodnik, który w sparingach wywierał taką presję na przeciwnikach, że ci od razu pozbywali się piłki. W meczu z Radomiakiem przypominał bardziej piłkarza z poprzedniego sezonu, który utrudnia grę rywalowi, ale robi to na własnej połowie i nie zawsze skutecznie.
Ocena: 5,5

Henrik Ojamaa:
W pierwszej odsłonie spotkania był jednym z najjaśniejszych punktów drużyny prowadzonej przez Enkeleida Dobiego. Podobnie jak jego koledzy, na drugą część meczu nie wyszedł z szatni, przynajmniej w sferze mentalnej. Najlepiej prezentował się w pierwszych pięciu minutach, gdy najpierw wrzucił na głowę Michaela Ameyawa, a później uderzył minimalnie nad poprzeczką.
Ocena: 6

Merveille Fundambu (piłkarz meczu):
Nie olśnił wszystkich tak jak to robił w sparingach, ale jego występ można uznać za udany. Kilka otwierających podań mogło robić wrażenie, bowiem zagrywane były w „punkt”. Gdyby tylko koledzy z drużyny potrafili je wykorzystać, to podróż z Radomia do Łodzi byłaby o wiele przyjemniejsza. Niestety, przedwcześnie musiał opuścić murawę z powodu drobnych dolegliwości zdrowotnych.
Ocena: 7

Marcin Robak:
Napastnika ocenia się przez pryzmat zdobytych bramek. Z tej roli kapitan wywiązał się połowicznie, bowiem wykorzystał tylko jedną okazję do zdobycia gola. Sposób w jaki to uczynił, musi budzić uznanie. Zapewne 90% napastników w I lidze nie wykorzystałaby podobnej sytuacji. Niestety, w kolejnej akcji nie zachował się równie znakomicie i pozwolił, aby rywal go dogonił, a następnie zabrał futbolówkę. Jego strata zakończyła się też utratą jednej z bramek.
Ocena: 6,5

REZERWOWI

Karol Czubak:
W poczynaniach tego młodziana widać było jeszcze sporo chaosu. Niestety, w tym dniu nie tylko jemu plątały się nogi. Trudno ocenić grę napastnika, bo okazji do oddania strzału miał jak na lekarstwo. Czubak nie jest typem gracza, który weźmie piłkę i minie kilku rywali, po czym odda strzał nie do obrony przez golkipera.
Ocena: 5,5

Dominik Kun:
Na pewno inaczej wyobrażał sobie swój debiut w Widzewie. Często gubił piłkę, nie potrafił też wygrać pojedynku jeden na jeden. Jednym słowem – bardzo bezbarwny występ, a nie tego się spodziewaliśmy po pomocniku, który w opinii wielu należał do wyróżniających się piłkarzy na pierwszoligowych boiskach.
Ocena: 5

Mateusz Michalski:
Dla Michalskiego był to jubileuszowy występ w koszulce Widzewa, bowiem po raz setny pojawił się na boisku w czerwono-biało-czerwonych barwach. Niestety, nie pomógł drużynie w wywalczeniu choćby jednego punktu. Widać było, że jego dawni koledzy doskonale znali mocne i słabe strony pomocnika, który długimi momentami był bezradny na boisku.
Ocena: 5,5

Patryk Mucha:
Podobnie jak w meczu z GKS Tychy, nowy nabytek łodzian nie zachował się dobrze przy straconej bramce. O ile w sparingu był to gol honorowy dla rywali, to w sobotę trafienie Leandro pogrzebało jakiekolwiek nadzieje na korzystny rezultat.
Ocena: 5

Skala ocen: 1-10 (wyjściowa 6)

Metodologia oceniania:

Każdy zawodnik zaczyna mecz z wyjściową oceną 6. Po udanym zagraniu otrzymuje pół punktu, a jeśli jest to kluczowe dla przebiegu meczu (np. gol, asysta, ważne podanie lub istotna interwencja obronna), cały punkt. Analogicznie punkty są odejmowane po nieudanym zagraniu. Na koniec spotkania punkty są zliczane, tworząc finalną ocenę. Pod uwagę bierzemy tylko graczy, którzy spędzili minimum piętnaście minut regulaminowego czasu gry.