35 lat temu Widzew zaszokował cały piłkarski świat!

Na WTM zawsze pamiętamy o ważnych, widzewskich rocznicach. Dziś okazja jest szczególna. Dokładnie 35 lat temu, 2 marca 1983 roku, piłkarze Widzewa pokonali w Łodzi wielki Liverpool 2:0. Wielu uważa, że to najlepszy mecz polskiej drużyny w historii europejskich pucharów.

Rozgrywki Pucharu Europy Mistrzów Krajowych w sezonie 1982/83 widzewiacy rozpoczęli od pewnej wygranej z maltańskim Hibernians. W kolejnej rundzie rywal był o wiele trudniejszy, jednak i austriacki Rapid Wiedeń musiał uznać wyższość łodzian. Piłkarze Widzewa czekali na to, z kim przyjdzie im mierzyć się w ćwierćfinale. Wynik losowania okazał się szokujący – Liverpool! Prowadzeni przez legendarnego Boba Paisleya Anglicy byli aktualnym mistrzem kraju, a także jednym z głównych faworytów do wygranej w rozgrywkach PEMK.

Zainteresowanie marcowym meczem było ogromne. Bilety chcieli kupić nie tylko kibice Widzewa, ale też ludzie z miast odległych od Łodzi nawet o kilkaset kilometrów! Wejściówki rozeszły się błyskawicznie, zaś u „koników” osiągały astronomiczne ceny. Pomimo to, wiele osób gotowych było zapłacić każde pieniądze, by tylko móc obejrzeć słynną wyspiarską drużynę. W dniu meczu tłumy fanów od samego rana kierowały się w stronę stadionu przy al. Unii, gdzie rozgrywane było spotkanie. Trybuny zapełniły się już na dwie godziny przed pierwszym gwizdkiem, zaś spóźnialscy, by cokolwiek zobaczyć, musieli wdrapywać się na maszty oświetleniowe! Łącznie, tego dnia mecz z trybun stadionu ŁKS obejrzało około 45 tys. widzów.

Zdecydowanym faworytem był oczywiście Liverpool. Nie tylko dlatego, że miał w składzie wielu piłkarzy klasy światowej, jak Kenny Dalglish, Ian Rush czy Graeme Souness. Ze swoimi problemami mierzyli się też widzewiacy. W ramach przygotowań do meczu, trener Władysław Żmuda zarządził zgrupowanie w Spale, sam zaś poleciał oglądać rywali w starciu z Manchesterem United. Gdy wrócił, większość piłkarzy Widzewa zostało zdziesiątkowanych przez grypę. Sytuacja była na tyle zła, że dzień przed spotkaniem piłkarze nie trenowali, a jedynie wyszli na spacer. Gdy jednak nadszedł 2 marca, wszyscy zapomnieli o swoich problemach i skupili się wyłącznie na grze.

Piłkarze z Łodzi nie przestraszyli się utytułowanych rywali. Już od pierwszych minut próbowali atakować. Liverpool w bezpardonowy sposób powstrzymywał szarże widzewiaków, wielokrotnie balansując na granicy przepisów. Do przerwy utrzymywał się wynik bezbramkowy. Drugą połowę Widzew rozpoczął tak jak pierwszą – atakami. Tym razem jednak skutecznymi. W 49. minucie dośrodkowanie Krzysztofa Surlita z lewej strony boiska odbił bramkarz gości, Bruce Grobbelaar. Zrobił to jednak na tyle niefortunnie, że piłka trafiła do Mirosława Tłokińskiego, który strzałem z półobrotu skierował ją do siatki. Stadion oszalał z radości!

Widzewiacy nie zamierzali poprzestawać na jednym golu. Ich ataki skrzydłami budziły popłoch wśród defensywy Anglików. W 72. minucie trener Żmuda zdjął z boiska Marka Filipczaka, za którego wprowadził Wiesława Wragę. Zmiana ta była strzałem w dziesiątkę! Kilka chwil później, po dwójkowej akcji Andrzeja Grębosza i Włodzimierza Smolarka ten pierwszy znalazł się w świetnej pozycji na lewym skrzydle. Dośrodkował, a piłkę z 15 metrów uderzył głową filigranowy Wraga. Trafił idealnie w dalszy róg, nie dając żadnych szans Grobbelaarowi. Sensacja stała się faktem. Widzew po raz kolejny zaszokował piłkarski świat!

Po meczu tysiące widzewiaków wyszły ze stadionu i udały się ulicą Kopernika w stronę Śródmieścia. Świadkowie twierdzą, że nigdy wcześniej nie widzieli tak licznego pochodu fanów. Wszyscy radośnie krzyczeli i śpiewali, a pozdrawiali ich ludzie z okien pobliskich kamienic. Uradowani łodzianie z niecierpliwością oczekiwali na rewanż na słynnym Anfield. Ten miał odbyć się dwa tygodnie później…

Widzew Łódź – Liverpool FC 2:0 (0:0)
49′ Tłokiński, 80′ Wraga

Widzew:
Młynarczyk – Świątek, Grębosz, Wójcicki, Kamiński – Filipczak (72′ Wraga), Romke, Rozborski, Surlit – Tłokiński, Smolarek

Liverpool:
Grobbelaar – Neal, Lawrenson, Hansen, Kennedy – Whelan, Lee, Johnston (82′ Hodgson), Souness – Dalglish, Rush

Żółte kartki: Grębosz

Sędzia: Zoran Petrović (Jugosławia)

Widzów: 45 000