Oceny widzewiaków po meczu z Jagiellonią

Znów nie najlepszy występ i nie mogło się to skończyć inaczej niż w Szczecinie. Widzew przegrał z mistrzem Polski 1:0 i jest to trzecia porażka z rzędu łodzian przeciw Jagielloni. Jak oceniliśmy łodzian za to spotkanie?

Rafał Gikiewicz:
Nie mógł za wiele zrobić przy straconej bramce. Obronił trzy inne uderzenia, z czego żadne nie było wybitnie groźną akcją rywala, może strzał Villara, bo choć mocny, to posłany prosto w widzewskiego golkipera, więc nie powinien był sprawić problemów. Wymienił najwięcej podań od razu po środkowych obrońcach RTS-u.
Ocena: 6

Marcel Krajewski:
Zatrważająco często piłka odskakiwała mu od nogi. Z reguły działo się to przy rozegraniu piłki od bramki i zdecydowanie w tym fragmencie nie pomógł. Jedenastokrotnie tracił piłkę (drugi najgorszy wynik w zespole), z czego najczęściej tracił ją na własnej połowie, bo ośmiokrotnie. Zaledwie cztery razy ją odzyskiwał. W defensywie wygrał cztery z pięciu pojedynków, natomiast w ofensywie wygrał dwa z siedmiu starć. To nie był jego mecz, ale nie jest niczemu winny – cały zespół zagrał na takim samym lub gorszym poziomie.
Ocena: 5

Mateusz Żyro:
Jedyny plus tego meczu. „Żyrko” zagrał solidne zawody, choć z jedną małą wpadką. Wydaje się, że mógł zrobić więcej przy straconej bramce. To on stał przed Pululu i choć do krycia pretensji mieć nie możemy, bo widzewiacy tak są ułożeni taktycznie, że kryją strefowo, to po prostu powinien był to uderzenie zablokować, a to się nie udało. Piłka nieszczęśliwe przeleciała mu między nogami. Możliwe, że wcześniej powinien był zareagować Fran Alvarez, ale o tym porozmawiamy przy nocie Hiszpana. Wiemy, co wydarzyło się wcześniej – spokojnie, nie umknęło nam to i za chwilę do tego przejdziemy.  Poza tym środkowy obrońca łodzian zaliczył celność podań na poziomie dziewięćdziesięciu pięciu procent i to on wymienił ich najwięcej. Jedenaście strat, ale piętnaście razy odzyskiwał piłkę, z czego pięciokrotnie na połowie rywala. W defensywie stoczył sześć starć i wygrał cztery – w powietrzu było nieco gorzej, bo z czterech pojedynków tylko raz wyszedł zwycięsko. Zablokował trzy uderzenia rywala (najwięcej w zespole), do tego zaliczył najwięcej wybić – dwa i najwięcej przechwytów – osiem.
Ocena: 5,5

Kreshnik Hajrizi:
Długo był pompowany balonik i można powiedzieć, że pękł. Kosowianin zapowiadał się na kozaka i dalej może nim być, co więcej, sądzimy, że nim będzie, ale zaliczył nie najlepsze wejście. To po jego błędzie Miki Villar miał wystarczająco dużo miejsca, żeby pomknąć pod pole karne i dokładnie dograć do Pululu. Nie mamy przekonania, żeby wejście „na raz” było słusznym rozwiązaniem, no ale taką podjął decyzję i czasu nie cofniemy. Poza tym wybrykiem i jedną groźną stratą w rozegraniu to piłkarsko… wyglądał dobrze i mówimy to bez krzty ironii. Oczywiście ocena musi być niższa ze względu na ten błąd, który jak się okazało, kosztował Widzew punkty. Mimo popełnienia go dalej grał swoje, nie przestraszył się i nie zwątpił nagle w swoje umiejętności. Nie miał problemu z tym, żeby wziąć rywala na plecy i pochłaniać przestrzeń czy zagrać piłkę do środka między rywali. Pod tym kątem w jego grze było sporo spokoju. Dziewięciokrotnie tracił piłkę, ale tyle samo razy ją odzyskiwał. Zaliczył trzecią co do wielkości ilość przechwytów – sześć. Zanotował też jeden celny strzał po wrzutce Shehu i to chyba wtedy Widzew był najbliżej strzelenia bramki. Na minus też pojedynki, bo na siedem stoczonych w defensywie i ofensywie wygrał kolejno dwa i cztery. Kwestia ogrania i powinniśmy mieć z niego dużo pożytku.
Ocena: 4,5

Samuel Kozlovsky:
Solidnie, ale też nie najlepiej. Musimy być konsekwentni i coś, co irytowało nas w Fabio Nunesie, zdarza się Samuelowi, czyli sporo strat. W poprzednich jego meczach nie dało się tego odczuć, bo Widzew wyglądał dobrze, tak po takim spotkaniu trochę się to uwypukla. Dwanaście strat, z czego osiem na własnej połowie. Za dużo. Nawet jeżeli dziewięciokrotnie futbolówkę odzyskiwał, co jest drugim wynikiem w zespole. Stoczył dziesięć pojedynków zarówno w ofensywie, jak i defensywie. Wygrał kolejno dwa i sześć. Też nie wygląda to najlepiej. Zaliczył siedem przechwytów (drugi wynik w zespole). Jemu też można zarzucić błąd przy straconej bramce. Wyskoczył impulsywnie do Imaza, który związał trzech naszych piłkarzy, a Kozlovsky zostawił za plecami Villara. Chodzi o to, że można było uniknąć tego straconego gola przynajmniej trzykrotnie w tej akcji.
Ocena: 4,5

Fran Alvarez:
Nie spodziewalibyśmy się, że jest w stanie wykręcić tak słabą notę. Zachował się jak junior i absolutnie nic go nie broni. Miał już na koncie żółtą kartkę i przy wznowieniu gry przez rywala specjalnie wystawia nogę i blokuje uderzenie. Co on sobie myślał? Że sędzia tego nie zauważy? Że będzie ostrzeżenie? Sędzia Kwiatkowski postąpił słusznie wbrew opinii niektórych kibiców. Mamy szczególne pretensje, bo to jest lider tego zespołu. Ma najwięcej goli, jest reżyserem gry, wręcz mózgiem zespołu i postępuje w tak bezmózgi sposób. Strasznie nas zawiódł. Jak słusznie zauważył Marcin Guzewicz z RadiaWidzew – forma Widzewa zależy od gry Alvareza. Dwa najgorsze mecze Hiszpana w tym sezonie, to dwie porażki. Wyjątkowo nie interesują nas liczby, bo Fran przed zejściem do szatni osłabił zespół. Zespół, który grając w dziesiątkę na mistrza Polski, nie dostał batów, tylko do końca prowadził dosyć równe spotkanie. Kto wie, jakby się potoczył ten mecz jedenastu na jedenastu. Sytuacja bliźniacza do tej ze Śląskiem, gdzie po czerwonej kartce Widzew grał lepiej.
Ocena: 2

Marek Hanousek:
Pojawia się coraz więcej głosów, że powinien odpocząć na ławce na parę meczów. I choć nie mamy szczególnie wielkich zastrzeżeń do jego gry, to przestał dawać to „coś ekstra”. I nie chodzi o to, żeby go karać czy uziemić na ławce, ale może da mu to pozytywny impuls. Pięć strat i tylko trzy odzyskane piłki. Z trzech pojedynków w defensywie wygrał jeden, natomiast w ofensywie na dwa starcia górą był w jednym. Do tego dołożył cztery przechwyty. Na plus jeszcze zablokowanie strzału w drugiej połowie, po którym odgwizdano rzut karny, ale sędzia w porę się opamiętał. Tam nie mogło być mowy o jedenastce. Tyle Czecha było w tym meczu widać. Mamy wrażenie, że zatracił swoją boiskową agresję i stał się bardziej wyważony. To nie działa na jego korzyść.
Ocena: 4,5

Jakub Sypek:
Przestajemy rozumieć jego obecność. Grał na genialnie dysponowanego Moutinho i po prostu zniknął, Portugalczyk schował go do kieszeni. Wymienił tylko sześć podań, z czego pięć celnych. W ofensywie stoczył trzy pojedynki i wygrał dwa z nich, natomiast w defensywie na cztery starcia wygrał trzy. Nic więcej w tym meczu nie zrobił. Nie robi różnicy i nie daje impulsu, który powinien dawać zawodnik pierwszej jedenastki. Jeżeli ma być zawodnikiem momentów, to prędzej czy później skończy na ławce.
Ocena: 5

Jakub Łukowski:
Było go sporo na początku meczu i każda próba ataku szła właśnie przez niego. Niestety, ostatecznie nie wniósł nic, co mogłoby zmienić obraz tego meczu czy jego wynik. Zero udanych dośrodkowań oraz dryblingów. Pięciokrotnie piłkę tracił i tylko raz ją odzyskiwał. Stoczył dziewięć starć w ofensywie, z czego wygrał zaledwie dwa. Po tym wspaniałym początku w nowych barwach trochę przygasł.
Ocena: 4,5

Kamil Cybulski:
Po czerwonej kartce, grając w osłabieniu, każdy piłkarz musi robić coś ekstra, coś więcej z powodu braku piłkarza. W dużym uproszczeniu zawodnik ofensywny musi wygrać pojedynek więcej, przedryblować rywala więcej czy w kluczowej sytuacji wyskoczyć wyżej lub zdecydować się na strzał z dystansu. Chyba nikt nie wierzył, że ktokolwiek z trójki Sypek-Rondić-Cybulski zrobi tę różnicę. „Cybul” wymienił jedenaście podań, z czego dziewięć celnych. W ofensywie stoczył pięć pojedynków i wygrał tylko dwa. W defensywie natomiast na cztery starcia górą był w trzech.
Ocena: 5

Imad Rondić:
Pobiegał, powalczył, popressował. No fajnie, tylko bez Alvareza nie było kim strzelać przed wejściem Antka Klimka. Stoczył sześć pojedynków w ofensywie i wygrał trzy, natomiast w powietrzu na pięć starć górą był również w trzech. Chcielibyśmy napisać dla Was jakieś ciekawe wnioski, ale poza Cracovią i Radomiakiem można by robić praktycznie „kopiuj, wklej” opisu jego gry. Dominik Kun został w pewnym momencie przez kibiców odstrzelony, bo dużo biegania i walka przestała wystarczać. Takie coś nie może być głównym atutem napastnika, o czym kilkukrotnie pisaliśmy. Przed Saidem Hamuliciem ważne tygodnie. Wrócił do treningów i prawdopodobnie zaliczy minuty w sparingu z Wisłą Płock. Jak dobrze się pokaże i będzie w pełni sił, to zagra jakieś minuty w najbliższym spotkaniu ligowym – wtedy będziemy wiedzieli, czy niesłusznie narzekamy na Imada.
Ocena: 4

REZERWOWI

Juljan Shehu:
Często jest przy piłce, widać, że mu zależy. Wygrał wszystkie cztery starcia w defensywie, natomiast w ofensywie wygrał połowę z czterech pojedynków. Noah Diliberto wydaje się skreślony, więc to jedyny piłkarz, który mógłby usadzić na ławce Marka Hanouska. Ostatnie wejścia Albańczyka pozwalają sądzić, że jest coraz bliżej wyjściowej jedenastki.
Ocena: 6

Hilary Gong:
Nic nie wniósł. Wymienił tylko jedno podanie i całe szczęście celne. Stoczył cztery pojedynki w ofensywie i wygrał tylko dwa z nich. No ożywił gry, nie dał impulsu, ale mimo słabej zmiany nie chcemy się nad nim szczególnie zawieszać. Gra po pół godziny i jak na razie w tym czasie Widzew w ostatnich spotkaniach albo gra w dziesiątkę, albo się broni, więc ciężko pokazać walory ofensywne, a pamiętajmy, że najlepiej łodzianie wypadali jak dotąd w pierwszych połowach, w szczególności z Lechem czy Radomiakiem.
Ocena: 4

Antoni Klimek:
Jest autorem drugiego celnego strzału łodzian (więcej chyba nie było). To była niezła próba i dobra decyzja. Miał stuprocentową skuteczność w dryblingu i na trzy pojedynki w ofensywie wygrał dwa. Wnioski są dla nas proste, że Antek nie powinien, a musi grać od początku.
Ocena: 6

Sebastian Kerk:
Nie zdążył wiele pokazać. Wymienił pięć podań, z czego cztery celne.
Ocena: brak

Luis da Silva:
Grał zbyt krótko, aby móc ocenić jego występ.
Ocena: brak

Skala ocen: 1-10 (wyjściowa 6)
1 – najgorszy mecz w życiu
2 – poniżej wszelkiej krytyki
3 – fatalnie
4 – bardzo źle
5 – źle
6 – przeciętnie
7 – dobrze
8 – bardzo dobrze
9 – blisko perfekcji
10 – mecz życia

Metodologia oceniania:
Każdy zawodnik zaczyna mecz z wyjściową oceną 6. Po udanym zagraniu otrzymuje pół punktu, a jeśli jest to kluczowe dla przebiegu meczu (np. gol, asysta, ważne podanie lub istotna interwencja obronna), cały punkt. Analogicznie punkty są odejmowane po nieudanym zagraniu. Na koniec spotkania punkty są zliczane, tworząc finalną ocenę. Pod uwagę bierzemy tylko graczy, którzy spędzili minimum piętnaście minut regulaminowego czasu gry.